…Афғонлар Ҳиндистонни фатҳ этдилар ҳамда кейинчалик ерли халқ билан аралашиб кетдилар. Олийнасаб ҳоқонлар олдида энди аввало, халқнинг нафратини сўндириш, аҳолини ўз томонига оғдириб олиш вазифаси кўндаланг турарди. Улар мазкур мушкулотни бартараф этиш учун бешафқатлик кўрсатишни бас қилиб, сабр-тоқат кишиларига айландилар, давоми…
У беш ёшларида отасини биринчи марта кинода кўрди.Бу воқеа ҳар йили совхознинг жун қирқими ўтказиладиган ўша катта қочарида содир бўлган эди. Қочар шифер билан ёпилган, у шундоққина адирнинг этагида, йўл ёқасида жойлашган бўлиб, узоқдан оқариб кўриниб турарди.Аввалбек бу ерга онасига давоми…
Ёзувчи бўлмоқ қалбингни одамларга ишониб очиб бермоқдир. Албатта, фикрларни баён қилиш билан боғлиқ ёзма фаолиятнинг бошқа шакллари ҳам бор. Улар истаган нарсага – илмга, техникага, ҳунарга, фалсафага, сиёсатга, динга тааллуқли бўлиши мумкин. Буларнинг сўнгги учтаси масаласига келсак, биз баёндаги муайян давоми…
Ов қилишни жуда эрта бошлаганман. Ўн тўққиз ёшга тўлганимда отам менга милтиқ совға қилганди. Ўзи билан ўрмон, тўқайзорларга олиб кетарди. Бир йили кузда овга отландик. Аравада ёнма-ён ўтирганча ўрмон оралаб борардик. Йўл бошдан-охиригача сариқ барглар билан қопланганди: хазонлар қалин ва давоми…
Ов қилишни жуда эрта бошлаганман. Ўн тўққиз ёшга тўлганимда отам менга милтиқ совға қилганди. Ўзи билан ўрмон, тўқайзорларга олиб кетарди. Бир йили кузда овга отландик. Аравада ёнма-ён ўтирганча ўрмон оралаб борардик. Йўл бошдан-охиригача сариқ барглар билан қопланганди: хазонлар қалин ва давоми…
Шамол эсар, тебранар қалбим,Кўзимга ёш келади, нечун.Балки орзум кўплиги учун…Бироқ дардим тушунмас ҳеч ким.Ҳатто кун ҳам дардим билмайди.Агарда у тун бўлиб қолса,Юлдуз ва ой чарақлаб ёнса.Ўша орзум – шуни билсайди… Шеъримни ўқиб бўлгач, сингилларимга қарадим. — Опа, жуда ҳам таъсирчан давоми…
Уч ой аввал Алёхин деган этикдўзга шогирдликка берилган тўққиз яшар бола Ванька Жуков рождествога ўтар куни кечаси ётмади. Хўжайинлари ва бошқа шогирдлар эрталабки ибодатга кетишгандан кейин у, хўжайинининг жовонидан сиёҳдон билан занг босиб кетган ручка олди-да, ғижимланган бир варақ қоғозни давоми…
Тегирмончи Алексей Бирюков, ўрта ёшлардаги норғил бир одам, кулбасининг остонасида ўчиб қолган трубкасини эринчоғлик билан сўриб ўтирарди. Унинг афти уйқудан олдин Жюль Верн китобини ўқиган ёш болаларнинг тушига кириб чиқадиган, худди болта билан йўнилгандек қўпол, териси қалин, залвори билан юрувчи давоми…
Кинодан хаёли паришон чиққан қиз стоянка-қантармага ўтиб, велосипедини олди. Уйга жўнашидан олдин чироғини ёқиб кўрди. Ёнмади. — Аҳвол чатоқми? — деган овоз эшитилди. Ёнида ўттиз ёшлардаги пўлароқ йигит турарди. У қорнини ичига тортишга ҳаракат қилаётган бўлса-да, кўзойнаги ортидаги нигоҳида қандайдир давоми…
Элла бизникида ўтган-кетгандан, туриш-турмушдан шунчаки, гап сотиб, ярим тунгача лақиллаб ўтирди. — Сизларга нақадар маза, — дея такрорларди у оҳуникидек маъюс кўзларини биздан узмай. Назаримда, “маза” сўзи, аксарият ҳолларда, турмушдан маза-матра кетганда эсга тушади. Тун яримлаганда Элла бирдан ёқасини ушлади: давоми…