Нажиб Маҳфуз. Зулмат бандалари (ҳикоя)
Қоронғилик шу қадар қуюқ эдики, деворга ўхшарди. Ҳеч нарса кўринмасди. Улар йўқликда учрашганларида, ёнғоқнинг ерга тушгандаги тўқиллашидан бошқа овоз эшитилмади. Қоронғиликда ёнғоқ думалаб-думалаб муаллимнинг ёнига етиб боради. Кўпинча муаллим шундай дейди: – Мен қоронғида яхши кўраман. Бунга қамоқларда ва бўшлиқда давоми…