– Виждон, – дея сўз бошлади пан Лацина. – Менимча ҳозир бу сўз сал бошқачароқ маънода ишлатилади. Балким, уни эндиликда “мавҳум тасаввурлар” тоифасига киритса бўлар, ҳайтовур, сизу бизга барибир эмасми?. Билмадим, сизлар фабрикант Гирке воқеасини эшитганмисизлар, йўқми, уни жудаям бой давоми…
Маҳалламизда Ҳабиб дўхтирнинг қабулхона очганига бир неча йил бўди. Ҳар гал ишга кетатёганимда унинг эшиги тепасида ўрнатилган мўъжазгина пешлаваҳага кўзим тушади. «Ҳабиб дўхтирнинг қабулхонаси, қабул вақти эрталаб 9 дан 12 гача, тушдан сўнг 2 дан 6 гача». Маҳалламизда ундан бошқа давоми…
Кеч тушиб қолган, тоғлар орасидаги қўрғон ёнида, мўъжазгина қаҳвахона ҳовлисида, тут соясидаги ёғоч каравотда икки кишинигина кўриш мумкин эди. Грамафонда дилрабо мусиқа тараларди. Қаҳвачи эса, улардан анча нарида, самоворга ўтин қалаш билан овора эди. Тут соясидаги мусоҳибларнинг бири озғин, кўзлари давоми…
Исо таваллудидан бошлангувчи йил ҳисобининг 1460 йилида, ёз кунларида Бавариядаги Штальхаузен ибодатхонаси игумени, яъни нозири ёлғизликда қолиб, қудратли ва барча мўъжизаларга қодир Тангридан ўз руҳониятига муқаддас куч ато этишни сўраб, сидқидилдан тиловатга киришди. Шундай руҳий кучники, токи у мен, игумен давоми…
Мисс Мери мистер Вильсонга деди: — Муҳтарам Вильсон, очиқчасига гаплашиб олсак, девдим. Ахир, ўзингиз тушуниб турибсиз: эътиборан, эртадан бошлаб сизу мен эр-хотин бўламиз. Ҳар биримизнинг ўтган ҳаётимизда қандайдир қора доғлар, албатта, йўқ эмас. Келинг, сиру асрорларимиздан бир-биримизни огоҳ этайлик. — давоми…
Кетганни, (айниқса, ўрнидан тушган бошлиқни) ортидан ёмонлаш – азалдан келаётган дастур. Шу кунларда биз ҳам ана шу дастурга кўра, аввалги бошлиқнинг бошига ит терисини қоплаб, ёмонлаш билан бандимиз. Ҳатто қонуний бериладиган меҳнат таътилимизниям унга нимадир бериб олганимиздан кейин ёмонлаймиз-да! Аммо-лекин давоми…
– Во дариғ! Соғликда хўрлик йўқ, деб шуни айтадилар-да! Бемор бўлиб ош егандан, соғ юриб, тош йўнган, тўнка ёрганга нима етсин?! Қора сонингни қирқ ўраб, буров солиб бураса-да, “ғинг” деб нолимаган Қийқим эдинг, мана энди, чала бўғизланган туядай бўзлаб, дардингни давоми…
Шарқ ривояти Бундан кўп йиллар муқаддам кичкина, лекин фаровон бир шаҳарда гилам, фил суяги, зираворлар ва атиргул мойи савдоси билан шуғулланувчи савдогар яшаган экан. У ақлли, одобли, художўй ва ҳалол одам бўлиб, ибрат бўларли даражада саранжом-саришталик билан иш юритгани сабабли давоми…
Қадим замонларда ўтиб бўлмас даралар, улкан қоялар ва қалин ўрмонлар қуршовида бутун дунёдан ажралиб қолган ясси тоғ тепаликларидан бирида чорвачилик билан кун кечирувчи тинчгина халқ осойишта яшаркан. Темир совутларга бурканган, бегона, бақувват ва дароз одамлар жанубдан бу ерларга қачон ва давоми…
М.М. ДостоевскийгаПетербург. 24 март, 1845 йил Онт ичдим, сув ва ҳаводай зарур бўлганда ҳам сабру тоқат билан буюрт-ма асосида ижод қилмайман. Буюртма билан ижод қилиш истеъдод алангасини наинки заифлаштиради, балки тамомила сўндиради. Мен эса ҳар бир асарим, шубҳасиз, аъло бўлишини давоми…