Qo‘ng‘iroq tovushidan cho‘chib tushgan kotiba «dik» etib o‘rnidan turdi-da, eshikni asta ochib rahbar huzurida paydo bo‘ldi.— Namunaxon, bugun xodimlar o‘z o‘rinlaridami?— Ha, Berdivoy aka. — Unday bo‘lsa, soat o‘n biru nol-nolda hammani shu yerga yig‘ing.— Xo‘p bo‘ladi.Kotiba qiz bir zumda davomi…
Bugun xizmatga kelganimga ellik ikki kun bo‘ldi. Adashmasam, bu yettinchi maktubim. Hisoblab ko‘rsam, senga har hafta bitta maktub bitibman. Ba’zan hazilkash o‘rtoqlarim:— Qiziqsan-a, bir yil ko‘z ochib yumguncha o‘tib ketadi. Nega endi maktub yozaverasan? Xat yozish urf emas-ku… — deyishadi.Balki davomi…
Shoynazarga uchi yo‘q dard yopishdi-yu, keng dunyo ko‘ziga tor bo‘lib qoldi: a’zoyi badani qaqshaydi, qulog‘i shang‘illaydi, goh boshi og‘risa, goho yuragi urib qoladi, hali oshqozon sanchganiga dori ichib ulgurmasdan tomirlari tortishadi. Yashashdan ham to‘yiblar ketdi. Endi birdan-bir chora ko‘zi ochiqligida davomi…
O‘shanda omon-omon zamonlar edi. Bozirgonning qizi bo‘y yetib-etmay tillarga tushdi-ey, dunyoning qiziq-qiziq nag‘ma-sozlari ko‘p ekan, kishini ne ko‘ylarga solmaydi deng-a, chiroyi qurg‘ur ham ofatning biri ekanmi, bilmaylar qoldimov. Ishqilib, chiroylining oshig‘i ko‘p bo‘larkan-da… Ko‘ksida bir nimarsa dupurlagan yigitu bo‘z bolaning davomi…
Qirda itorqa loy tom eski qal’adek qaqqayib turibdi. Tomning oldidagi yakkayu yagona gujum soyasida soch-soqoli oppoq, tik ishton-ko‘ylakchan Tilov bobo sallani yoniga qo‘yib, yelkasini yostiqqa tiragan ko‘yi oyog‘ini chayla qilib yotibdi. Qo‘llari boshi ortiga bog‘langan ko‘yi uzoq-uzoqlarga tikilgancha tosh qotgan. davomi…
To‘l mavsumida besh boyning suruvlari Katmanning dashtiga enib keladi. Biyday kenglik. Adirlarda bahori o‘t juda zo‘r bo‘ladi. Yovvoyi no‘xatlar belga urib ketadi. Toyloq yorildi degan soylarda-ku qoramollar ham o‘tga suzib yuradi. Saraton kirishi bilan adirlar tilla rangga bo‘yaladi, soylarga shamol davomi…
Ettinchi sinfda o‘qiydigan Bahrom katta tanaffusda partadoshini tirsagi bilan turtib sumkaga ishora qildi. Engashib qaragan Toshmatning ko‘zlari porlab: «Voy-y, buncha zo‘r?» – deb yubordi. Sinfda shovqin-suron boshlangan, har kim o‘zi bilan o‘zi ovora. Qator terilgan sap-sariq olmalarga tikilib: «O‘zlaringning bog‘danmi, davomi…
Usmonqul muallim endi uyiga ketmoqchi bo‘lib turgandi, direktor chaqirayotgan ekan. Osmonga qaragancha ko‘zlarini yumib aftini bujmaytdi. Havo tafti qizdirilgan tandirdek yuzga urildi. O‘quvchilarga ta’til boshlangan, maktabda kunlik ishni tugatgani uchun yana nima kami bor ekan degan xayolda ortiga qaytdi. Maktab davomi…
Ko‘hna Bobotog‘ ortidan endigina bosh ko‘targan saraton quyoshi birdaniga qizdirishni boshladi. Havo dim. Katmanning chekka bir qishlog‘ida tuproq ko‘cha bo‘ylab borayotgan otliq: «Boynazarboyning janozasiga», – deya uylarga qarab tovush berib o‘tdi. Bu sovuq xabardan qari-qartanglar kalima qaytarib: «Bechora, hali yosh davomi…
Dadaxon Nuriy. Pokiston “Oltin devor” tirqishidan. Toshkent-Islomobod, 1998 Taniqli yozuvchi va publitsist Dadaxon Nuriy bir necha bor Pokiston Islom respublikasida ijodiy safarda bo‘lib, ko‘plab tanish-bilishlar orttirgan. Shu bilan adib halqimizning ardoqli shoiri Erkin Vohidning oltmish yilligi munosabati bilan uning qalamiga davomi…