To‘l mavsumida besh boyning suruvlari Katmanning dashtiga enib keladi. Biyday kenglik. Adirlarda bahori o‘t juda zo‘r bo‘ladi. Yovvoyi no‘xatlar belga urib ketadi. Toyloq yorildi degan soylarda-ku qoramollar ham o‘tga suzib yuradi. Saraton kirishi bilan adirlar tilla rangga bo‘yaladi, soylarga shamol davomi…
Ettinchi sinfda o‘qiydigan Bahrom katta tanaffusda partadoshini tirsagi bilan turtib sumkaga ishora qildi. Engashib qaragan Toshmatning ko‘zlari porlab: «Voy-y, buncha zo‘r?» – deb yubordi. Sinfda shovqin-suron boshlangan, har kim o‘zi bilan o‘zi ovora. Qator terilgan sap-sariq olmalarga tikilib: «O‘zlaringning bog‘danmi, davomi…
Usmonqul muallim endi uyiga ketmoqchi bo‘lib turgandi, direktor chaqirayotgan ekan. Osmonga qaragancha ko‘zlarini yumib aftini bujmaytdi. Havo tafti qizdirilgan tandirdek yuzga urildi. O‘quvchilarga ta’til boshlangan, maktabda kunlik ishni tugatgani uchun yana nima kami bor ekan degan xayolda ortiga qaytdi. Maktab davomi…
Ko‘hna Bobotog‘ ortidan endigina bosh ko‘targan saraton quyoshi birdaniga qizdirishni boshladi. Havo dim. Katmanning chekka bir qishlog‘ida tuproq ko‘cha bo‘ylab borayotgan otliq: «Boynazarboyning janozasiga», – deya uylarga qarab tovush berib o‘tdi. Bu sovuq xabardan qari-qartanglar kalima qaytarib: «Bechora, hali yosh davomi…
Dadaxon Nuriy. Pokiston “Oltin devor” tirqishidan. Toshkent-Islomobod, 1998 Taniqli yozuvchi va publitsist Dadaxon Nuriy bir necha bor Pokiston Islom respublikasida ijodiy safarda bo‘lib, ko‘plab tanish-bilishlar orttirgan. Shu bilan adib halqimizning ardoqli shoiri Erkin Vohidning oltmish yilligi munosabati bilan uning qalamiga davomi…
ONAMNING KO‘YLAGI Xotiralar to‘lqini baland. Bu to‘lqin har kuni qalbim daryosiga kelib uriladi. Va qalbimdagi daryo sog‘inchning bahaybat suratiga aylanadi.Nimagadir ichikaman. Ichikkanim sari suratga jon kira boshlaydi……Bolalikda juda injiq edim. Bo‘lar-bo‘lmas narsaga g‘ingshib onamning toqatini toq etardim. Ammo onamning mehri davomi…
Otaning o‘zi ruxsat berdi.— Mayli, o‘g‘lim. Qayerda bo‘lsang ham boshing omon bo‘lsin. Faqat tug‘ilgan joying, ota-onangni, urf-odatlarimizni unutma. Men senday o‘g‘lim borligidan doim faxrlanaman.— Sizni uyaltirib qo‘ymayman, ota… — Senga ishonaman. Kelinimni ehtiyot qil. U hali yosh. — Ota o‘g‘lini davomi…
Bugun savdo o‘rjidi. Asqar qassob azon bo‘g‘izlangan ho‘kizni choshgohga yetib saranjomladi; somsaxonaga tarqatdi, polvon “qiz uzatdi”ga deb oldi. Keyin o‘zining chori qo‘chqorini so‘ydi, uniyam o‘tkazdi. Elda ma’raka ko‘p, go‘sht qolarmidi? Ayniqsa, hozir ilik uzildi mahali, go‘shtning bozori chaqqon. Kech tushgach, davomi…
Qo‘shnimizning qizi O‘rol opa haqida gap ketsa, ko‘pincha hamma, avvalo, uning sochlarini tilga olardi: sochi tovonini o‘padi. Mening ham haligacha ko‘z oldimda u kishining ikki o‘rim sochi turibdi. Saratonning sokin oqshomlari oldidan opamiz hovli supurganlarida sochlarini yo boshiga turmaklab, yoki davomi…
Hasan darslari tugab, Qarshining chekkasidagi avtostantsiyaga yetib kelganida qishlog‘iga qatnaydigan avtobus alaqachon ketib bo‘lgan ekan. – Talabaga o‘xshaysan,- dedi chekkaroqda oq «Neksiya»ga suyanib turgan ellik yoshlardagi qotma kishi. – ыayerga bormoqchisan o‘zi?-Sho‘rbozorga.-Uh-hu! Mayli, besh ming ber. Uyinggacha tashlab qo‘yaman. O‘zim davomi…