Eshik sekin taqilladi.– Kiring, – dedi professor G‘ulom Ermatov boshini ko‘tarmasdan. Boshini qanday ko‘tarsin, bir kasalni ko‘rsa, tekshirsa, uch-to‘rt xil qog‘oz to‘ldirishi, so‘ng bosh vrachga qo‘l qo‘ydirishi, yozganlarini kompyuter degan daxmazaga joylashi kerak. Ilgari tabiblaru olimlarga maza bo‘lgan, qog‘ozbozlik bilan davomi…
Nafisa tandirdagi nonlarini uzib, ikkitasini dasturxonga o‘radi-da, ovsini Saidanikiga shoshildi. Bahrom muallimning ikkinchi xotini ham peshanasiga sig‘madi. Uy-ro‘zg‘or ishlarida duppa-durust kuymalanib, lo‘mbillabgina yurgan ayol birdan yotib qoldi.Oshqozonida o‘simtasi bor ekan. Lekin uch oyda ikki operatsiyani boshidan o‘tkazib ham, bechora o‘nglanmadi. davomi…
Xonasidan chiqayotgan Jovliyevni kimdir turtib yubordi. Zarda bilan burilib qarasa, kichik ilmiy xodim – so‘loqmondek Nor yonidan quyunday uchib o‘tayotir.– Ha, ukajon, tinchlikmi? Mabodo it-pit quvlayotgani yo‘qmi?– Ie, kechirasiz, Himmat aka! Uzr! Ming bor uzr! – deya shosha-pisha kechirim so‘ray davomi…
Bekoboddan qaytayotganimda qattiq shamol turib, chang-to‘zon ko‘tarildi. Yo‘llar mayda-chuyda shox-shabbaga to‘lib ketdi. Keyin yomg‘ir tomchilay boshladi. Mashinam birpasda loysuvoq tortilgan devorga o‘xshab qoldi. Bunday mashinada Toshkentning toza-ozoda ko‘chalarida yurish odobdan emas. Buning ustiga kallai sahardan ishga borishim, bugun tunda navbatdagi davomi…
To‘polondaryoning tentagi bir tutsa yomon tutadi. Pishqirib, o‘zanini o‘piradi. Mana, qirq xo‘jalik yashaydigan Chalpaktepani birpasda yuvdi-ketdi. Xotin-xalaj, bola-baqra dod solib qoldi. Ofatning ko‘zi ko‘r bo‘ladi, degani shu-da. Hech nimaga shafqat qilmay, gumburlab oqaverdi.Jala azonda tindi. Odamlar ko‘rdiki, tepalik o‘rnida qip-qizil davomi…
Bu qadim dunyoda bog‘lar ko‘p, chorbog‘lar ko‘p. Ammo bularning birortasi bobomning bog‘iga yetmaydi. Qandaydir muammo oldida ojiz qolsam yoki hayotning qadamlari yelkamga og‘ir botgan damlarda bobomning bog‘idan kuch olaman, yashash qudratini topaman. NIHOLLAR Bobom urush ko‘rgan edi. ¬Shuning uchun bo‘lsa davomi…
Kundan-kunga atrofimdagilar bilan til topishishim og‘irlashib ketayapti. La’nati fikrim dastidan tobora holdan toyib borayapman. Fikrimning salmog‘idan tizzalarim bukilib, boshim yerga egilgancha, tinka madorim qurib uyga shoshaman. Negaki, uyda halovat bor. Zalvorli fikring uchun hech kim g‘azabga olmaydi. Kimdir yuzingga qarab davomi…
Er qattiq silkinmadi. Bir muddatgina tog‘-toshlar gumburladi, xolos. Ammo shu shovqinda ham uyurdagi otlar dovdirab, o‘zlarini qayoqqa urishni bilmay qolishdi. Ayg‘ir ularni tinchlantirishga harchand urinmasin, ojiz biyalar kishnab, turli tomonga tirqiradi. Onalarining bu ajabtovur harakatiga tushunmagan qulunlar atrofga hayron olayishardi. davomi…
Qorovullik shtati qisqardi-yu… yo‘q, Zarif ota pensiyaga chiqdi-yu, uning shtati qisqardi. Nachora, bu xususiy korxona bo‘lsa, boshliq shu qarorga kelgandan keyin nima deyish mumkin? Ammo kompaniya binosidagi shuncha mol-mulk, ombordagi mahsulotlar uchun kim javob beradi? Aniqrog‘i, kunduz kunlari ulkan ombor davomi…
Bizning qishloq ham chakana tsi-vi-li-za-tsiya-lashmagan. Hozir men (ha, kallam qursin, “man” desam bo‘lar ekan, keyingi gal inobatga olamiz) sizga bir-ikki voqeani aytib bersam, o‘zingiz ham besh ketvorasiz, oka (ana endi joyiga tushdi)! Tan berganingiz mayliga-ya, qishlog‘ing tsi-vi-li-za-tsiyaning naq kindigida ekan-u, davomi…