Bu tun odatdagidan boshqacharoq bo‘ldi. Chigirtka chiyillamas, qurbaqa “sayramas”, shamollar ham qayoqqadir g‘oyib bo‘lgandi. Butun koinot o‘zidamas. Oy juda olis, yulduzlar yaqin-yaqin bo‘lib qolgandi. Daraxtlar tepadan pastga qarab o‘sadigandek. Hatto uy jihozlari ham o‘rnidamas. Xontaxta o‘rnida televizor, muzlatkich o‘rnida gaz. davomi…
Muzli yerda avval otning dupur-dupuri, keyin qattiq kishnagani eshitildi. Mast uyquda yotgan Mahmud polvonning ko‘zlari birdan charaqlab ochilib ketdi. Uzoq-uzoqlardan Qorato‘shning kishnagani eshitilgandek bo‘ldi. Polvon irg‘ib o‘rnidan turdi. Egniga choponini ilgancha, paypaslanib bo‘sag‘ada turgan etigini qidirdi. Apil-tapil paytavasini oyog‘iga o‘radi-yu, davomi…
Adham yaxshi lavozimda ishlaydi. Xizmat mashinasida yuradi. Obro‘si baland. Huzuriga o‘nlab odamlar biror masala bo‘yicha yordam, maslahat so‘rab keladi. Hech kimni noumid qaytarmaydi.Dam olish kunlari ko‘cha-ko‘yda piyoda, qaddini baland tutib yurishni yoqtiradi. Ishdan qaytayotganida mashinasidan guzarga yetmayoq tushib qoladi. Do‘stu davomi…
Hamma joyda va hamma zamonlarda bo‘lganidek gavjum bozor edi. Keng sahndagi ustunlarining biriga yelka berib o‘tiradigan tilanchi cholga ham hamishagidek ko‘pchilik e’tibor bermas, ko‘ngliga kelgani bir-ikki chaqa tashlar, cholning “Odam bo‘l” degan bo‘g‘iq xitobiga parvo qilishmasdi. Chol esa boshqalarga o‘xshab davomi…
Geologlar yer bag‘ridan olgan neft yo gaz o‘rnini suv bilan to‘ldirishadi. O‘pirilmasin, yer o‘zini qayta tiklasin, degan maqsad bor bunda. Garchi, bu bo‘shliqni o‘sha vaqtning o‘zidayoq havo to‘ldirsa-da, qatlam bosimi va zichlik talabiga oddiy havo javob bermaydi. Tafakkurimizdagi xotira bo‘shlig‘i davomi…
Ne-ne shonli, shavkatli, zafarli harbu zarblaridan ko‘ra nikohida birgina ayol bo‘lganligi bois tarixda yorug‘ nom qoldirgan saljuqlar sultoni Selem Ikkinchi suronli kunlarning birida galdagi jangu jadalga otlana turib suyukli rafiqasi Duygu begimga qadim momolaridan meros qolgan, aytishlaricha, sirli bir tarzda davomi…
Ravshan ishxonasida o‘ralashib, qolib ketdi. Qo‘l telefonining soatiga qarasa, yettidan oshibdi. Oq xalatini yechib, qora charm kurtkasini ildam kiydi. Qishning qisqa kuni emasmi, allaqachon qorong‘i tushgan, quruq sovuq etni junjitar, lekin simyog‘ochlarga o‘rnatilgan kiyik ko‘z misol uzunchoq lampalar atrofni charog‘on davomi…
Lo‘g‘imbek qishlog‘idagi istirohat bog‘ida ijodiy kechamiz belgilangan. O‘g‘limiz Dilyorjon, nabiramiz Javohir bilan yo‘lovchi mashinada Izboskanga otlandik. Hash-pash deguncha ulovimiz Angrendan enib, dovonga o‘rmalay boshladi. Bunday safarlarda odatda, sergakroq ketish uchun shopirlarning o‘zlari yo‘lovchilarni gapga tutishadi. Bu gal ham shunday bo‘ldi. davomi…
Uzoq yo‘l bosgan yigit saman otidan tushishga ham erinib, yarim kechasi bir qo‘rg‘on darvozasini taqillatdi. Ichkaridan qiz bolaning «Kim?» degan ovozi kelgach, javob qaytardi: — Men, musofirman. Mumkin bo‘lsa, bir kechaga joy bersangizlar. Erta sahar turib yo‘lga chiqardim. — Hozir, davomi…
Oftob endi ko‘tarilib, kechagi yomg‘irdan reza-reza ter bosgan dehqon yuziday ho‘l bo‘lib ketgan zaminni zarrin ro‘molchasi bilan artayotgan paytda Ruqiya momo kundalik odatini takrorlab cholining haqiga tilovat qildi, titroq qo‘llari bilan yuziga fotiha tortdi. Qishning qahratoniyu yozning jaziramasi tufayli taxtalari davomi…