Тонгги ҳаводан кўксини тўлдириб нафас олган Сарвар қишлоғининг қир-адирларини эсларкан, юраги соғинчдан ҳаприқиб кетди. Унинг одати шунақа, кўклам кириб, оғочларда куртаклар лаб ёра бошладими шаҳарга сиғмай қолади. Қирларни, тошдан-тошга урилиб оқаётган сойларни қўмсайди.«Қирлар бойчечакка тўлиб кетгандир», деб ўйлади йигит энтикиб.Болалигида давоми…

Машинанинг орқа ўриндиғида хаёл суриб бораётган Зумрад йўл четида ўтган-кетган машиналарга қўл кўтараётган аёлни кўриб, ўғлининг елкасига қўлини қўйди:— Улуғбек болам, машинангни тўхтат!Йигит елкаси оша онасига бир қараб қўйгач, тормозни босди.— Тинчликми, ая, йўловчи олишни ёқтирмасдингиз-ку.Зумрад ўғлининг саволини жавобсиз қолдириб, давоми…

Тоҳирнинг ғалати одати бор. Баҳордан кеч кузгача ҳар куни эрталаб қуёш чиқмасидан аввал туриб, ҳовлидаги майсалар устида ялангоёқ юради. Муздек шудрингдан танаси яйрайди. Ҳовлисидагиям-яшил майсаларни кунда-кунора суғоради. Димоғига ўт-ўлан ҳиди урилиб, ҳузур қилади. Бугун ҳам ўрнидан турдию юз-қўлини ювиб, майсаларга давоми…

Бу атрофда унинг олдига тушадиган тулпор йўқ эди. Уни етаклаб, кўчадан савлат билан бораётган Бахтиёр чавандозга ҳамманинг ҳаваси келарди. Чунки Оққашқа улоқ-кўпкариларга тулпорларнинг сардори бўлиб кирарди. Қоп-қора ёлларини ҳилпиратиб, майдонга чопиб кирганда ҳар қандай зўр чавандознинг ҳам юраги алғов-далғов бўлмай давоми…

Эрталаб бувим негадир нонуштага чиқмади. Дадам ичкарига безовталаниб қараб қўяр, биз эса ундан олдин дастурхонга қўл чўзишга одатланмаганимиз боис бетоқатланиб ўтирардик. – Аям нима қиляпти?  – деди дадам.– Эрталабдан сандиқ очибдилар, латта-путталарни саралаб ўтирибдилар, менсиз чой ичишаверсин, деяптилар. – Тинчликми, давоми…

Ерга гиламдек тўшалган хазонларни бир-бир босиб бораётган Гулсумнинг хаёли паришон эди. Нохуш ўйлардан халос бўлишга урингани сайин, руҳиятида саросар кезаётган эзгинлик уни кўпроқ маҳв этарди. Дугонаси Нигина пластик операция қилдиргунига қадар у ҳам бошқалардек хуш хандон юрар, ўз қиёфаси ҳақида давоми…