Ma’suma Ahmedova. Bayramlik (hikoya)

Xotini ertalab: “Ikki kunning birida ichib yurguncha, ana, may yaqinlashyapti, bolalarga juda bo‘lmasa kiyim-kechak olsangiz-chi”, dedi. U: “Nima, bolalar yalang‘och qolyaptimi, mana, bugun olamiz-da moyanani”, deb javob qaytardi.Ko‘m-ko‘k maysa bilan qoplangan qiyalikdan yugurib tusharkan, xotinining tepadan baqirgan ovozi eshitildi: — davomi…

Qulman Ochilov. Ota (hikoya)

Avtoinspektorlar ham anoyi emas, radar apparatini daraxt shohlari orasiga tiqib, o‘zlari panada poylab turishadi. Ko‘pchilik haydovchi bu hilvat va ravon yo‘lda mashinasining gazini bosishi tayin. Ko‘chaning boshida paydo bo‘lgan sariq “Jiguli” ham tezlikni shunday shitob bilan oshirdi. Daraxtlar orasidan barvasta davomi…

Qulman Ochilov. Oydin (hikoya)

Er qo‘lini xotinining yelkasiga qo‘yib:–    Onasi? – deydi. – Onasi? Ayol ko‘zlarini zo‘rg‘a ochadi. –    Onasi, chiroqni yoqib yubor. Ayol turib, so‘ridan tushadi va nima qilarini anglay olmay, uyquli ko‘zlari bilan eriga qaraydi. -Nima dedingiz, dadasi? -Chiroqni yoqasanmi, degandim. Ayol ayvonning oq devoridan ko‘zga elas-elas davomi…

Qulman Ochilov. Jaydari falsafa (ocherk)

Bu voqeani men otamning eski oshnasi To‘ra cho‘pondan eshitganman. To‘ra cho‘pon deganimiz o‘zbekdan ham ko‘ra Bosfor bo‘ylarida yashovchi turklarga ko‘proq o‘xshab ketadi – oq-sariqdan kelgan, barvasta, ko‘zlari moviy, shop mo‘ylovli. Ammo o‘zi g‘irt o‘zbek. Buni shundan ham bilsa bo‘ladiki, boshi davomi…

Abdujalol Taypatov. Yo‘lda (hikoya)

Bu voqeaga ancha bo‘ldi. Dam olish kunlarining birida “Damas” mashinamizga bolalarni olib, qishloqqa yo‘l oldik. Yerda qor bor edi.Qishloqda yashaydigan keksa ota-onamizni ziyorat qildik. Nabiralarini ko‘rib ular g‘oyatda xursand bo‘lishdi. Endigina tuqqan sigirning sut-qatig‘idan mazza qilib ichdik. Keyin qudamiznikiga o‘tib, davomi…