ERTAKDAN XULOSA Odatda, kamon o‘qiga mash’ala ko‘tarib borayotgan odamlar ko‘proq nishon bo‘ladilar. Buning boisi, mash’ala tutganlarning qorong‘ulikdan yaxshi ko‘ringanlari uchun emas, aksincha, ularning mash’ala yorug‘idan narini yaxshi ko‘rmayotganliklari sabab, desak to‘g‘riroq.Shunday ekan, insoniyat uchun yuragida yovuzlik o‘rnashgan kimsalarda rahm-shafqat tuyg‘usini davomi…
Chang uniqib qolgan, buzoqlarniki kabi uzun-uzun, kipriklarini pirpiratib simyog‘och ustidagi laylak uyaga termilayotgan bolakay bir maromda kurtillatib o‘tlayotgan eshagi ustiga chalqancha yotib olgan, dunyo bilan ishi yo‘q. Hatto kiprik qoqmaydi, yaqinda tuxumdan chiqqan laylak bolalari chug‘ur-chug‘uriga quloq tutadi. Turob qorovul davomi…
Men “Guliston” jurnaliga yangi ishga kelganman, tutash kirdi-chiqdi ikki xonaning oyoq osti joyidan bitta stol tekkan, shu yerda o‘tirib ishlayman. Chekimga she’r qarash tushgan, har kuni dasta-dasta “she’rlar”ga javob yozaman, shoir bo‘laman deganlar bilan tortishib, baobro‘ jurnalimiz sha’nini himoya qilaman. davomi…
Oyning botini to‘liqib, zohiri to‘lib chiqdi. To‘linganini u atrofdan — quyoshu yulduzlarning sirli-sirli nigohlaridan sezib qoldi. Nigohlar uni jodulab, ich-ichidagi ismsiz hislarini qitiqlab uyg‘otdi. Shundan ko‘ngliga birdan safar qilish istagi tushdi. Toki, nafaqat ko‘kdagi son-sanoqsiz kavokib va yana yakkayu yagona davomi…
Ustoz! Ushbu xatimni o‘qib chiqqach kompyuteringizdan o‘chirib tashlang. Unga begonalarning ko‘zi tushib, faqat o‘zingizga ishonib aytayotgan sirimdan voqif bo‘lishlarini va ustimdan kulishlarini istamayman. Juda xunuk, juda yomon ish qilib qo‘ydim. Bugun ikkinchi kuni, lekin hali-hamon eslasam, yuragim orqaga tortib ketayotir. davomi…
Qo‘ng‘iroq tovushidan cho‘chib tushgan kotiba «dik» etib o‘rnidan turdi-da, eshikni asta ochib rahbar huzurida paydo bo‘ldi.— Namunaxon, bugun xodimlar o‘z o‘rinlaridami?— Ha, Berdivoy aka. — Unday bo‘lsa, soat o‘n biru nol-nolda hammani shu yerga yig‘ing.— Xo‘p bo‘ladi.Kotiba qiz bir zumda davomi…
Bugun xizmatga kelganimga ellik ikki kun bo‘ldi. Adashmasam, bu yettinchi maktubim. Hisoblab ko‘rsam, senga har hafta bitta maktub bitibman. Ba’zan hazilkash o‘rtoqlarim:— Qiziqsan-a, bir yil ko‘z ochib yumguncha o‘tib ketadi. Nega endi maktub yozaverasan? Xat yozish urf emas-ku… — deyishadi.Balki davomi…
Shoynazarga uchi yo‘q dard yopishdi-yu, keng dunyo ko‘ziga tor bo‘lib qoldi: a’zoyi badani qaqshaydi, qulog‘i shang‘illaydi, goh boshi og‘risa, goho yuragi urib qoladi, hali oshqozon sanchganiga dori ichib ulgurmasdan tomirlari tortishadi. Yashashdan ham to‘yiblar ketdi. Endi birdan-bir chora ko‘zi ochiqligida davomi…
O‘shanda omon-omon zamonlar edi. Bozirgonning qizi bo‘y yetib-etmay tillarga tushdi-ey, dunyoning qiziq-qiziq nag‘ma-sozlari ko‘p ekan, kishini ne ko‘ylarga solmaydi deng-a, chiroyi qurg‘ur ham ofatning biri ekanmi, bilmaylar qoldimov. Ishqilib, chiroylining oshig‘i ko‘p bo‘larkan-da… Ko‘ksida bir nimarsa dupurlagan yigitu bo‘z bolaning davomi…
Qirda itorqa loy tom eski qal’adek qaqqayib turibdi. Tomning oldidagi yakkayu yagona gujum soyasida soch-soqoli oppoq, tik ishton-ko‘ylakchan Tilov bobo sallani yoniga qo‘yib, yelkasini yostiqqa tiragan ko‘yi oyog‘ini chayla qilib yotibdi. Qo‘llari boshi ortiga bog‘langan ko‘yi uzoq-uzoqlarga tikilgancha tosh qotgan. davomi…