Mening o‘zimga xoli, tinch turarjoy topish haqidagi orzuim va nihoyat amalga oshadigan bo‘ldi. Kutilmaganda ishdan qaytish oldidan hamkursim Shavkat qo‘ng‘iroq qilib qoldi:— Bir eriysan endi, og‘ayni. Xuddi ko‘nglingdagiday joy topdim. Markazdan ham uzoq emas. Bir xonali kvartira, kerakli asbob-anjomlari, muhimi, davomi…
Tibbiyot kollejidan chiqqanida kun peshindan o‘tgan edi. Amaliyotni kasalxonaning travmatologiya bo‘limida o‘tashyapti. Dugonalariga bu bo‘lim yoqmayapti. Palatalar avtomobil va boshqa xil halokatiga yo‘liqqan, yiqilgan-surilgan dardmandlarga to‘la. Kimnidir qo‘li singan, kimnidir oyog‘i… “Durustroq manzarani ko‘rmaysan. Yuraklaring siqilib ketadi…” Anora shunday deydi. davomi…
— Qo‘lingizdan qo‘ysangiz-chi Toji opaning tugunini, — singlim jahl bilan qo‘limdan qo‘ymay o‘tirgan tugunni yulqib oldi.Beixtiyor kuldim. Shunda ko‘z o‘ngimda olis bolalik jonlandi. Singlimga hozir xayolimdan kechganlarni so‘ylab bermoqchi bo‘ldim… * * * Kechasi bilan yog‘ib chiqqan qor davomi…
Havodan yomg‘ir isi keldi. Osmon birdan sharaqlab ketdi: tepaliklar ortida chaqin chaqdi. Telba shamol dorda yoyig‘liq kirlarni olib borib toklar ustiga yopdi. Deraza-eshiklar taraqlab ochilib yopildi. Kuni kechagina tug‘ilgan uloqlar zorlanib ma’radi. Yomg‘ir shovullab ketdi. Ko‘chalarni to‘ldirib suv oqdi. — davomi…
Bugun havoning zahri ketdi.Kun iljaydi.Kampir hassasiga tayanib, asta ayvonga chiqdi. Hovli burchidagi qayrag‘och shoxlarida qushlar chirqilladi. Kecha yomg‘ir ilvillatib ketgan bog‘lardan hovur ko‘tarildi. Qop-qora laycha kuchuk u yondan-bu yonga irg‘idi, shalpangquloq bola “mah-mah”, deya kuchukni olqishladi.Kampir zinalardan asta-asta tusha boshladi. davomi…
Dabdurustdan onasidan tashvishli xat kelib qoldi. Qiziq, yaqindagina, bundan o‘n-o‘n besh kun oldingina onasidan xat olgan va shu zahoti odatdagi duoyi salomga o‘n besh so‘m qo‘shib jo‘natgandi.Onasi o‘sha xatida odatdagiday, qishloqdagi so‘nggi yangiliklardan uni voqif etgan, ya’ni, Targ‘il sigirning bu davomi…
Bu hikoya dunyodagi eng oddiy hikoyalardan biri bo‘ladi. Chunki bu haqda — oddiy odamning kichina baxti haqida juda ko‘p yozilgan. Oddiyligi shundaki, bu hikoyada aytarli arzigulik hodisalar ham ro‘y bermaydi, favqulodda qahramonliklar ham ko‘rsatilmaydi. Voqealar bir boshdan, an’anaviy tarzda hikoya davomi…
Biznikiga mana bunday borsa bo‘ladi: bozordan to‘g‘ri ketaverasiz, ketaverasiz, qarshingizdan bir tor ko‘cha chiqadi. O‘sha ko‘chaga burilib, pastga qarab yursangiz, past ko‘chaga tushasiz. Undan yuqoriga ko‘tarilasiz. Yuqoriga chiqsangiz, bitta katta yong‘oq daraxtiga duch kelasiz. Shu yong‘oqdan nariga o‘tsangiz, bir tepalikni davomi…
Unga, sen ham odammisan, degandek muomala qilisharmish. Bugun o‘lganning ustiga tepganday qilib, bu gapni xotini ham aytib qoldi. Rost-da, izzattalablikni unga kim qo‘yibdi. To‘g‘ri, bugun Tojivoy ho‘kizdan xafa bo‘ldi. Xafa bo‘lmasin hammi! Axir, ko‘ziga baqrayib. turib: «Qiyshiq piyoladagi savilga ham davomi…
Quyosh hovlidagi bor narsa: ko‘m-ko‘k ishkomlaru rang-barang gullarni och sariq nurga ko‘mib yubordi. So‘ritoklarning shapaloqday barglari orasidan xotinining uzunchoq, burushiq yuzi ko‘rindi.— Hov, to‘xtang! Miq etmaysiz-a! — Xotini qo‘lini paxsa qilib gapirarkan, u xuddi Mirhaydar brigadirning qarshisida turgandek titrab ketdi. davomi…