Нафиса Тоштемирова. Қобиқ (ҳикоя)

Мен боламга ухлатувчимас,Уйғотувчи алла айтаман.Гулжамол Асқарова У ҳамма болалардай йиғлаб туғилди. Кўзларини очди. Она жуда бахтли. Саккиз йилдан бери кутилган фарзанд. Ота хурсанд. Ўғил бўлганда, нур устига аъло нур эди, деб ўйлайди ичида. Момо ҳам якка-ю ёлғиз ўғлига ачинган бўлди. давоми…

Нафиса Тоштемирова. Дарс (ҳикоя)

Тиллахон опа салкам йигирма йилдан бери ўқитувчилик қилади. ТошДУни битириб келгач, иш излаб кўп овора бўлгани йўқ. Дадаси мактаб директори билан ака-ука чиқиб қолди, ишга жойлади-қўйди. Ҳозир мана шу машҳур шоирнинг номи билан аталадиган мактабнинг муаллималаридан бири. Турмуш ўртоғи ўзидан давоми…

Нафиса Тоштемирова. Уста ва бешик (ҳикоя)

– Ассалому алайкум, Уста тоға, таъни жонингиз соғми?– Ваалайкум ассалом! Ие-е, ие-е, келинг, Тўрабой келинг. Шукр, яхшимиз, ўзингиз тузукми?– Оллоҳга шукр. Шу десангиз сиздан суюнчи олай, деб келгандим.– Хўш, хўш?..– Неварали бўлдим. Ўғил.– Қани омин, умри билан берган бўлсин!– Айтганингиз давоми…

Нафиса Тоштемирова. Амалия (ҳикоя)

Юрагим эзилиб кетди, ёрдам бер…Замонавий қўшиқданКабутар узоқ учади. Осмонни ёргудек кўкка интилади. Чарх уриб айланади. Атрофидаги тўрт – бешта та кабутарлар билан ноз-ишва қилиб рақсга тушади. Тепага қараб бўйним оғриб қолади. Кўзларим толади. Шу пайт кабутарлардан пастроқда бир-бирини қувган қалдирғочлар давоми…


Мақолалар мундарижаси