Ҳусан Карвонли 1974 йил 1 февралда Самарқанд вилоятининг Нуробод туманида туғилган. Низомий номидаги Тошкент давлат педагогика университетини тамомлаган. Ҳозирда “Маърифат” газетасида меҳнат қилади. “Истиқлол умидлари” (2001), “Ўзбек модерн шеърияти” (2004), “Ёшлар китоби” (2008) алманахларида шеърлари чоп этилган.
Отам — менинг илдизимдир! Ўғлим — жон томирим. Бу нозик силсила наинки сахт-сумбатларда, кўзу қошларда давом этади. Балки, оталарнинг саволларини ўғиллари ҳам такрорлайди. Аммо ҳамма ўғиллар ҳам саволига жавоб ололмайдилар. Менинг ўғлимнинг ҳам саволлари кўп. Сўраганига жавоб бераман, аммо тушунтириб давоми…
Оғилнинг томи ҳар сафар лойсувоқ қилинганида, гартак хархаша қилиб бўлса-да, тепага чиқиб олардим. Бунгача деярли етиб бормас эди асли. Кенжа бўлганим сабабли бундай истакларим сўзсиз амалга ошарди.Оғил устида кичкина қишлоғимизни — пастқам уйлару оғил-бостирмалар, тупроқ-чанг кўчалару сим тўсиқли ҳоя-ҳовлиларни бир давоми…