Абдуқаҳҳор Иброҳимов. Хотинмасжид (эссе)

ХХ аср эллигинчи йилларнинг бошлари, ўспиринликдан ўтиб, ўсмирликка илк қадамлар қўйган кезларим эди. Йилнинг шундай пайти эдики, Қиш билан Кўклам тортишар, Қиш “Давом этавераман” деса, Кўклам “Ўринни бўшатиб қўй, энди менинг галим келди” дерди, яъни баъзан Қиш изғирини эсса, баъзан давоми…

Абдуқаҳҳор Иброҳимов. У — сиз эмас… (ҳикоя)

Медицина фанлари доктори, профессор Камол Камоловични ҳамма “Баркамол домла”, деб таърифлайди. Чиндан ҳам киройи домла шундай бўлса!Ғоят билимдон, ўз соҳаси бўйича унинг олдига тушадиган олим топилмайди, касбдошлари орасида зўр эътимодга эга. Студенту аспирантлар иззат-ҳурматини қозонган; у институт остонасига қадам қўйдими, давоми…

Абдуқаҳҳор Иброҳимов. Виждон (ҳикоя)

Жазирама ёзнинг айни туш палласи. Поезд кутаётган йўловчилар анча нарида — вокзал биноси кўланкасидан паноҳ топишган. Перрон бўйлаб у ёқ-бу ёққа шошилиб ўтиб турган темирйўл ходимлари ва йўловчилар қуёш тиғи остида турган Ниёз амаки оиласига ажабсиниб қараб қўядилар. Оила аъзолари давоми…

Абдуқаҳҳор Иброҳимов. Қиш ёмғири (ҳикоя)

Пешиндан бери ёмғир ёғяпти. Аввал эзиб ёғди — тўпиққа чиқадиган қорни оқизиб кетди. Кечга бориб бирдан шамол турди. Тарнов сувлари гоҳ чапга, гоҳ ўнгга, гоҳо иморат деворига қуйилади…Трамвай бекатида турганлар ўзларини кўча ёқасидаги дорихонага, дўконларга уришди. Бекатда фақат уч киши давоми…

Абдуқаҳҳор Иброҳимов. Найман акани танийсизми? (ҳикоя)

Найман ака саломимга алик олди-ю, томдан тараша тушгандек савол берди:– Карим Расуловичнинг аҳволи қалай?Нима деб жавоб қилай? Бошим қотиб қолди. Чунки ўзим яқиндагина вилоят халқ таълими бошқармасига инспектор бўлиб ишга келганман. Бошқарма бошлиғи Карим Расулович билан бир мартагина иш юзасидан давоми…


Мақолалар мундарижаси