Baxtiyor Nuriddinov. Xayolimdasan (hikoya)

Qachonlardir Chechakni yaxshi ko‘rib qolishini xayoliga ham keltirmagandi. O‘zini oqlamoqchi emas-ku, singildek yaxshi ko‘rardi uni. Bitiruv oqshomi — so‘nggi qo‘ng‘iroqda esdalik uchun bergan mittigina sovg‘asi hamon maktab xotiralarini eslatar, shundan yuragi qinidan chiqqudek bo‘lib hapriqib-hapriqib qo‘yardi. Buni doim sinfdoshlariga nisbatan davomi…

Qulman Ochilov. Qasd (qissa)

Bul odam o‘lmay qo‘lga tushmaydi. (“Dalli” dostonidan) Salomsiz kalom Professor Panji Namozov ikkinchi qavatdan yuradigan liftga yetgunicha hansirab, harsillab qoldi. Uning harakatlari ancha susayib, bug‘doyrang yuzidagi ajinlari kun-bakun ko‘payib borayotgan bo‘lsa-da, ba’zi tengdoshlariga o‘xshab, juda munkillab qolganicha yo‘q. Ammo yetmishni davomi…

Abdunabi Hamro. Mehmon (hikoya)

Mehmon deganiyam haddidan oshmasa yaxshi ekan-da. Keldi-ketdining me’yorini bilsa, oldiga qo‘yganingni yesa, ikki kun, boring ana, uch kun turgach, qo‘lginasini ko‘ksiga qo‘yib, «Xo‘p, bo‘lmasa, chirog‘im, endi bizga ruxsat, hurmat-izzat uchun ko‘p rahmat», desa. Bu mehmonimiz esa, sadag‘asi bo‘lay, ketish haqida davomi…