Chol tushimga kirdi. Yelkasiga xurjun ilgan o‘sha chol. Sira tushimga kirmacdi, tovba. Ko‘nglim g‘ashlandi, bezovta bo‘lib uyg‘ondim.Nonushta payti kichik qizim tunov kun bergan va’damni yodimga soldi:— Dadajon, bugun shanba-ya? Ishga bormaysiz, to‘g‘rimi… Esingizdami?— Esimda.— Chimyonga boramizmi?— Yo‘q. Chimyondanam chiroyli, ajoyib davomi…
Bekatda to‘xtagan avtobusdan bir odam tushdi. Kitob shahar bozori tomon oqib kelayotgan olomon orasida bir zum to‘xtab, yon-veriga razm solgach, qarshisidagi kamko‘rimgina bino – bank tomon yurdi. Unga hech kim e’tibor bermadi. Sirasini aytganda, uning diqqatni o‘ziga tortadigan siyog‘i ham davomi…
Qishloq fuqarolar yig‘inining navbatdagi majlisi yarim kechagacha cho‘zildi. Aytilmagan gap qolmadi, eski zovurni tozalash bormi, mahallaning yo‘lini asfaltlash kerakmi, barchasini aytildi. Gapiraman degan ko‘p, lekin biror ishni bo‘yniga olib “Kelinglar, shuni birgalashib bajaraylik, odamlarga yengil bo‘lsin”, deydigan kishi yo‘q. Maslahat davomi…
Katta yo‘l bo‘yidagi ko‘rkamgina darvoza oldiga kelib to‘xtagan mashinadan uch kishi tushdi: biri – boshiga oq kepka kiygan ingichka mo‘ylovli yigit, ikkinchisi — sochlarini ixcham turmaklab, qo‘lida kitob-daftar solingan sumka tutgan yoshroq ayol va oq kitel kiygan salobatli mahalla oqsoqoli. davomi…
Azim Haybarovich ikki yordamchisini ergashtirib auditoriyaga kirganda «Hozir dekan keladi», deb shivirlagan talabalar «guv» etib o‘rinlaridan turishdi va jo‘r ovozda salom berishdi. Alik olingach, hozirgina «205ga kiringlar», degan o‘qituvchi rahbariyatni tanishtirib unga so‘z berdi. Fakultet dekani, avvalo, yig‘ilganlarning barchasini talabalik davomi…
O‘ttiz yil… bu ham aytishga oson, lekin…Maktab bog‘i juda qartayib ketgan, bir vaqtlar g‘oyat so‘lim bo‘lgan bu maskanda salqin sarhovuz va qari tollargina qolgan edi. Maktabning yangi binosi narigi tomon — kun chiqishga qarab tushgan uch qavatli yarqiragan imorat, bog‘ davomi…
— Umri bilan bergan bo‘lsin!— Halvomi? Qanday yaxshi. Men sizga aytsam, qiz bola otasiga ja mehribon bo‘ladi-da. To‘g‘ri, men buni bilmayman. O‘g‘illarim belimga mador bo‘ladi desam, sindirib tashlashyapti, bachchag‘arlar.— O‘g‘il bo‘lsa yaxshi bo‘lardi!— E-e, o‘g‘ilmi, qizmi berganiga shukur. Shu va davomi…
Binafsha, sen uchun — ko‘kragim erk yeri,Bu yerdan ko‘klarga uchgil!Cho‘lpon …Lekin u, ana shunday ijodkor, yozishni hayotining birdan bir mazmuni, deb bilgan yozuvchi birdaniga yozmay qo‘ydi. Xuddi bir vaqtlar kutilmaganda yozishni boshlab yuborgani kabi…Vaholanki, u yurtda ham, dunyoda ham juda davomi…
Shoislomning xonadonida tug‘ilgan to‘rtinchi farzand ham qiz bo‘ldi. Zahro kelinni tug‘ruqxonadan uyga olib kelishganida savrning yop-yorug‘ kuni bo‘lsa-da, butun uy ichini qorong‘ulik qoplagandek edi. Hammadan ham Zahroga qiyin bo‘ldi. Qaynonaning bo‘lar-bo‘lmasga nuqib gapirishi, erining qovog‘idan qor yog‘ishi, katta-kichik uch qizning davomi…
Otamzamon hangomalari turkumidan JONDOR Otam rahmatli ovchi emas edi, lekin hayvon zoti, ayniqsa jondordan – bo‘rini bizda shunday deb qo‘yaqolishadi – qo‘rqmagan. Men buni baralla aytaman. Sababi u odam umrida biror marta yolg‘on gapirmagan. Qirq yillik to‘pori, sodda va bag‘rikeng davomi…