Onam bilan O‘rta Yer dengizi sohilidamiz. Poyoni ko‘rinmas yashiltob suvlar tinmay dolg‘alanadi. Chag‘alaylar chiyillab uchishadi. Uzoqlarda oppoq yaxta ko‘pikli iz qoldirib suzib bormoqda. Chap tomonimizda suv qa’ridan bosh ko‘targan kichik tog‘lar ko‘zga tashlanadi. Ustida siyrak archalar o‘sgan, oralarida oqish qoyalar davomi…
Odatda “Ota-onangiz hayotmi?”, deb so‘rashganda, “Ha” desangiz, “Davlatmand odam ekansiz” deyishadi havas bilan. Oilamiz katta edi. Bobom, momom, amakim, yetti farzand, qariyalar yashaydigan xonadonda bo‘ladigan uzluksiz keldi-ketdilar. Shu katta xonadonda onam – yagona xizmatkor edi. Non qilsalar, kichkintoylar uchun albatta davomi…
…Navbatdagi snaryadni otganimizdan so‘ng komandirning baqirgani eshitildi. — Hamma panaga! Okopga! …O‘zimni torgina okopchamiz tagiga tappa tashladim. Qinidan chiqib ketguday bo‘lib urayotgan yuragim ham asta-sekin tinchiy boshladi. Boshimdan kaskamni yechdim-da, tagida g‘ijim bo‘lgan va terdan nam pilotkam bilan yuzimni artdim. davomi…
Bul odam o‘lmay qo‘lga tushmaydi. (“Dalli” dostonidan) Salomsiz kalom Professor Panji Namozov ikkinchi qavatdan yuradigan liftga yetgunicha hansirab, harsillab qoldi. Uning harakatlari ancha susayib, bug‘doyrang yuzidagi ajinlari kun-bakun ko‘payib borayotgan bo‘lsa-da, ba’zi tengdoshlariga o‘xshab, juda munkillab qolganicha yo‘q. Ammo yetmishni davomi…
Mehmon deganiyam haddidan oshmasa yaxshi ekan-da. Keldi-ketdining me’yorini bilsa, oldiga qo‘yganingni yesa, ikki kun, boring ana, uch kun turgach, qo‘lginasini ko‘ksiga qo‘yib, «Xo‘p, bo‘lmasa, chirog‘im, endi bizga ruxsat, hurmat-izzat uchun ko‘p rahmat», desa. Bu mehmonimiz esa, sadag‘asi bo‘lay, ketish haqida davomi…
– O‘g‘il ko‘rsam, tilla zirak olib berasiz-a? – erkalanib so‘radi Zulayho eridan. – Shuncha ziraklaring bor-ku… Ha, mayli, agar bolamiz menga o‘xshasa, olib berganim bo‘lsin! – To‘ylariga uch yil to‘lib, xotini nihoyat birinchi farzandiga homilador bo‘lganini eshitgan Akbar ham erib davomi…
Uni qishloqda hamma taniydi-yu, ismini hech kim bilmaydi. Hamma uni «Qori», «Qori aka», deb chaqiradi, orqavarotdan esa «Ko‘r Qori», deb ataydilar. Ko‘cha-ko‘yda tuproqqa qorishib yuradigan ishtonchang go‘daklar uning ortidan: «Qoraka, Qoraka, bugun kino qanaqa?» deya chuvillashib qochadilar-da, sal nari borgach: davomi…
Dadaxon Nuriy. Saylanma. 6 jildlik. 1-jild: Olis yulduzlar shu’lasi (roman va qissalar). — Toshkent, 2012 Adib saylanma asarlarining ushbu biriti jildiga uning qalamiga mansub ilk romani, adabiyotimizning buyuk darg‘alari Oybek, Abdulla Qahhorlarning hali ko‘pchilik nigohidan pana bo‘lgan hayot lahzalari tasvir davomi…
Chavgon, aslida, kattalar mashg‘uloti bo‘lsa-da, taqimi bilan otining qaptalidan mahkam qimtib olgan Bobur mirzo bor bo‘yi bilan go‘yga intilib, engashgancha shunday harakatlar qilardiki, gohida qarshisida turgan otning ustida ham chavandoz borligini unutib qo‘yardi. Axir chavgon kaltagi go‘yga yetib, unga zarba davomi…
Tushda yetkandek erurman sarvi hurizodima, Ko‘r, yomon tole’ki, ul ham yaxshi kelmas yodima. Sog‘inurmankim, topilmas bir ko‘ngul olamda shod, Shodlig‘ hargiz chu yetmas xotiri noshodima. Qoshlari yoydek, ko‘zlari qop-qora bir qiz maroq bilan o‘qidi. Zalda gulduros qarsak yangradi. Qiz biroz davomi…