O‘shanda ham nofarmon tonglar xuddi shunday otardi, milliardlab yillardan buyon ziyo sochib turgan va dunyo zulmatlarini, qoraliklarini yashirinishga majbur qilib kelayotgan bobo quyosh o‘shanda ham sharqdan chiqib kelardi. O‘shanda ham ming yilliklar osha doimo g‘aflat domiga tushib yuradigan odamzodga tong davomi…
O‘g‘lim, bildim, haqiqat Qahrdan qotib yotar. Shamol bo‘lib hayqirgan, Bir kun uni uyg‘otar. Qutlibeka – Tunlari g‘o‘daygan bu cho‘qqilardan pastga qishlog‘u shaharlarga qarasam, ko‘nglim buziliblar ketadi… Barot kengliklarni ishg‘ol qilgan uylar chiroqlarining jimir-jimiridan qochib, ularga ters qarab yana yonboshladi. U davomi…
“Oh, Nafisa! Bu ismni senga kim qo‘ygan yoki o‘zing unga moslashib ulg‘ayganmisan? Ovozing ham nafis, barmoqlaring xuddi chinnigulning yaproqlariga o‘xshaydi, lablaring…” Nafisa ijirg‘andi, shakarguftor so‘zlarni boshqa eslagisi kelmadi. Yonginasiga uzun qizil avtobus kelib to‘xtadi. Shohbekat radiokarnayidan “Anjan aftobusi 42-ploshadkadan jo‘niydi”, davomi…
Muhtasham xonaga qalbing to‘lqinlanib kirib kelding. Endi u – seniki. Barcha jihozlari, dabdabali qiyofasi, bor jozibasi bilan sengagina tegishli. Labingdagi nim tabassumni yoyilib ketishdan tiygancha, barra maysadek yumshoq gilamni huzur bilan bosib to‘rga o‘tding. Bir paytlar ko‘zingga ko‘k toqidagi yulduzdek davomi…
O‘lmas Umarbekov. Damir Usmonovning ikki bahori. Qissa. — Toshkent, Yosh gvardiya, 1978 Hamza nomidagi respublika davlat mukofoti laureati, O‘zbekiston Lenin komsomoli mukofoti laureat O‘lmas Umarbekov bu asarda partiya xodimining burchi, jamiyatdagi o‘rni haqida hikoya qiladi. Shuningdek axloqiy-ma’naviy masalalar haqida ham davomi…
Dadaxon Nuriy. Saylanma. 6 jildlik. 3-jild: Uzoq-yaqin manzillar (safarnoma qissalar). — Toshkent, “Istiqlol” nashriyoti, 2013 Dadaxon Nuriy tinchimas adib, u ona yurtimiz sarhadlari, dunyoning qator mamlakatlari bo‘ylab ijodiy sayohatlar qilgan. Shuning natijasi bo‘lmish yozuvchining safarnoma asarlari mazkur saylanmaga asos qilib davomi…
Tog‘am O‘ktam Toji o‘g‘liga bag‘ishladim! Shumxabar bemahal ovul oralagan bo‘riday xayolim va hayotimni ostin-ustun qilib yubordi. Qo‘rada hurkigan qo‘ylar orasida sovliqni yo‘qotgan qo‘ziday nima qilarimni bilmay qolgandim. Yer o‘qidan chiqib ketganday edi. Hammasi ertalabki soat sakkizda do‘xtirlar qo‘limga qandaydir qog‘oz davomi…
Mirvali o‘zini kuyganlardan hisoblaydi. Sirdosh do‘sti Umrzoq undan hol-ahvol so‘raganda: «Bilmayin bosdim tikanni, tortadirman dardini», deb lutfan javob berdi. Bu, uning: «Salimann sinamay uylanib qo‘ydim, endi umrim azobga qoldi», — degani edi. Do‘stining bunday javobi Umrzoqqa erish tuyuldi shekilli, kuldi-da: davomi…
Yoshi katta odamning hayqirganini birov ko‘rganmi? Yo‘q, suyunib yoki kimnidir chaqirib qichqirishini nazarda tutmayapman. G‘alaba hayqirig‘i ham emas, chunki umrim davomida zafar hayqiriqlarini eshitmadim. Ko‘zlagan maqsadiga erishgan insonlar esa… to‘satdan ko‘zlaridan yoshi duvillab oqib, “O‘zingga shukr” deya pichirlashlariniyu duoga qo‘l davomi…
Yomg‘irli, loy kun edi. Qashqarning Sajiya va Hamidiya madrasalari qarshisida hunarmandlar, bo‘zchilar, mokichilar, taqachilar yig‘ilishgan, kimdir boshiga bir savat patir ko‘tarib tirikchilik vajhi sotishga yo‘l olgan, boshqasi rutubatdan namlangan arpa to‘la qoplar oldida o‘tirar, ot mingan yoki yayov, nayza-yu qilich davomi…