Ufq qontalash bo‘lib kelaverdi. Qumlitovning to‘ridagi bir cheti hovuzga, bir tomoni sholizorga tutash Qurbon qassobning hovlisida uy egalari g‘imirlab, kirib-chiqib yuribdi. O‘rol go‘shtni jiklab, palovga deganni bo‘lak, uyda osiladigan bosh qozonga deganni alohida, qo‘noq uylarga tarqatiladiganni bo‘lak ajratdi, undan ko‘z davomi…
Ixchamgina yotoq. Oppoq jildli ko‘rpa-yostiq to‘shalgan simto‘r karavot, qo‘sh tortmali stol va suyanchig‘i bor stul, ikki tokchasida ham katta-kichik kitoblar zich tizilgan qahvarang javon. Xona odmigina jihozlanganiga qaramay, kishini o‘ziga jalb etadi. To‘shak go‘yo o‘n yildan beri hech kim yotmaganidan davomi…
Quyosh tog‘ ortiga o‘tdi. Qurbon aka otning beliga tashlangan xurjundan qalin lattaga o‘ralgan qo‘ng‘iroq olib, boshi barobar ko‘targanicha qattiq chaldi. Adirni birdan qo‘y-qo‘zilarning ba’ragan ovozi tutdi. Qo‘zichoqlar dikonglab chopishdan to‘xtab, onalarini qidirib qolishdi. – Qani, o‘tovga, qaytu qayt! Qurbon akaning davomi…
Eshikni ellik yoshlardagi ayol ochdi. Turmagini bo‘shroq tang‘iganmidi yoki uydaligi uchun parvo qilmaganmi, quloqlari ustidagi soch tolalari to‘zg‘igan. Egnida tanasini yarashmayroq sirgan gulli xalat. Kelguvchilarga boshdan-oyoq razm solgach, halovatini yo‘qotishni istamayotgandek boqdi. – Kelinglar… – dedi chap qo‘lida xalatining yoqasini davomi…
I Qizg‘aldoq issig‘i etni kuydirdi. Kun tikkaga keldi. Bu mahal uch otliq adir adog‘idagi qishloqqa horib kirib kelmoqda edi. Havo dim, xuddi jaziramada oynalari ochilmaydigan avtobusda ketayotganday his qiladi odam o‘zini. Burun kataklari kengayib-torayib nafas olayotgan otlar uzun-qisqa kishnab qo‘yadi. davomi…
1 Kichik xona derazasidan tushgan yorug‘lik qop-qora mo‘ylovi bug‘doyrang yuziga yarashgan qotma yigitni yoritib turibdi. U tik turganicha oq oralagan sochi orqaga taralgan ustozi uzatgan qog‘ozlarni oldi. Tahrir qilingan maqolasini oltin izlayotgandek diqqat bilan varaqlay boshladi. Sahifalardagi ayrim so‘zlarga soatning davomi…
Kitob nomi: Diyonat (roman) Muallif: Odil Yoqubov Nashriyot: Sharq Yil: 1998 Mavzu: O‘zbek nasri Sahifa: 348 Hajm: 12,1 Mb Fayl: PDF Manba: Ziyouz.com kutubxonasi Saqlab olish Odil Yoqubov. Diyonat: Roman. — T.: «Sharq» NMK Bosh tahririyati, 1998. — 348 b. davomi…
Asror Valiyevich – ishning odami. Bugungi yumushni ertaga qo‘ymay, jon-jahdi bilan tirishib ishlaydiganlar toifasidan. U idorasiga kelib taqaladigan yuzlab muammolarning kalavalarini qo‘lida mahkam ushlab turadi. Bu kalava chuvalib-chuvalib, ado bo‘lgunga qadar zinhor-bazinhor ko‘zdan qochirmaydi. Dasturlangan allaqanday mashinaday bir me’yorda erinmay davomi…
Ko‘rmaganning ko‘rgani qursin. Bahor kunlarining biri edi. Xolmat tusning to‘ng‘ichi otasiga so‘nggi rusumdagi mobil telefon sovg‘a qildi. Otaning ko‘ngli tog‘dek ko‘tarildi. Farzandini umringga umr, topganingga baraka bersin, deb ichida duo qildi. Suyunganini yashirdi. Sirtiga chiqarmadi. – O‘zimning eskim ham bo‘laverardi, davomi…
Xumsondan kelib shaharda o‘qidim. Bultur qishda izg‘irinda bukilib, qorda yiqilib qishni bir amallab o‘tkazgan edim. Boshimdagi mushukmi, quyon terisidanmi qo‘lbola tikilgan quloqchinning foydasi kam bo‘ldi. Qish odamning oyog‘i bilan egniga yopishar ekan. Qishda yurish-turish, ko‘rinishing derazaday huvullab qoladi. Onam bilan davomi…