Dadaxon Nuriy. Iztirob. Ma’naviy-axloqiy badia-roman. Toshkent, 2017. Dadaxon Nuriy buyuk adib Abdulla Qahhorning kenja shogirdlaridan hisoblanib, u kishining oq fotihasini olgan yozuvchi. Shuningdek, sal kam oltmish yil mobaynida ardoqli shoirimiz Erkin Vohidovning yaqin uka – shogirdi bo‘lib, yonida yurgan. Va davomi…
Ko‘klamning yengilgina shabadasi daraxt gullari va maysalar isini tinmay atrofga taratadi. Bunday havodan nafas olgan kishining bir zumda charchog‘i chiqadi. Maktabdan odatdagidan ertaroq qaytgan Berdimurod muallim qiyg‘os gullagan o‘rik daraxti soyasidagi so‘riga chiqib, shoxlardagi marjonday tizilgan gulchalarni havas bilan tomosha davomi…
Olis Qofqoz tog‘laridan boshlanib, vahm solib, girdoblanib oqadigan bo‘tana Furot anchadan beri bezovta. Yerga urug‘ tushish arafasida daryoning o‘zanidan chiqib toshganini yoshi yuzga borib qolgan keksalar ham xotirlay olishmasdi. Buning ustiga, keyingi kunlarda shaharda bo‘g‘iq va og‘ir havo turib qolgan. davomi…
Qishning kuni bir tutam. Birpasda namozshomu keyin zimiston. Tuman tushsa, tomosha bo‘ladi. Yomg‘irdan so‘ng qishloq yo‘llarining abjag‘i chiqadi. Chiroq tez-tez o‘chib turadigan qishki kechalarda bir amallab maktabdan uyga omon-eson yetib olishim kerak. Ana shunaqa paytlarda ko‘cha chetidagi yolg‘izoyoq so‘qmoqdan tusmollab davomi…
Sahro so‘qmog‘ida boshin egib jim, Bir kimsa ketmoqda, bilmasman u kim… Abdulla Oripov Biz hali Absal polvonni tanimas edik. Ming to‘qqiz yuz sakson ikkinchi yilning bahorida, erta-indin jahon urushi boshlanar emish degan mish-mishlar xo‘b avj olgan kunlarning birida usta Abilning davomi…
Suv turli sharoitda qanday o‘zgarishga uchrarkin? Suvga e’tiborsizlik qilinganda, iqtidorli, oddiy, yomon odamlar unga tikilib turganda, qanday javob berarkin, bilmoqchiman. Masaru EMOTO “Zuloli zavqu shavqin tashnai diydor o‘landan so‘r”. Shunday. Fuzuliy aytganidek, toki tashna bo‘lmagunimizcha suvning qadriga yetmaymiz, uni eslamaymiz davomi…
Agar bu gap o‘tgan kuni aytilganida edi, yarim soatcha burun shaharga jo‘nab ketgan Tirkash tog‘asi bilan quyuq xayr-xo‘shlashib, endigina kartoshga chopiqqa tushgan Mirza hadaha g‘azab otiga mingan va uni beayov qamchilagancha, “kim ekan u zo‘r”, deya “na’ra” tortgan bo‘lardi. Ammo davomi…
To‘rtinchi qavatga chiqib kelib, supachada bir lahza ikkilanib turib qoldi. Shu ko‘yi avval o‘ng, keyin to‘g‘ridagi yopiq eshiklarga hadiksirab birrov ko‘z yugurtirgan asno, jigarrang charm qoplangan chapdagi eshik tugmachasiga qo‘l uzatdi. Sezilar-sezilmas ochiq turardi bu eshik avvallari. U ikkinchi qavatdan davomi…
Ohangdor hushtak ovozi – tongning ilk darakchisi edi. Yo‘q, uni tashqaridan hech kim chalmadi. Telefon darak berdi shu ovoz bilan. Kimdandir telefon qo‘ng‘irog‘i emas, haqiqatan ham darak – SMS xabar kelgandi. Kecha, uyquga yotishdan oldingi kabi. Yo‘q, har kecha uyquga davomi…
“Biz uning dumini kesdik”. “Kavsar” surasidan O‘n yillarcha burun Andijonda bir otaxon bilan tanishib qolgandim. — Ota–onamning, ukam va singillarimning qabrini ziyorat qilgani kelganman, — degandi otaxon namlangan ko‘zini ro‘molcha bilan artib. — Qo‘rg‘ontepaning Savay degan joyida qolishgan ular. — davomi…