Ko‘z ilg‘amas bepoyon adirlar, yuksak tog‘lar, so‘qmoqlar, tuproq ko‘chalar, ayniqsa, yoshlik chog‘laringizda qalbingizdan joy olgan bo‘lsa, bilingki, endi umr bo‘yi ularning yodi ham sizni tark etmaydi. Hayot tashvish-tahlikalari aro beshik bo‘lib ulg‘aytirgan qadrdon go‘shalarni unutgudek bo‘lsangiz, endi ular tushlaringizda namoyon davomi…
Bugun hayotimda yana bir bayram… Yillar davomida yuragimni o‘rtagan ezgu niyatimga yetdim: shahar Madaniyat saroyida mo‘yqalamimga mansub asarlar ko‘rgazmasi. Qalbimga yaqin aziz insonlar portretlari keng omma e’tiboriga havola etilyapti. Portretlar orasida faqat Uning portreti yo‘q… Odam ko‘p… tanish-notanish, qarindosh-urug‘, do‘stu davomi…
Usta Soatning bozori kasodga uchradi. Qorkurak yasay desa, qishloqda sanoqligina odamning tomi shifersiz. Odamlar molxonasi-yu qo‘ra-qo‘tonidan tortib tovuq katagigacha shiferlab olgan. Tomga tushgan qor borki, o‘zi erib ketaveradi. Ustiga ustak oldingidek qalin qorlar ham yo‘q, qorkurakni olib yo‘l ochayin, desa! davomi…
Kirish Jahon tarixining, turk olamining ikki mashhur namoyandasi o‘rtasidagi munosabatlar faqat ikki shaxsgagina yoki ikki mamlakatgagina tegishli emas. Ular umumjahon tarixiga taalluqli bo‘lib, har bir shaxsga to‘g‘ri va odilona baho berish juda-juda muhimdir. Turon sultoni bilan Rum imperatori o‘rtasida yigirma davomi…
Eski “Zarbdor” xo‘jaligining sobiq qorovuli Shoqulning na uyida halovat bor, na yurish-turishida. Hali o‘t-o‘lanlarga zeb bo‘lib turgan shudringlar butkul parlanib ulgurmasidan uning uyida yana olatasir boshlandi. Keyin Shoqul ko‘chaga o‘qday otilib chiqdi. Buni ko‘rgan qo‘ni-qo‘shni borki, uning ahvolini darrov tushundi. davomi…
Merganning otda o‘tirishi qarqara qushga o‘xshaydi. Biroq ko‘zlari qisiq, bodom qaboq, qaroqlari qip-qizil qontalash, qo‘lidagi lochin qushning ko‘zlari monand. U tug‘ilib voyaga yetgan Sardoba qishlog‘idan otning boshini o‘ng tarafga bursangiz Buxoroga, chapga qayrilsangiz Jayhunning naq o‘ziga olib chiqadi. Qarqara mergan davomi…
Umri kindik qoni to‘kilgan ovulida o‘tayotgan bo‘lishiga qaramasdan Ibodulla shahar jinnisi edi. Bemalol aytish mumkinki, baliq suvda o‘zini qanday emin-erkin sezsa, allaqachon “shaharlik” laqabiga ega bo‘lib ulgurgan jo‘ramam o‘zini shaharda shunday his qilardi. Holbuki, maktabni bitirganidan so‘ng u Toshkentda bor-yo‘g‘i davomi…
Azizim! Maylimi, shunday atasam? Esingizdami, suhbatlarimizda shu nom bilan atab qolsam, “Kechirasiz, shu so‘zni ko‘p ishlataman, bilmasdan aytib yuboribman”, derdim darrov vaziyatdan chiqish uchun. Aslida, shu so‘zni hammadan qizg‘anib, faqat sizga ilinardim. Bilardim, sizga ham yoqardi. O‘zingizni ko‘rib turmasam ham, davomi…
Hovli. Oshxona. Tandir… Quyosh hovliga kiraverishdagi yo‘lakchaning o‘ng va so‘l tomonlariga bir chiziq qilib ekilgan rayhonlarni, tomorqada ko‘karayotgan sabzi, bodring va boshqa qator ekinlarni, oxurida suvi tugab qolganidan ba-balab ishora berayotgan qo‘y-qo‘zilar qamalgan og‘ilxonadan tortib, jamiki atrof-olamni ayamay qizdirardi. Ona davomi…
Azamat allamahalda keldi, uning ustiga, o‘zini behalovat his qilaverdi. Bir narsani unutganday, yo‘qotganday bo‘laverdi. Tomog‘idan ovqat o‘tmadi. Ijaradosh jo‘ralari – Nishon bilan Sardor bir-biriga qaramay, pishillab ovqatlanishardi. – Ha jo‘ra, mazang yo‘q? – dedi Sardor nafsini sal qondirib olgach. – davomi…