U paytda universitetning so‘nggi kursida o‘qirdim. Kichik kursda o‘qiydigan Ziyoda es – hushimni o‘g‘irlagandi. U yotoqxonada turar, har kuni ertalab o‘qishga ketayotganimda eshigiga bir dona qizil atirgul qistirib o‘tardim. Atirgullarning hammasi deyarli bir xilda chiroyli va muattar edi. Har tongda davomi…
I Posyolkada birinchi marta paydo bo‘lganda uning yuzida hali navqironlik davri shamlari o‘chmagan, badani va serajin bo‘yniga chirigan yog‘och isi o‘tirishib qolgan, dimog‘idan yoqimli tamaki hidi kelib turar, garchi o‘tkir va azobli ko‘zlaridagi yovvoyi mushukdek yot mung uni odamlardan chetga davomi…
Har galgidek, ishxonada qog‘ozlarga ko‘milib turgan edim, telefon qo‘ng‘irog‘i diqqatimni bo‘ldi. Oyim ekanlar: “Tez kela olasanmi? Opangnikiga borishimiz kerak…” Opam betobligini ertalab eshitgan, kechqurun ishdan qaytar mahali kirib o‘tishni rejalashtirgandim. Favqulodda qo‘ng‘iroqdan xavotirim yanada oshib, javob so‘rashni ham nasiya qilgancha, davomi…
Milisada ishlaydigan Suyunboyning o‘g‘li huquqshunoslik institutiga o‘qishga kiribdi. Er-xotin quvonchlari ichiga sig‘may, bir qo‘zi so‘yib, qarindoshlarni uyga chaqirishdi: aka-uka, opa-singil, amma-xola, yangalar, kelinlar… Erkaklar hovlida o‘tirishdi, xotin-xalaj bemalol o‘tirsin deb, ichkariga joy qilishgan ekan. Katta konditsioner g‘uvullab turgan keng, hashamatli davomi…
“Poraxo‘rlikni tugatish chora-tadbirlari” degan ilmiy anjumanda ishtirok etishimga to‘g‘ri keldi. Aslida bu yig‘ilishda idoramizning boshlig‘i qatnashishi va nutq so‘zlashi mo‘ljallangan ekan. Muhtaram zotimiz betob bo‘lib qolganlari bois zerikarli mashvaratga borish kaminaning chekiga tushdi. Mas’ul lavozimda ishlayman – yo‘q deyolmadim. Anjuman davomi…
Faxriddin bilan uchrashdim. U Zinnura aytib berganidek, jingalaksoch, biqqigina yigit ekan. Bir o‘zi kelishga qo‘rqqanmi, uchta og‘aynisini ergashtirib olibdi. Men uni avvaliga chetdan turib kuzatdim, so‘ng oddiy yo‘lovchilar kabi orqasidan yaqinlashdim-u, yelkasiga yengilgina bitta urdim. Faxriddin cho‘chib ketib, menga o‘girildi. davomi…
Murtoz aka – akamning oshnasi bo‘lsa ham menga ko‘proq yovuqmi – ba’zan bilmay qolaman: akam bilan sinfdosh bo‘lgani bilan menga ko‘ngilsozligi bor. Buning sababi menga noayon desam, katta gapirgan, balki oliftalik qilgan bo‘laman. Chunki Murtoz aka qishloqda tug‘ilib voyaga yetgani davomi…
1966 yilning 26 aprelga o‘tar kechasi. Qorong‘i osmonda yulduzlar ham, oy ham arang ko‘zga tashlanadi. Atrofdan esa onda-sonda daydi itlarning ovozi eshitilib qoladi. Bunga yaqin o‘rtada joylashgan ko‘lmakdagi qurbaqalarning qurillashiyu chirgirtkalarning tinimsiz chirillashlari jo‘r bo‘ladi. Pastak devorning hovli tomonidan kimningdir davomi…
ILMIY-TEXNIKA TARAQQIYoTI HAQIDA O‘YLAR O‘zbek adabiyoti… xalq og‘zaki ijodidan bino bo‘lgan. O‘z oti o‘zi bilan – og‘zaki ijod. Asar og‘izda yaratilgan. Tilda yaratilgan. Asar og‘izdan til orqali chiqib, har yoqqa tarqab-tarqab ketgan. Og‘izdan chiqqanni ko‘z bilan tutib bo‘lmaydi, tokchaga chiq(ar)ib davomi…
Nafas shira hovli adog‘idagi pastakkina erganak darichani ochib, qo‘shnisi Bo‘ron cho‘ponning tomorqasiga o‘tdi va boshi uzra yoyilib turgan majnuntol novdalarini qo‘llari bilan surgancha ariq yoqalab cho‘zilgan ensiz uvatdan yurib borarkan, hayron bo‘ldi. Kun yoyilib ketgan bo‘lishiga qaramay Bo‘ron cho‘pon uyi davomi…