U yorug‘ dunyoga zulmat qa’ridan chiqib kelgandi. Bu dunyoda bir-ikki yil olatasir yashadi. Qancha yashaganini o‘zi bilmaydi. Qandaydir hissiy boshqaruv ta’sirida uzoqroq yashashga, xavf-xatardan omon o‘tishga intildi, xolos. Omon qolib nima ko‘rdi, nima qildi – buni ham idrok etolmadi. Miyasida davomi…
MUALLIFDAN “O‘tirgan – bo‘yra, yurgan – daryo” deydi xalqimiz. Otam Ikkinchi jahon urushiga ketarkan, yo‘l ustida onamga “bolalarni o‘qit, ko‘p badiiy kitoblar olib ber, kinolarga, teatrlarga olib bor” deb tayinlagan ekan. Oradan yetti oy o‘tib, otam jangda halok bo‘lganda uning davomi…
Buyuk shaxslarning hayoti, ijodi va qilgan ishlarini o‘rganish qimmatli ma’lumotlar berishi bilan birga, o‘ziga yarasha ilmdir. Ahmad Zakiy Validiy To‘g‘on ismini mamlakatimiz mustaqilligi yo‘lida kurashib, jon fido etgan Behbudiy, Munavvar qori, Avloniy, Fitrat, Usmon Nosir, Cho‘lpon singari ma’rifatparvarlar qatori o‘qib, davomi…
1 Yoqut momoni el-elat oddiygina qilib Yoqit momo, deydi. Lekin biror marta u nega meni javohir – Yoqut emas, oddiygina Yoqit deb atashadi, deya xayollanmagan. O‘ziyam ismi jismiga mos, oppoq yuzlariga yarashgan ko‘kish ko‘zlari hozirda xiyol nursizlangan esa-da, haliyam quvonch davomi…
YO‘QChILIK QURSIN To‘raqul shunday hikoya qilgandi: Onam vafotidan keyin dadam cho‘kib qoldi. Har ikki gapining birida oyimni eslatib turadi. O‘kinchlari o‘rtangan ko‘nglimni o‘pirib ketgandek bo‘ladi. Keyingi paytda esa xayoli parishon odat chiqardi. Sukut saqlab uzoq vaqt o‘yga tolib qoladi. Ancha davomi…
XOTIRLASh Shom kirdi. Butun kun darvozada o‘tirgan hassakashlar joylarini tark etdilar. Darvozaga tutash iliqqina hujraga kirdilar. Motamdor xotinlarning yig‘i-aytimlari ham tindi. Hovliga osoyishtalik cho‘kdi. – Bugun chakana sovuq bo‘lmadi-ya! – Chilla, qishning chillasi-da! Hassakashlar hozir bugungi motamni unutganday bo‘ldilar, ob-havodan davomi…
– Kampir o‘lsa uning o‘g‘il-qizlari, qarindosh-urug‘lari bilan aloqani batamom uzaman, – dedi to‘ng‘ich kelin. – Erimning topganlari o‘zimniki bo‘ladi, boshqalarni sherik qilmayman. Bolalarim bilan bamaylixotir yeb o‘tiramiz… Kolxoz raisining erka va tantiq ayoli bo‘lgan to‘ng‘ich kelin bu gapni o‘ziga sirdosh davomi…
Ergashning qo‘rqqani ro‘y berdi: Amina Barotovning imtihonidan yiqildi. Mijjalari yoshga to‘lgan qiz Ergashga arzi-hol ham qilmay, yotoqxona tomonga yugurib ketdi. Ergash xunob bo‘lgancha qolaverdi. Attang! Agar Amina imtihondan o‘tganida shu bugun qishloqqa ketmoqchi edi u! – Barotov bilan sen, o‘zing davomi…
Yo‘l bo‘lindi, qismatlar ayrildi. Er isyonga keldi: “Uch taloqsan! Ket”, dedi. Bu bor-yo‘g‘i uch so‘z edi. Lekin atiga shu uch so‘z dunyoni ostin-ustun qilishga kifoya bo‘ldi. Bu uch so‘zdan ulug‘ Arshi a’lo larzaga keldi. Bori dunyo chayqaldi. Eshitganlar larzaga tushdilar. davomi…
– Huvv Gulbahor! Qayerlarda yuribsan, bolam? Gulbahor chopqillab keladi va momoning uzun gulchin etaklaridan ushlab, erkalanadi va bo‘ynidagi shudring donalaridek oppoq shoda-shoda munchoqlarini lablariga bosib, momoning quloqlariga shipshiydi: – Momo, qarang, devorga nima chizdim! Momo devorga hozirgina chizilgan oppoq aji-buji davomi…