Mastura qiya ochiq darvozadan ichkariga kirib, atrofga alangladi, tushlik payti bo‘lgani uchunmi hech kim ko‘rinmadi. Hovlining bir chetida kuzak gullari sariq, qizil, pushti rangda jilolanar, egatda jimir-jimir suv oqardi. O‘ng tomonda ishkomdagi husaynilar oftob nurida tovlanar, endigina kelib qo‘ngan qushlar davomi…
Hammani intiq kuttirgan bahorning iliq kunlarida borliq asta-sekin qish uyqusidan uyg‘onib bormoqda edi. Shahar markazida qad ko‘targan mahobatli kutubxona kitobxonlar bilan gavjum. Kimdir chinakam ilm sohibi bo‘lish niyatida, kimdir ertaga imtihonda xijolat bo‘lib qolishdan cho‘chib, yana kimdir tanlagan kasbini mukammalroq davomi…
Agar o‘lim-jitimsiz to‘l tushsa, cho‘ponning murutini bolta kesmadi degani. Haydarqul ham suruvi chiqitsiz boyib yelkasidan tog‘ ag‘darilgandi, kayfi chog‘. Kiyim-boshini almashtirib, yo‘lga otlandi. Qizilning darasidan chiqib kelib, Katmanning hovariga yetganda oti adirga tirsaklab ketdi. Darhol selga tomon jilovini burdi. Namgarchilik davomi…
Bahodir atak-chechak yurib, “aya”, “ada” deganda, o‘zi ham, ota-onasi ham quvonchdan o‘zlariga sig‘masdi. Besh yoshga to‘ldi. Piyola sindirdi. Onasining jahldan lablari pirpiradi. Qoshi chimirildi. – Hoy, ahmoq, nega piyolani sindirding? – deb onasi bir tarsaki tushirdi. Bahodir rosa yig‘lab, oxiri davomi…
Kamol akaga “…Elning qanday yashayotganini bilmoqchi bo‘lsang, avvalo, uning bozorlariga qara”, deydi donishmand xalqimiz. Darhaqiqat, bugun viloyatimizda faoliyat ko‘rsatayotgan dehqon bozorlarida sotuvchi va xaridorlar uchun yaratilgan qulay shart-sharoitlarni, peshtaxtalardagi to‘kin-sochinlikni ko‘rib, diling ravshan tortadi…” Davronning dili ravshan tortmadi, bil’aks, peshonasi davomi…
Eshbo‘ri uyqudan uyg‘onsa suyagi zildek og‘ir, keliga solib tuyulgandek ulay-bulayga qimirlashga hafsalasi bo‘lmay har kungidek to‘shagida yalpaygancha o‘tiraverdi. Allaqachon kun yoyilib ketgan. Ayiqdek lapanglab hovliga chiqqanida badanlari zirqirab, ustiga-ustak lop etib yuziga saratonning hovuri urilib basharasi tirishdi. Pomidor jo‘yaklarda o‘roq davomi…
MASJIDDA TUNALGAN KEChA Soat bizning vaqtimiz bilan kechki olti yarim, Eronda besh (o‘n yetti) bo‘layotgan edi. Rahbarlar ketib qolishgan ekan. Navbatchilar pasportlarimizni shoshilmay, sinchiklab, ancha muddatda tekshiruvdan o‘tkazishdi. Eng asosiysi, avtoulovni rasmiylashtirish ko‘p fursat talab etardi. Shuning uchun avtobusimiz bojxonada davomi…
Shirin tush ko‘rib yotgan O‘roz qo‘ylarning ustma-ust ma’rashidan g‘ijinib uyg‘ondi. Yonidagi o‘ringa qo‘l cho‘zdi. Qo‘li quruq to‘shakka tekkach, erinib ko‘zini ochdi. «Quvon! Anovi ochofatlarning jag‘ini o‘chir!» Devorlari tutundan qorayib ketgan uychaning bir ko‘zli derazasiga tutib qo‘yilgan, kirligidan asli rangi bilinmay davomi…
“Adabiyotga tug‘ma muhabbatimni izhor qilishga qattiq bel bog‘ladim. Nima muyassar bo‘ldi, nima bo‘lmadi. Ammo hech qachon tulporlarni taqalaganlarida men chetda turib oyog‘imni ko‘tarmadim”. Ibrohim G‘AFUROV Bolaligidan adabiyotga, adabiyot sabab kitobga astoydil – butun borlig‘i va jonu jahoni bilan qat’iy mehr davomi…
U butun xonani egallagan xontaxtaga, gajimdor dasturxon ustini bezagan yarqiroq chinni idishlarga, “chaq-chuq”lari yarimlanib qolgan billur vazachalarga, shokoladlaridan bo‘shab qolgan zarhal taqsimchalarga boqarkan, beixtiyor uzun so‘lish oldi. Devor bo‘ylab to‘shalgan duxoba ko‘rpachalarning ustiga parvosiz tashlangan yostiqlarga, kechagina ko‘rgan ko‘zni havaslantirib davomi…