Қулман Очилов. Мулозим (ҳикоя)

Ўтган ҳафта чўл туманларидан бирига хизмат сафарига бордим. Қандай топшириқ билан борганимни ижикилаб ўтирмайман. Қизиғи йўқ. Қизиғи қош қорайганда хориб-чарчаб, оч-наҳор, тиззамгача қорга ботиб, совуқдан тишларим такиллаб, туман марказига кириб борганимда бўлди. Кўча-кўйдагилардан тунаш мумкин бўлган жойни суриштирсам, тепасига «Деҳқон давоми…

Қулман Очилов. Шляпали одам (ҳикоя)

Шанба куни азондан кайфиятим жуда яхши эди. Яхшилигининг сабабини аниқ айтолмайман. Балки олдинда нақд икки кун дам олиш кутаётганини англаб завқланганимдандир, балки жума куни ишхонамизда бир ойлик қўшимча мукофот берилганидан сўнг ўзимни анчайин бойвачча ҳис қила бошлаганимдандир, балки тунда ёққан давоми…

Қулман Очилов. Мазлумнинг дуоси (ҳикоя)

Эшик секингина очилиб, эллик ёшлардаги кишининг боши кўринди. «Мумкинми?» – деди у тортинибгина. Навбатчи эдим – столим устида газетанинг ўқилмаган саҳифалари қалашиб ётарди. Аввалига меҳмонни бўлимлардан бирига йўлламоқчи бўлдим, яна фикримдан қайтдим. Мени бу қарорга ундаган унинг ғоят фақирона кийингани, давоми…

Муҳаммад Очил. Муолажа (ҳажвия)

Остонадан ҳатлашим биланоқ, ёзиб-чизиб, қоғоз чайнаб ўтирган дўхтир йигит кўзойнаги тагидан маънодор тикилди. — Хўш, шикоят…— Оёқдан! — дардимни далиллаш учун эгилиб почамни шимаришга тутиндим. — Мана, қаранг…— Шимни шимариш шарт эмас! — дўхтир кўзойнагини қўлига олди. — Демак, оёқ давоми…

Ҳулкар Тўйманова. Кўнгил (ҳикоя)

Муҳаббатнинг кўзи кўр, деган ақида ҳаётимни бутунлай ўзгартириб юборишини билмасдим. Бошга тушганини кўз кўрар, деганлари шу, шекилли? Феъл-атворимда қандайдир ўзгариш бўлаётганини ён-атрофимдагилар ҳам сеза бошлашди. Шўх-шаддод, шеър-қўшиқ айтиб даврани гуллатадиган қиз бирданига камгап, сипо бўлиб қоладими? Менга нималар бўляпти ўзи? давоми…

Абдунаби Бойқўзиев. Қатралар

ЭРТАКДАН ХУЛОСА Одатда, камон ўқига машъала кўтариб бораётган одамлар кўпроқ нишон бўладилар. Бунинг боиси, машъала тутганларнинг қоронғуликдан яхши кўринганлари учун эмас, аксинча, уларнинг машъала ёруғидан нарини яхши кўрмаётганликлари сабаб, десак тўғрироқ.Шундай экан, инсоният учун юрагида ёвузлик ўрнашган кимсаларда раҳм-шафқат туйғусини давоми…

Муяссар Тиловова. Лайлак уяси (ҳикоя)

Чанг униқиб қолган, бузоқларники каби узун-узун, киприкларини пирпиратиб симёғоч устидаги лайлак уяга термилаётган болакай бир маромда куртиллатиб ўтлаётган эшаги устига чалқанча ётиб олган, дунё билан иши йўқ. Ҳатто киприк қоқмайди, яқинда тухумдан чиққан лайлак болалари чуғур-чуғурига қулоқ тутади. Туроб қоровул давоми…

Аҳмад Аъзам. Мажнунтол тагида… (эссе)

Мен “Гулистон” журналига янги ишга келганман, туташ кирди-чиқди икки хонанинг оёқ ости жойидан битта стол теккан, шу ерда ўтириб ишлайман. Чекимга шеър қараш тушган, ҳар куни даста-даста “шеърлар”га жавоб ёзаман, шоир бўламан деганлар билан тортишиб, баобрў журналимиз шаънини ҳимоя қиламан. давоми…

Улуғбек Ҳамдам. Тўлин ой қиссаси

Ойнинг ботини тўлиқиб, зоҳири тўлиб чиқди. Тўлинганини у атрофдан — қуёшу юлдузларнинг сирли-сирли нигоҳларидан сезиб қолди. Нигоҳлар уни жодулаб, ич-ичидаги исмсиз ҳисларини қитиқлаб уйғотди. Шундан кўнглига бирдан сафар қилиш истаги тушди. Токи, нафақат кўкдаги сон-саноқсиз кавокиб ва яна яккаю ягона давоми…

Қулман Очилов. Geri gedan (ҳикоя)

Устоз! Ушбу хатимни ўқиб чиққач компьютерингиздан ўчириб ташланг. Унга бегоналарнинг кўзи тушиб, фақат ўзингизга ишониб айтаётган сиримдан воқиф бўлишларини ва устимдан кулишларини истамайман. Жуда хунук, жуда ёмон иш қилиб қўйдим. Бугун иккинчи куни, лекин ҳали-ҳамон эсласам, юрагим орқага тортиб кетаётир. давоми…