Muhabbat Yo‘ldosheva. Qirmizi olma (hikoya)

Shohida maktabdan qaytib, kiyimlarini almashtirdi-da, endigina kechagi ovqatdan qolganini isita boshlagandi hamki, devor osha qo‘shni hovlidan Diyoraning ovozi eshitildi: — Shohi, hov Shohi! Bir necha soniyadan so‘ng ikki hovlini ajratib turgan devor uzra Diyoraning qo‘hlikkina chehrasi ko‘rindi. Diyora qo‘shnisining hovlisiga davomi…

Nodira Sodiqova. Kunlardan bir kun (hikoya)

Siyrak, tillarang sochlari peshonasiga tushirib kalta qirqilgan, puchuq burun, yoqimtoygina bolakay guruch donalaridek old tish­larini ko‘z-ko‘z qilgancha shirin jilmayib turardi… Hulkar ko‘zini suratdan uzib, darpardalar oralig‘idagi pushtirang osmon parchasiga noxush tikilib qoldi. Ko‘nglining tubida og‘ir g‘ashlik cho‘kib yotardi… Parishon nigohi davomi…

Abduqayum Yo‘ldosh. Osmon og‘ushi (qissa)

Adirda o‘tlab yurgan mollarga Avaz qarab turadigan bo‘lgach, bolalar chuvillab tepalikka ko‘tarilishdi. Sobir beliga bog‘langan arqonni yechib, sarg‘aygan maysalar ustiga uzun qilib tashladi. Qolganlar mana shu o‘ziga xos start chizig‘iga yumalatib kelingan traktor balonlari ichiga Usmon bilan Eralining joylashib olishiga davomi…

Nazar Eshonqul. Haykal (hikoya)

Maqolalarda tilga olingan odamlarning o‘zlariga taqsimlansa ham yetmay qoladigan nusxada chop etiladigan nashrlarda o‘zi kabi unutishga mahkum etilgan tengdoshlaridan birontasining qachonlardir ko‘rilgan aloq-chaloq tushlari kabi dorilamon davrlarni qo‘msab aytilgan suhbatida yoki bugungi olatasir davrning shiddati ichida yo‘l chetida o‘tirgan tilanchichalik davomi…

Qo‘chqor Norqobil. Ertasiga dushanba edi (hikoya)

Xotini ertalabdan quloq-miyasini qoqib qo‘liga berdi. “Boraylik-a, boraylik…”, deb yebgina qo‘ydi, oxiri ko‘ndi: “Bo‘pti, tez qaytamiz…”. Yo‘lga tushdilar. Yo‘lda ehtiyotkorlik bilan aytilgan odobiy doira – mehmonda o‘zni tutmoq sabog‘idan ham bahramand bo‘ldi. “Muloyimgina muomalada bo‘ling, jilmayib o‘tiring. (Aslida bezraymasdan o‘tiring davomi…

Dilfuza Shomalikova. Yig‘layotgan qushlar

(Ikkinchi jahon urushida bedarak yo‘qolgan amakim Shoyusuf Shomalikov va buvim Saodat Majidova xotiralariga bag‘ishlanadi) Allaqayerlardan eshitilayotgan nay navosi hushimni o‘g‘irlaydi… yurak allanechuk o‘zligini yo‘qotadi. Nay navosi… bu dunyoga kelarda quvonch, so‘nggi yo‘lga ketarda ko‘z yosh bo‘lib eshitiladi menga… Aro yo‘lda-chi?.. davomi…