Milliy adabiyotimizning chinakam jonkuyari, kamtarin akam Uzoq Jo‘raqulovga bag‘ishlayman. – Bo‘ldi, benzin tugadi, o‘chdik! – dedi Mardi aka mashinamiz siltanib-siltanib yo‘l chetiga to‘xtagach. Saydamko‘l yo‘liga chiqqanimizdan beri asabiylashib kelardi u. Shuning uchunmi eshikni qars etib yopdi-yu, ko‘chaning narigi tomoniga o‘tib, davomi…
Debocha Erkak kishi bo‘lib men sizga so‘nggi kunlarda boshimga tushganlarni aytsam yo ishonasiz, yo ishonmaysiz, ammo har ikki holda ham ustimdan miriqib kulishingiz tayin. Mayli, kulsangiz kula qoling. Balki mendek bir bechoraning boshiga tushgan kutilmagan sarguzashtlardan umringiz uzayar. Ammo kelib-kelib davomi…
Buncha ko‘p kiryapman yerning tushiga. Halima AHMAD Jalil boboning xotirasi lip-lip yonib-o‘chadigan eski chiroqqa o‘xshab qolgan. Bir “puf”ga muhtoj. Bobo to‘qson oltini to‘ldirib, to‘qson yettiga o‘tgan tavallud kunini farzandlari kelib, birga nishonlashdilar. Hali hayot bo‘lgan, sharti ketib-parti qolgan bir-ikki do‘stlari, davomi…
Odamlarning kulgusi unga nayzadek sanchildi. Yig‘idan ovunch axtardi. Bo‘lmadi. Kulguchilarning aftida zig‘ircha o‘zgarish sezmadi. Yuraklarining o‘rnida tosh borday og‘izlarining jiyagi yig‘ilmadi. Nigohlarining nashtari yaralagandan yaralayverdi. Dardiga malham kutganlari qaytangga tuz sepib sevinishdi. Nahot dunyoda rahm-shafqat anqoning urug‘iga tenglashib qoldi. Nahot davomi…
…Ko‘zimga mil tortdim, seni esladim: Kaftimda baxt qushi, yelkamda kaftar. Osmon markaziga botayotirsan, Osmon markaziga botar Kiyiklar. Abduvali Qutbiddin Bir umr gapirdilar, g‘alva ko‘tardilar, shovqin soldilar. Har dam shovqinlari bilan nainki quloqni qomatga keltiradilar, balki dunyoni hadikda ushlamoqchi bo‘lgandek tovush davomi…
Toshqo‘rg‘on toshli qo‘rg‘on edi, Qodir Olloh, sangtarosh dunyo tog‘larni tarashlab sumbat bergan bo‘lsa, Toshqo‘rg‘onning toshi odam qo‘li bilan tarashlanib bino qilingandi. Ammo, u toshdan bino bo‘lgan bo‘lsa ham to‘zim bilmadi, bir oti Boyqo‘rg‘on bo‘lsa-da, faqirga ham nasib qilmadi. Zamonning zayli davomi…
Suyukli ustozimiz, atoqli adibimiz Erkin Vohidov chuqur falsafiy she’rlari, mutafakkirona xislatlari bilangina emas, o‘ta samimiy, o‘ta topqirona mutoyibalari bilan ham muxlislar qalbini zabt etib kelgan. Shularni eslar ekanman, Erkin aka, doimo ko‘nglimizdasiz, biz bilan birgasiz, degim kelaveradi. O‘sha tanish qorovul davomi…
Men cho‘loq bo‘lib qoldim. To‘g‘risi, ishtaham ham bo‘lmayapti. Tashlangan nonlarga yeta olmayapman. Ana, ertalabkisi, ko‘lmakda bo‘kib yotibdi. Avvalgi holim bo‘lsa, shuni olib oftobda quritardim. Keyin toza joyga ko‘mardim. Qornim ochganda yerdim. Non-ku mayli, uyga hech kim kelmagan kunlar suvdan qiynalaman. davomi…
Bizning 8-“A”dan birinchi bo‘lib sevgi savdosi Ahmad mallaning boshiga tushganiga oradan shuncha yil o‘tib ham ishongim kelmaydi. Sarg‘ish yuzini moshday-moshday sepkil qop¬lagan shumshuk partadoshimning tuppa-tuzuk nozik ko‘ngli borligi yetti uxlab tushimga kirmagandi. Lekin tanaffus payti hammamiz to‘planib turgan davrada oshiq davomi…
I Ovul sukutda edi. Paxsachilar ishini qo‘ygan kezlari edi. …O‘sha voqeadan bir kun ilgari biznikiga O‘ljaboy akis (bolalar shunday atardik) kelgandi. Qo‘lida bir parcha qog‘oz, ruchka bor edi. Ayvonga o‘tirgach, pichirlagannamo gap ochdi: – To‘rt-besh so‘mingni beraman. Bilasan, savodim chatoq. davomi…