Bo‘yog‘i ko‘chib ketgan qator eshiklarni birma-bir ochib-yopib, endigina ikkinchi qavatga ko‘tarilayotgan edimki, qadamim sustlashdi – nazarimda, oxirgi xonada juda tanish allanimaga nigohimni urib olgandek edim. Vaqtim tig‘izligini bahona qilib (garchi vaqtim u qadar tig‘iz bo‘lmasa-da) yo‘limda davom etaverdim. Yuqori qavatdan, davomi…
U tengqurlari ichida oxirgi bo‘lib uzatildi. Axir kimdir oxirgi bo‘lishi kerak-ku? Lekin odamlar buni “o‘tirib qoldi” deyishadi… Bu xunuk ibora sekin-asta qizning ham ko‘ngliga mo‘ralab, o‘zini-da ishontira boshlagan bir paytda sovchilar eshik qoqdi (qo‘shni qishloqdan ekan, bu ikki go‘shani bir-biridan davomi…
1 Har doim avval o‘zini yasaydi Shodiya. “Ayol oldin paydo bo‘lgan, chunki u erkakni tug‘adi”, deydi. Ishonaman. Haqiqatan ham ayol bo‘lmasa erkak tug‘ilmaydi-da… Keyin meni yasaydi va ko‘rpacha ustiga yotqizib qo‘yadi. Mana, Shodiya yonimda yotibdi. Egnida ko‘k baxmaldan nimcha, sariq davomi…
Dadam rahmatli: “Junadulla, ota kasbini tanlagan odam xor bo‘lmaydi, qassoblikda hikmat ko‘p…” desa, “Go‘ng hidlab, ichak sudrab, suyak izlab yuramanmi?” deb burun jiyiribman-a! Barmog‘imni osmonga niqtab: – Men aktyor bo‘laman, aktyor! – deb hayqiribman kamiga. Xom sut emgan bandamiz-da. Raqamlarga davomi…
Arxeologik qo‘riqxona sanalmish qadimiy Afrosiyob xarobazorini kechayu kunduz qo‘riqlovchi afsungar: sochlari to‘lin oy shu’lasidek shokila-shokila oqbadan parivash!.. Yuragi tig‘ tilgandek simillab sanchayotgan Zarina yonida tizzalagan yolg‘iz o‘g‘li – Arslon burji ostida tug‘ilgan Sevinchakning bo‘y-basti va marhum eri Hikmat Roziqning dahliz davomi…
Bolalik mahallari edi… Ibrohimning otasi uzoq safarga ketdi. Bir haftalardan keyin qaytib, olib kelgan mayda-chuydalarini bolalariga tarqatib bo‘lgach, dasturxon ustida safar taassurotlarini gapirib o‘tirib: – “Yak” degan yangi samolyot chiqibdi, o‘shanda uchdik, – dedi. – Qanaqa emish? – qiziqib so‘radi davomi…
I 1937 yilning ayni bahori edi. U obkom binosidan to‘g‘ri soy bo‘yiga tushdi. “Zudlik bilan bu yerdan qochish kerak” degan qarorga keldi-yu, to‘lqin-to‘lqin bo‘lib oqayotgan Oqbo‘raga ko‘z soldi… Qadim-qadimlardan vodiy sari hayot olib kelgan sut rangidagi Oqbo‘ra, nahot endi… U davomi…
Traktorchilarning bugun ham ishlari unmadi. “Tuf” desa tupuk muzlaydi. Yer metin bo‘lib qotgan, yarim tanob haydalmasdan lemex yo qayrilib qoladi, yo plug sinadi. Temirga qo‘l urilsa chippa yopishadi. Traktorchilar to‘rt kishi – uncha-buncha sovuqni pisand qilmaydigan chiniqqan odamlar. Ayrimlari issiq davomi…
Har galgidek bugun ham sahar turib bobom bilan o‘zimga tahorat uchun suv tayyorladim. Bomdodni otam ishtirokida o‘qidik. Yoz emasmi, hali quyosh chiqmasa-da atrof allaqachon yorishgan, xush ovoz bilan “Yasin”ni tilovat qilayotgan otam uni yakunlay deb qolgan edi. Shu payt qibla davomi…
Bu ma’danning “Ashirit” deb nomlanishi uni Yevropaga birinchi bo‘lib olib kelgan buxorolik savdogar Ashurboyning nomi bilan bog‘liq. Mineral va tog‘ jinslari haqidagi ma’lumotnomadan Jonginam Syuzi! Quloq sol, Kyonigsberg guvranib yotibdi. Hammaning og‘zida bitta so‘z takrorlanadi: “Ashirit!”, “Ashirit!” Bu mo‘jizaviy bir davomi…