Mirzakalon Ismoiliy. Qaysar bolaning hayoti: Qissalar: [O‘rta yoshdagi maktab bolalari uchun]. — Toshkent, Yulduzcha, 1988. «Qaysar bolaning hayoti» nomi bilan chop etplayotgan ushbu kitobga taniqli yozuvchi Mirzakalon Ismoiliyning «Bizning roman» va «O‘zingdan ko‘r» qissalari kiritildi. Qissalarda sho‘xlik, beboshlik tufayli yomon davomi…
Ketmonning yuziga oyning aksi tushmay qo‘ydi. Yuzi kichrayib, xira tortib, zang bosib borayotgan ketmon esa oyni sog‘ingan edi. Oy uning eski dildoshi, darddoshi va ushalib-ushalmagan orzu, armonlari edi. Afsuski, ketmon tush ko‘rmaydi. Boshi band, xotirasi yog‘ochga aylangan. Agar u tush davomi…
Besh oydirki, Rohila kallai saharlab turadi. Avval ko‘rgan uzuq-yuluq tushini eslamoqchi bo‘ladi. Lekin eslolmaydi. So‘ng to‘zg‘igan, oq tolalari kun sayin ko‘payib borayotgan sochlarini tuzatadi. Keyin yonginasida pishillab uxlab yotgan, yuzlari kir-chir bolalariga termuladi-yu, yuragi ezilib ketadi. Chuqur xo‘rsinib, ertalabki nonushtaga davomi…
Onajonim Sharofat Ruhiddin qizi xotirasiga bag‘ishlayman BIRINChI QISM Men hayotimni ostin-ustun aylaydigan parizodni aynan bugun uchratishni o‘ylamagandim. Shu sababli vokzalga yetib borguncha, o‘tgan-ketganga e’tibor bermadim. Kallam dorilfununga otlangan o‘spirinning o‘y-xayollariga band, ertaga Toshkentga yetgach, orzuimdagi dargohga hujjatlarimni topshiraman. Keyin hamqishloqlarimning davomi…
Zarbdorlik xolamning yoshlik yillari haqidagi hikoyalari ko‘p. Biznikiga mehmon bo‘lib kelganida, kechki ovqatdan so‘ng o‘z-o‘zidan onam va xolam bolalik davrlarini eslay boshlaydi. Dadam esa bunday paytlarda ishxonasiga kirib, bir dunyo yozuv-chizuvlari bilan andarmon bo‘ladi. Avvallari qomati alifdek, bo‘yi uzun bo‘lgan davomi…
Erkin A’zam. Bayramdan boshqa kunlar: Qissa va hikoyalar. — Toshkent, Adabiyot va san’at nashriyoti, 1988. Bayramlarni kutib, bayramlarga talpinib yashaymiz. Chinakam bayram esa — ko‘ngildagi masrurlik, ruhning hur parvozidir. Ushbu kitobning qahramonlari ana shunday bayramga intiq, tashna. Lekin, ayonki, hayot davomi…
O‘tgan asrning 60-yillari. O‘n ikki-o‘n uch yoshli bola edim. Har ikki-uch yilda o‘tkaziladigan saylovlar bahona bo‘ladigan sayllarga chiqardim. Otam o‘qituvchisi bo‘lgani bois, doim saylov komissiyasiga yo rais, yoki kotib etib tayinlanar va tongdan kolxoz idorasiga borishi lozim edi. Kenja o‘g‘il davomi…
I – …Bu bir paytlar hashar yo‘li bilan qurilgan yozgi klub edi: odamlar oqib keladigan hind kinolari qo‘yilardi (“Ayyorlikka qarshi makkorlik”mi, “Makkorlikka qarshi ayyorlik”mi degan kinodagi yarim-yalang‘och hind go‘zallarining jununvash raqslarini jon-jahonini unutgan ko‘yi, og‘zi ochilib tomosha qilayotgan Bektemir tog‘am davomi…
Kasalxonaga kelganimga bir hafta bo‘lganiga qaramay, palatada yolg‘iz yotardim. Bu yerda vaqt juda sekin o‘tardi. Gazeta varaqlashdan ham, shiftga termilib yotishdan ham zerikdim. Xonaga bironta bemor keltirishlarini kutardim. Va nihoyat o‘sha kutilgan bemor ham keldi. Biroq keksa odam ekan. Hafsalam davomi…
– Qizlar, bo‘ldi, tura qolaylik. To‘qqizdan keyin yotoqxonaga kiritishmaydi. – Rostdan ham, ketdik. Umidaniyam ko‘rdik. To‘yiga kelganimizdan xursand bo‘ldi. Qani, omin qilaylik. – Hanifa, siz duo qila qoling. Hammamizdan kattaroqsiz… hajm jihatdan, – qizlar davrasida ko‘tarilgan gurros kulgu boshqa stoldagilarning davomi…