O‘ttiz yil… bu ham aytishga oson, lekin…Maktab bog‘i juda qartayib ketgan, bir vaqtlar g‘oyat so‘lim bo‘lgan bu maskanda salqin sarhovuz va qari tollargina qolgan edi. Maktabning yangi binosi narigi tomon — kun chiqishga qarab tushgan uch qavatli yarqiragan imorat, bog‘ davomi…
— Umri bilan bergan bo‘lsin!— Halvomi? Qanday yaxshi. Men sizga aytsam, qiz bola otasiga ja mehribon bo‘ladi-da. To‘g‘ri, men buni bilmayman. O‘g‘illarim belimga mador bo‘ladi desam, sindirib tashlashyapti, bachchag‘arlar.— O‘g‘il bo‘lsa yaxshi bo‘lardi!— E-e, o‘g‘ilmi, qizmi berganiga shukur. Shu va davomi…
Binafsha, sen uchun — ko‘kragim erk yeri,Bu yerdan ko‘klarga uchgil!Cho‘lpon …Lekin u, ana shunday ijodkor, yozishni hayotining birdan bir mazmuni, deb bilgan yozuvchi birdaniga yozmay qo‘ydi. Xuddi bir vaqtlar kutilmaganda yozishni boshlab yuborgani kabi…Vaholanki, u yurtda ham, dunyoda ham juda davomi…
Shoislomning xonadonida tug‘ilgan to‘rtinchi farzand ham qiz bo‘ldi. Zahro kelinni tug‘ruqxonadan uyga olib kelishganida savrning yop-yorug‘ kuni bo‘lsa-da, butun uy ichini qorong‘ulik qoplagandek edi. Hammadan ham Zahroga qiyin bo‘ldi. Qaynonaning bo‘lar-bo‘lmasga nuqib gapirishi, erining qovog‘idan qor yog‘ishi, katta-kichik uch qizning davomi…
Otamzamon hangomalari turkumidan JONDOR Otam rahmatli ovchi emas edi, lekin hayvon zoti, ayniqsa jondordan – bo‘rini bizda shunday deb qo‘yaqolishadi – qo‘rqmagan. Men buni baralla aytaman. Sababi u odam umrida biror marta yolg‘on gapirmagan. Qirq yillik to‘pori, sodda va bag‘rikeng davomi…
Ishxonamizga yangi kelgan xodimani ko‘rdimu joyimda taqqa qotdim. Qani endi bir qadam ham siljiy olsam! Shunaqangi chiroyliki, og‘zimning suvini zo‘rg‘a ushlab qoldim. Nafaqat men, balki har qanday erkak ham uni ko‘rganida angrayib qolishi muqarrar, agar rostdan ham erkak bo‘lsa! Ko‘zlari… davomi…
Saratonning sariq chillasida sarg‘ayib, kaftdek soyaga, bir qultum zilol suvga tashna bo‘lib bir kishi yo‘l bosardi. Yo‘l tugamaydigandek, osmonga tikiladi. Qush uchib o‘tarmikin? Qush… ha, qush bor joyda suv bo‘ladi. Uning qalbini shu ojizgina istak, milt etgan shu’la, bir qatimgina davomi…
Qishloqlar o‘zgarib ketibdi. Uncha-buncha emas, butunlay o‘zgaribdi. Mashina tekis yo‘ldan shamolday uchib borayapti-yu, yo‘lda emas, dengizda suzib ketayotgandek sezaman o‘zimni. Bu yo‘llardan juda ko‘p yurganman. Ayniqsa, talabalik vaqtimda shahardan Buloqboshiga qatnayverib, qatnayverib shu yo‘llarning mayda toshigacha tanish bo‘lib ketgan edi. davomi…
Men bu yerga o‘zim o‘qigan maktabning sanasini nishonlash munosabati bilan o‘tkaziladigan tantanada qatnashish va shu bahonada xolamlarni ko‘rib ketish niyatida kelgan edim. Tumonat odam to‘plandi. Men singari -uzoq-yaqindan kelganlar ham oz emasdi…Yig‘ilishning rasmiy qismi tugab, ziyofatga taklif etildik. Mana, sobiq davomi…
Otam — mening ildizimdir! O‘g‘lim — jon tomirim. Bu nozik silsila nainki saxt-sumbatlarda, ko‘zu qoshlarda davom etadi. Balki, otalarning savollarini o‘g‘illari ham takrorlaydi. Ammo hamma o‘g‘illar ham savoliga javob ololmaydilar. Mening o‘g‘limning ham savollari ko‘p. So‘raganiga javob beraman, ammo tushuntirib davomi…