Tong. Sigir-buzoqlarning jag‘i ochilib, meni tinmay o‘z tilida chaqirayotgandek. “Demak, bugun uxlab qolibman” dedim o‘zimga. Yozgi ta’til bo‘lgani uchunmi ertalab uxlab qolish, sigirlarni kun yoyilganda boqish ham ayb emasdek tuyuladi. Ta’tilning to‘qson kuni to‘qqillab o‘tgani sayin esa uy ishlari, o‘yinlar davomi…
Hamkasbim Shodiqul muallimning shifoxonadan kelganini eshitib, ahvol so‘ragani bordim. Dasturxon atrofida mezbon menga choy uzatarkan dedi: – Bilasizmi, oshna, shifoxonada bir onaxon bilan tanishib qoldim, o‘ziyam rosa g‘alati fe’li bor ekan. Bunaqa ayolni hali uchratmagan edim. Keling, shuni bir boshidan davomi…
Uorren Berrou mashinasini bir yonga og‘ib qolgan eski temir darvozali hovli yonida keskin to‘xtatdi va hovli ichkarisiga chopib kirib: “Genri!.. Kim bor?” — deya bir-ikki bor ovoz berdi. Javob bo‘lmagach, xobxona eshigini ochib, ichkarini ko‘zdan kechirdi. Hech kim yo‘q. Uorren davomi…
Asli ilgari ham pildirab yurardi. Endi bolalar o‘yinchog‘i – pirildoqday pirillay ketdi. Bir joyda ketini bosib o‘tira olmay qoldi. Ishini chala tashlab, tamaki tutatgani chiqib kelaveradi. Mijozlari og‘zini lang ochib, jag‘lari og‘rib, intizor kutadi uni. Yana deng, bari katta odamlar davomi…
Shomga yaqin tuman quyuqlashdi. Ibrohim shahar chetidagi oynavand do‘konining bir burchagida oyoqlarini chalishtirgancha tashqariga asabiy termulib, tutundek tarqalayotgan tumanning asta-sekin yo‘l chetidagi dov-daraxt uchlarini, past-baland binolarning tomlarini qanday qoplab olayotganini kuzatib o‘tirardi. Peshtaxta ustida yotgan qo‘l telefoni tinimsiz jiringlar, Ibrohim davomi…
Farhod Shirinni hech kutilmaganda qadrdon bog‘da uchratdi. Yonida shiringina qizaloq. Shunda mo‘jiza ro‘y berdi: bir lahzada qalbining tubiga ko‘mib tashlagan sirlari xayolida jonlandi, xotiralar ko‘z oldidan kino tasmasidek o‘ta boshladi. …Ular bir-birini universitet yotoqxonasida topishdi. Topganda ham bu uchrashuvdan roppa-rosa davomi…
Fantastika – yozuvchining xayolot dunyosi ekanligini hamma biladi. Bu yozayotganlarimning esa aslo lof-qofi yo‘q. O‘sha voqealarni men qatori ko‘rganlar ancha-muncha topiladi… Bir kino qahramoni boshqa davrga borib qolganini ko‘rgansiz-ku. Shunga o‘xshash g‘aroyib hodisa yuz berdi. Charx teskari aylandimi, boshqami, ishqilib, davomi…
Orol dengizi haqida eshitsam yoki biror nima o‘qisam o‘pkam to‘lib ketaveradi. Lekin yig‘lay olmayman. Xuddi sigaretni chuqur tortganimdagidek achimsiq tutun bo‘g‘zimni achishtiradi. Mana yoshim o‘ttizlik dovonni zabt etib turibdi, shu paytgacha Orolni bir bora bo‘lsa-da, ko‘zim bilan ko‘ra olmadim. Qoraqalpog‘iston davomi…
Bizda qariyalar qish-qirovli kunlarni to‘qson kun, deb hisoblashadi. Qirq besh kuni – chilla, qolganida qantar og‘adi, yerdan hovur ko‘tarilib, qor turmaydi. Ba’zi hisobdonlar “to‘qsonga” yana o‘n kun qo‘shib “yuz bitdi, hisob bitdi” qilmaguncha ko‘ngli qurchimaydi. Qish Xudoning qahri, deganicha bor davomi…
Eron qishlog‘ida Rahimberdi amakimning Orif aka ismli bojasi bo‘lar edi. Ularning 1920 yillar oxirigacha Toshkent shahri chetidagi Eron qishlog‘ida kattagina yerlari bo‘lib, paxta, makka, qovun-tarvuz, beda kabi ekinlar ekishar, qirga bug‘doy sepishar edi. Orif aka yoshi ulug‘, kamgap, salmoq bilan, davomi…