Tepki zarbidan keksa tut daraxti qattiq seskandi. U bu xil kutilmagan zarbalarga ko‘nikib ketgan esa-da, negadir bu galgisiga chidashi xiyla qiyin kechdi. Keksa tanasi ich-ichidan qaqshab, novdalarigacha zirillab va titrab ketdi. Shunga qaramay, pinak buzmaslikka urindi – ichdan to‘lqin urgan davomi…
Odam o‘ldirilgan! Mahkama xizmatchisi tilidan aytilgan bu so‘z butkul o‘zga xayolda darvozaxonaga monand uzun kutish yo‘lagida diltang turgan uch kishini tamoman dovdiratib qo‘ydi. Ular tagiga suv ketishidan zax naq ikkinchi qavatgacha ko‘tarilib zangtus olgan bu ko‘hna dargohga o‘z yumushimizga ko‘ra davomi…
Qaysidir yili edi, bir nechta uy bir bo‘lib bahor yurtga ko‘chib chiqdik. Hamma tomon ko‘m-ko‘k, ko‘rgan sari ko‘rging keladi. Qip-qizil lola-qizg‘aldoq ko‘zni quvontiradi, havodayam allaqanday yoqimli hid suzib yurardi. Jon rohati bo‘lgan kenglik o‘rtasida o‘tovlar tikildi. Bu paytda qo‘y-echki allaqachon davomi…
Chekka sochlari oqarib qolgan Grigorovichning qanday atir surtib yurganligini bilmayman (qadimda atir surtilardi, hozirda tizillatib sepiladi), ammo Bunin tasvirlagan shu yozuvchining, ya’ni Grigorovichning oldidan o‘tgim keladi, va undan anqib turgan iforning qanaqaligini bilgim keladi. Afsuski, endi Bunin ham, Grigorovich ham davomi…
Singlimning ikki yashar nevarasi: “Menga qog‘oz, qalam beringlar, nomimni yozaman”, – deb xarxasha qiladi. Quvonib unga qog‘oz, qalam tutqazamiz. U bo‘lsa nuqul halqacha-halqacha aylanalarni chizadi. – Bu sening nomingmi? – so‘raymiz undan. – Ha, – deydi u. Bu – mening davomi…
Izoh: Men bu hikoyani oshnam Abduahad Jumanqulovdan juda arzon – tahririyat gononari bahosida sotib olganman. O‘zi yozsa bo‘lmasmidi, dersiz? Menimcha, bu ishni uddalardi, faqat buni voqeani pullaganidan keyingina tushundi. Bari nasiya, lekin qalam haqi va hikoyadan tushadigan har bir chaqani davomi…
“Le Procope” restoraniga kechikib bordim. Maftuna allaqachon u yerga kelib ulgurgandi va stolga joylashib olib, vaqt o‘tkazish uchun to‘q qizil muqovali moda jurnalini varaqlab o‘tirardi. Yonida eri ko‘rinmadi. — Ancha kechikdingiz,-dedi u o‘rnidan turib, meni ochiq chehra bilan qarshi olarkan. davomi…
Ilhomiy yosh, umidli shoirlardan. Uch-to‘rt kitobi chiqqan. O‘ziga yarasha muxlislari bor. Bir kuni shu shoirning uyiga qo‘ng‘iroq qilishdi. – Ismim Nargiska, – dedi qiz bola ovozi. – Qo‘shuv etaman. Mashhur bo‘lishshi istiyman. Manga bitta cho‘tkiy sheer kere. Uni Sizdan qachon davomi…
Bir korxonada ishlayotganimga hademay o‘n yil to‘ladi. Ammo hanuz oddiy xodim bo‘lib yuribman. O‘zim institutni qizil, ya’ni imtiyozli diplom bilan bitkazganman. U yog‘ini so‘rasangiz, hali talabalik paytimdayoq ilmiy amaliy anjumanlarda qatnashib, qiziqarli ma’ruzalar bilan chiqib, kelgusida egallaydigan mutaxassisligimga oid ixtirochilik davomi…
Buzaveradilar, quraveradilar… Buzaveradilar, quraveradilar… Odamlar eskisini buzib, yangisini qurishdan charchamas, bu ba’zan to‘xtamaydigan ishdek tuyulardi. Shahardagi ko‘hna – ming yilgi ilon izi ko‘chalar. Egri-bugri, tuprog‘i ko‘pchib yotgan ensiz va boshi berk muyulishlar birin-sirin yo‘qolib borardi: xuddi shuningdek, baland paxsali ichki-tashqi davomi…