Men cho‘loq bo‘lib qoldim. To‘g‘risi, ishtaham ham bo‘lmayapti. Tashlangan nonlarga yeta olmayapman. Ana, ertalabkisi, ko‘lmakda bo‘kib yotibdi. Avvalgi holim bo‘lsa, shuni olib oftobda quritardim. Keyin toza joyga ko‘mardim. Qornim ochganda yerdim. Non-ku mayli, uyga hech kim kelmagan kunlar suvdan qiynalaman. davomi…
Bizning 8-“A”dan birinchi bo‘lib sevgi savdosi Ahmad mallaning boshiga tushganiga oradan shuncha yil o‘tib ham ishongim kelmaydi. Sarg‘ish yuzini moshday-moshday sepkil qop¬lagan shumshuk partadoshimning tuppa-tuzuk nozik ko‘ngli borligi yetti uxlab tushimga kirmagandi. Lekin tanaffus payti hammamiz to‘planib turgan davrada oshiq davomi…
I Ovul sukutda edi. Paxsachilar ishini qo‘ygan kezlari edi. …O‘sha voqeadan bir kun ilgari biznikiga O‘ljaboy akis (bolalar shunday atardik) kelgandi. Qo‘lida bir parcha qog‘oz, ruchka bor edi. Ayvonga o‘tirgach, pichirlagannamo gap ochdi: – To‘rt-besh so‘mingni beraman. Bilasan, savodim chatoq. davomi…
Yo‘l yoqasidagi pastqam tomda yoyilgan uzumlarni saralayotgan ayol ikki qo‘lini yonga tiragan ko‘yi, uvishib qolgan oyog‘ini uzatdi. Biroq qo‘llarini yerdan uzgan hamon, muvozanatini saqlolmay, gavdasi bir tomonga og‘ib ketdi. U jon holatda kaftlarini tomga bosdi. Qaddini rostladi, xavotirlanib, atrofga olazarak davomi…
Quyosh yotog‘idan bosh ko‘tardi. Uning zarrin tolalaridan tarqagan harorat hali sohil bo‘ylab keta-ketguncha yastanib yotgan oppoq qumni qizdirib ulgurmasidan plyaj cho‘miluvchilar tomonidan birin-sirin ishg‘ol etila boshlangan, picha ertaroq bo‘lgani uchunmi, aksari munkillagan chol-kampirlar imirsilab-surgalib kelib soyabonli qo‘nalg‘alar panohiga joylashar, yig‘ma davomi…
“Qirq yillik gurunglar” turkumidan bir hikoyat Qiyomatli suhbatdosh Abdulhamid Rashidiyga bag‘ishlandi Bilsangiz, Jiydali deganimizning eli aslan qurama, ha, balli – har yoqdan kelib qolgan. Kecha emas, bugun emas, huv qadim ayyomlarda. Ko‘hna kitoblarda darj etilishicha, hozir o‘rtacharoq shahar siyog‘idagi bu davomi…
Qorachiroq yorug‘ida muk tushib kitob o‘qib o‘tirgan Tangriqul bobo loysuvoq devorga suyanib bir lahza shiftga termildi. Baytni mulohaza qilib jilmaydi. Keyin kitobni ochib, qayta o‘qishga tutindi. Mutolaa so‘ngida tomoq qirib, sandal atrofida o‘tirgan yaqinlariga qaradi. Maryam momo kelini Oydin va davomi…
Mamat morboz Govurgonning katta sayhonligida lo‘labolishdek keladigan yoldor ilonni ko‘rganda seskanib ketdi. Ichiga tuflay-tuflay, astag‘furullo keltirdi. Bunaqasini umrida ko‘rmagan edi. Morboz bahaybat ilon toki g‘opra kirguncha izidan kuzatib turdi. Ilon odam sharpasini sezgan zahoti tezkor harakat qildi. Uning endi qoramtir davomi…
I Moskva. Kun peshindan oqqan. Shahar gavjum. Hayot qaynaydi. Yo‘laklarda odamlar oqimi. Hamma shoshadi. Kishilar turmush tashvishlari girdobida. Yo‘llarda mashinalar tirband. Hayot oqimi, borliqning tundligi-yu, yomg‘irning tinimsiz ezib yog‘ishi pisand emas. Yana aytsak, shahar ezib yog‘ayotgan yomg‘ir og‘ushida. Yo‘lovchilar qo‘llarida davomi…
Insonning tanasiga emas, qalbiga haykal o‘rnatadilar. L. Tolstoy Xullas, yig‘in yig‘inday bo‘lmadi. Buning bariga til bitdi, meniki juft deydigan bo‘lib qolishibdi. Xarrakka tiqilgan xarsangni suv emas, sel oqizadi. Bularning bu mayda-chuyda pichinglari u yoq-bu yoqdan otilgan kesakning uvadasiday bo‘lib tuyuldi. davomi…