Fidoiy inson Boboqul Turdiyevning porloq xotirasiga bag‘ishlayman Darvoza bugun ham tong otar-otmasdan taqilladi. Allaqachon uyqudan uyg‘onib poklanib, kalima qaytarib o‘tirgan Beknazar tog‘a oyog‘iga kalishini ilib, darvozaxona tomon ildam yurdi. — Kiravering, darvoza ochiq, — dedi u. Haqiqatan darvoza ochiq edi. davomi…
Men jiddiy oilada tarbiyalanganman. Uyimizda kulgi ovozi kamdan-kam eshitilardi. Ota-onamiz: «Jiddiy bola bo‘lgin, shunda sendan jiddiy odam chiqishi mumkin. Bo‘lar-bo‘lmasga hiringlayversang, go‘r ham bo‘lmaysan» deb o‘rgatishgan. Ana shu gap hamon qulog‘imda. Mendan durust odam chiqdimi-yo‘qmi bilmadim-u, lekin shunaqa qovog‘i soliq davomi…
Foziljon bilan Odilbek bir mahallada o‘sdi, bir maktabda o‘qib, institutni ham birga tugalladi, omadlarini qarang-ki, o‘qishni bitirgach, bitta muassasaga ishga kirdilar.Yigitlarning har ikkisi mehnat faoliyatini oddiy xodimlikdan boshlab bo‘lim boshlig‘ilikkacha ko‘tarilishdi. Ish joylari nufuzli, tuman hokimiyatida edi, oradan qariyb yigirma davomi…
Qachonlardir Chechakni yaxshi ko‘rib qolishini xayoliga ham keltirmagandi. O‘zini oqlamoqchi emas-ku, singildek yaxshi ko‘rardi uni. Bitiruv oqshomi – so‘nggi qo‘ng‘iroqda esdalik uchun bergan mittigina sovg‘asi hamon maktab xotiralarini eslatar, shundan yuragi qinidan chiqqudek bo‘lib hapriqib-hapriqib qo‘yardi. Buni doim shuuridagi sinfdoshlariga davomi…
Bir, ikki, uch…Aytsa ishonmaysiz-da. Yerni qars-qars tepib yurganida tovonidan o‘t chaqnaydi. Sanoqni o‘rganganidan buyon harbiy bo‘lish dardida. Biron kuni yo‘qki, sanamay qadam bossa. Uch xuddi chegaradek u uchun. Hech qachon keyingi songa o‘tolmaydi. Aslida hammasi bog‘chadan boshlangan. Tili chuchuk tarbiyachisi davomi…
Ona uchun bugun quvonchli kun bo‘ldi. O‘g‘lidan xushxabar keldi-da. Necha yillar intiq bo‘lib kutgandi bu damlarni. Kecha qo‘shnisi Tursinoy qoraning bolasi uning jigarbandini uchratanligini, shu juma onasini ko‘rishga borishini aytganini suyunchilab kirdi. Avvalo uch kun oldin xudo diliga solib, tushida davomi…
Dadaxon Nuriy. Begona. Roman, qissa va hikoyalar (Qayta ishlangan va to‘ldirilgan nashri) — Toshkent, «Kamalak», 1991. Dadaxon Nuriyning ilk asari — «Oqshom qo‘shiqlari» lirik qissasini kitobxonlar iliq kutib olgan edi. Uning «Begona» deb atalgan ikkinchi qissasi Abdulla Qahhorday talabchan adib davomi…
Uyim sening uyingdir,Ayvonimda yashaysan.Qarab tursam sen ham bir,Dardli qushga o‘xshaysan…Muhammad Yusuf. Mahkam bobo boshini sarak-sarak qildi:-Ey-y, hali shuytdi deng…-Shuytdi-da, hamsiya bova… Bu, to‘qqiz yildan beri o‘zimizning duxtirlarga ko‘rsataverib-ku, charchagan edik. Bir umid Tashkin duxtirdan deb borsaq, shuytdi, — dedi ota.-Yashamagurlar, davomi…
Yanvar oyining 23 sanasi. Hayotimni alg‘ov-dalg‘ov qilib yuborgan g‘avg‘olar shu kundan boshlangandek, nazarimda. Uch kun oldin yog‘ib o‘tgan qor yerni tark etay demas, aksincha, muzlagan yerga yopishib, battar yaxmalak bo‘lib qolgandi……Mashinamiz sirpanchiq yo‘llarda sirg‘ala-sirg‘ala Kitob shahriga kirib bordi. Oyog‘imda yurak davomi…
O‘qishdan ta’til berishdi…Qashqadaryolik kursdosh do‘stim Kamol o‘zi tug‘ilgan tuman – Yakkabog‘ haqida gapirganda shu qadar to‘lib-toshib ta’riflardiki, ta’tilni qishlog‘ida birga o‘tkazishni taklif qilganida, ochig‘i, juda sevindim.Toshkentdan Qarshigacha poyezdda, Qarshidan Yakkaboqqacha taksida bordik. Yakkabog‘ning qayerigadir yetganimizda Kamol taksichiga javob berib, yo‘lni davomi…