Kunduzi chiroq yoqib, butun Olotni qidirib chiqsangiz ham Muso raisga o‘xshagan kishini topolmaysiz. Qiladigan qiliqlari attorning qutisidayam yo‘q. Bo‘y-basti pachaqqina, til-zaboni achchiq. Ayrim ishlariyu gap-so‘zlariga qarab, uni kimga mengzashniyam bilmay qoladi kishi. Tagi-zotidan gap ochilsa goh o‘zini ojizu notavon qilib davomi…
Molingni yo‘qotsang — xo‘p-xo‘p, o‘g‘irlatsang alamini hech narsa bosolmaydi. To‘g‘ri, yo‘qotding nimayu o‘g‘irlatding nima, ikki o‘n besh — bir o‘ttiz, deyish ham mumkin. Lekin aslida bu — bir o‘ttizni ikkiga bo‘lishday og‘ir…Bu gapning mag‘ziga yetaman desangiz, mana, bizning Oychechak yanganing davomi…
— Hecham yolg‘on gapirma! Birovning diliga ozor yetkazishdan tiyilib yur.— Astoydil mehnat qilib, halol pul top! Qunt bilan hunar o‘rgan. Imkoni boricha odamlarga yaxshilik qilishga intil.— Do‘st orttir.Ota-onam bolalikdan shunday tarbiya berishdi. Men ham ularning maslahatiga to‘liq rioya qilib o‘sdim. davomi…
Yomg‘irdan so‘ng yarqirab chiqqan quyosh nurlari ko‘pchigan tuproqni qizdira boshladi. Tizza bo‘yi o‘tloqlar ustida tebranayotgan bug‘ o‘rlab ko‘m-ko‘k bahor osmoniga singib ketadi. Pichanzorlar orasida bir maromda sayrayotgan mullato‘rg‘ayning chug‘ur-chug‘uri adir bo‘ylab kezadi. G‘o‘bdintog‘ etagidagi yoyilmalarda poda boqib yurgan bolakaylarning qiy-chuvi davomi…
Mashinamda radio bor. Antennasini sozlab qo‘yganman. Bir qo‘shiqni juda ko‘p qo‘yishadi. Unda shunday so‘zlar bor: Sensan sevarim, xoh inon, xoh inonma,Qondur jigarim, xoh inon, xoh inonma… Bu qo‘shiq menga juda yoqadi. Yurakni sel qilib yuboradi o‘ziyam. Radiodagi boshlovchi qiz e’lon davomi…
Fidoiy inson Boboqul Turdiyevning porloq xotirasiga bag‘ishlayman Darvoza bugun ham tong otar-otmasdan taqilladi. Allaqachon uyqudan uyg‘onib poklanib, kalima qaytarib o‘tirgan Beknazar tog‘a oyog‘iga kalishini ilib, darvozaxona tomon ildam yurdi. — Kiravering, darvoza ochiq, — dedi u. Haqiqatan darvoza ochiq edi. davomi…
Men jiddiy oilada tarbiyalanganman. Uyimizda kulgi ovozi kamdan-kam eshitilardi. Ota-onamiz: «Jiddiy bola bo‘lgin, shunda sendan jiddiy odam chiqishi mumkin. Bo‘lar-bo‘lmasga hiringlayversang, go‘r ham bo‘lmaysan» deb o‘rgatishgan. Ana shu gap hamon qulog‘imda. Mendan durust odam chiqdimi-yo‘qmi bilmadim-u, lekin shunaqa qovog‘i soliq davomi…
Foziljon bilan Odilbek bir mahallada o‘sdi, bir maktabda o‘qib, institutni ham birga tugalladi, omadlarini qarang-ki, o‘qishni bitirgach, bitta muassasaga ishga kirdilar.Yigitlarning har ikkisi mehnat faoliyatini oddiy xodimlikdan boshlab bo‘lim boshlig‘ilikkacha ko‘tarilishdi. Ish joylari nufuzli, tuman hokimiyatida edi, oradan qariyb yigirma davomi…
Qachonlardir Chechakni yaxshi ko‘rib qolishini xayoliga ham keltirmagandi. O‘zini oqlamoqchi emas-ku, singildek yaxshi ko‘rardi uni. Bitiruv oqshomi – so‘nggi qo‘ng‘iroqda esdalik uchun bergan mittigina sovg‘asi hamon maktab xotiralarini eslatar, shundan yuragi qinidan chiqqudek bo‘lib hapriqib-hapriqib qo‘yardi. Buni doim shuuridagi sinfdoshlariga davomi…
Bir, ikki, uch…Aytsa ishonmaysiz-da. Yerni qars-qars tepib yurganida tovonidan o‘t chaqnaydi. Sanoqni o‘rganganidan buyon harbiy bo‘lish dardida. Biron kuni yo‘qki, sanamay qadam bossa. Uch xuddi chegaradek u uchun. Hech qachon keyingi songa o‘tolmaydi. Aslida hammasi bog‘chadan boshlangan. Tili chuchuk tarbiyachisi davomi…