Vosit Ahmad. Oqsoqol (hikoya)

Yarim kechada chirog‘ini yoqib olgan “Tez yordam” mashinasi shoshilinch tibbiy reabilitatsiya markaziga kirib keldi. Unda to‘satdan tobi qochib, “o‘tib ketar-o‘tib ketar” bilan ahvoli ancha jiddiylashgan “Namozgoh” mahallasining raisi bor edi. Zudlik bilan uning ahvoli, ma’lumotlari o‘rganilib, jarrohlik bo‘limiga o‘tkazildi. Bemorning davomi…

To‘lqin Hayit. Odamning yaxshisi (hikoya)

Tut shoxlari chirsillab yonib, quyuq qora tutun tun qo‘yniga singiydi, uzoq-uzoqlardan goho otning pishqirib kishnagani, goho qo‘y-qo‘zilarning ma’rashi quloqqa chalinadi, yonginangizda chirildoqlar chirillab, yoshlik pallalarini, ajib tuyg‘ularni, issiq yoz oqshomlarini yodga soladi. Bunday paytlarda odam degani hardamxayol bo‘lib, o‘tgan zavqli davomi…

Anvar Namozov. Bo‘lim boshlig‘i (hajviya)

Hammasi bo‘limimiz boshlig‘i Ahror akaning mehnat ta’tiliga chiqqanidan boshlandi. Yana tepsa-tebranmas Mirkomilovning tushlikka chiqmagani ham bunga sabab. O‘zi u uncha-munchaga ovqatlanmaydiyam.Xullas deng, bo‘limdagilar Ahror aka bilan yaxshilab kelishib olishibdi. U go‘yo boshqa ishga o‘tayotganmish. O‘rniga — bo‘lim boshliqligiga Mirkomilov tayinlanibdi.Azamatlar davomi…

O‘ljaboy Qarshiboy. Dunyoning cheti (hikoya)

Mashina Toshkent — Termiz yo‘lidan ildam odimlaydi. Rulda Qutbullo, yonida Madiyor, orqa o‘rindiqda esa kamina. Shahardan chiqmaganimizga ham ancha bo‘lgan ekan. Yo‘l manzaralari, keng dalalar, uzoqdan ko‘rinib turgan tog‘lar, bekatdagi turfa odamlarni ko‘rib, ajab, qachonlardir dilda sobit bo‘lgan xayollar ko‘ngilga davomi…

Jo‘ra Fozil. Bolalik bog‘lari (hikoya)

— Abdujabbor, anjir yeydigan yo‘lbarslarni ko‘rganmisan?— Qorni ochqasa yeyversa kerak.— Shu bog‘laringda yuraversak, hech kim “g‘ing” demasa… * * *Bog‘lar ham o‘z tomirdoshlarini yo‘qlaydilar. Bir tup cho‘p ungan maydon bog‘ni tusab o‘tarmish. Bog‘ o‘rnida bino bo‘lgan har daraxtning ildizi xotiralarga davomi…

O‘rinboy Usmon. Barmoqlar (hikoya)

«Lahzaning larzalari» turkumidan Bunday bo‘lishini u ko‘pdan buyon kutardi va… Birda gapirayotganida o‘g‘lining pastki labini tishlab turganini seziboq ko‘ngliga g‘ashlik soya solgandi. Oldinlari og‘zidan chiqqan so‘zga lom-mim demay quloq tutguvchi o‘g‘ilning endi ko‘ngli uchun «xo‘p» deyishini-yu, lekin hadeganda aytganini qilavermasligini davomi…