– Endi toza havoga chiqaylik, xona ichi qizib ketdi, – dedi Ne’mat aka o‘tirganlarga.– To‘g‘ri aytasiz, – Ne’mat akaning taklifini ma’qulladi Yo‘ldoshbek. – Ustozning bog‘ini tomosha qilaylik. U yer ancha salqin. Bu gap dasturxon tevaragida o‘tirganlarga yoqib tushdi. Hosilini ko‘tarolmay davomi…
Samarqand. Chor atrofni chor qo‘shini bosgach, ochlik tufayli chorasiz dehqon va chorikorlar somonning choriga ham qanoat qilar edilar. Osmondan qaraganda pastda muvozanat buzilganday beqarorlik, tartibsizlik ko‘rinardi. Lekin bu tartibsizlik ma’lum bir tartib asosida sodir bo‘lar edi. Dastlab tashqaridan kelganlar mahalliy davomi…
Ellik to‘qqiz. Otasi ham, akasi ham shu yoshda ketgan. Kecha u ham ellik to‘qqiz yoshini nishonladi. Agar u ham… o‘limga yetib keldimi?Boshini yostiqdan uzib olishga kuchi yetmadi. Qurib qolgan tomog‘i g‘alati tirishib og‘rir, xuddi vujudidan irkitlik taralayotganday o‘zidan jirkandi. Boz davomi…
Odam bu dunyoda yolg‘iz emas. Keyin, u faqat yomonlik ichida, yomonlik ko‘rib yashamaydi, uning umr yo‘li yaxshiliklar silsilasidan iborat. Nuqul yomonlik haqida o‘ylaydigan odam o‘ziga yomonlik qilib yashaydi. Men bir oddiy odamga uchrab qolganimni qirq yildan beri o‘ylayman. Qirq yildirki, davomi…
Ko‘klam qurg‘oq kelgan. Savr chiqib ulgurmagan bo‘lsa-da, atrofda yastanib yotgan qir-adirlarning maysasi qovjirab, borliq sarg‘ish tusga kirib ulgurgan. Tikkaga kelgan oftob qovjiroq xas-xashakni yondirishga qasd qilgandek dala-dashtga tinimsiz olov purkaydi. Adoq tarafdagi tepalikda ko‘zga tashlanib turgan cho‘pon kulbasi va kattagina davomi…
– Yangi boylardan biri tish qo‘yish mutaxassisiga uchrabdi. Tepa jag‘ tishlariga javohir qoplatibdi, pastki jag‘lariga platina qo‘ydiribdi.– Endi nima qilay? – so‘rabdi shifokor.– Signalizatsiya qo‘yasan-da, – debdi yangi boy.Metinbekning bu latifasiga do‘stlari ichaklari uzilguday bo‘lib kulishdi.Kechagina mana shunaqa yangi boylar davomi…
“Bugun ham kechgacha sening qo‘ng‘irog‘ingni kutdim.Sihatgohga kelganimga olti oy bo‘ldi, shu vaqt ichida deyarli har kuni xabar kutaman, lekin sen jimsan.Bu ahvolda aqldan ozish hech gapmas. Bo‘ldi, endi kutmayman, deyman-u, qo‘l telefonimni otib yuborib, hamshira Oydinoyning hay-haylashiga qaramay, hovliga chiqib davomi…
(Shoir A’zam O‘ktam xotirasiga) “Hikoya yozish osonmi, qiyinmi?” To‘g‘risini aytsam, haligacha shu savolga jo‘yaliroq javob bera olmayman. Mana, bir necha kundirki, tug‘ilgan kunida qizimga sovg‘a qilganim uzuk xayolimdan ketmaydi. Ingichka, nozik, ko‘kish-yashil toshchali ziynat uni quvontirdi, sof nigohida sevinch porlab davomi…
Erta bahor edi. Ko‘ngil bog‘imdan bir nihol unib chiqdi. Namxush, qoramtir tuproqdan ipdaygina bo‘lib osmonga – bulutlar diyoriga bo‘y cho‘zmoqqa chog‘langan bu jajji jonga avval-boshda ko‘p e’tibor qilganim yo‘q. Bog‘ katta, gullar ko‘p, shu ojiz vujudning yonginasida karnaygul tarvaqaylagan, uning naryog‘ida yoshli davomi…
(Ma’rufjonga) Bolam, qishning izg‘irinli kechalarida kimsasiz dalalarda gala-gala bo‘lib izg‘igan daydi itlarni bo‘ri deb o‘ylaganingni gapirib berding-a? Ha, dala-tuzning tuprog‘u kesaklarini ham muzlatadigan sovuqlarda kuchuklar o‘shanaqa to‘planib olishadi. Ammo sen ko‘rganing oddiy gala xolos-da. Istasang, senga bo‘ri haqida gapirib beraqolay. davomi…