Said Anvar. “Poyezd-poyezd” (hajviya)

Muxtorjon degan ota boshqa, ena bo‘lak inim maktabga direktorlikka tayinlanadigan, viloyatga borib suhbatdan o‘tadigan bo‘ldi. “Birga borib kelsak”, deb qoldi. Direktor o‘zimizdan chiqadigan, shu maktabda ishlayman, yana mehnatdan olti soatlik fakultativ dars bo‘sh turibdi, degan gaplar ham bor, mashinamga o‘t davomi…

Xoliyor Safarov. Sir (hikoya)

Qish kunlarining birida sportchi talabalar mashg‘ulotlarini tugatib, zaldan chiqib ketishayotganida Abdujalil bosh kiyimini kiya turib, bexosdan yonidagi Sheroz ismli yigitni turtib yubordi. So‘ng darrov kechirim so‘radi. — Ko‘zingga qarab yursang bo‘lmaydimi, qishloqi! — dedi Sheroz unga o‘qrayib.— Nima? – Abdujalilning davomi…

Olim Jumaboyev. Qaynota (hikoya)

Uch kunlik kelinchak o‘choq boshida kuymalanib yurarkan, O‘rinboy sinchi tikildi. Xayriyat, qozon qaynatmoqchi! Nima qilarkin, qachon pisharkin? Qorin tatalab ham ketdi-ku! Ayvondan turib keliniga qichqirdi.— Oysha qizim, kech bo‘lganda nima tashvish?— Osh, — dedi iymanib kelinchak va ko‘ngli qaynotasining qizimlashidan davomi…

Olim Jumaboyev. Jazo (hikoya)

O‘sha vaqtlar chamasi o‘n yosh edim. Ayni kuz, ammo atrofda qish ayozi daydirdi. Ko‘chada men kabi sovuq sezmas “o‘yin bola”si ko‘rinmasa, aksar odamlar uy ichiga tiqilishgandi. Har galgidek, horib–charchab uyga qaytdim. Darvoza tirqishidan ichkariga mo‘raladim: oyim ayvonda tutaqib singlimga baqirar, davomi…