Ichkilikni chiqarganning ichagi o‘ralsin ekan-da! Agar shu kasofat bo‘lmaganda… Xullas, nima jin urdi-yu, mo‘min-qobilligi bilan nom chiqazgan Qosimboy otlig‘ halimdekkina yigit hamsoyasining to‘yida ichib kayf qilgach, yonidagi shishadosh sherigi Ko‘chimboyga kalla qo‘yib qoldi. Sherigi ham nimjon, chillashir ekanmi, oyog‘i osmondan davomi…
Qassoblik rastasi. Qo‘ltig‘ida papka, ohori to‘kilganroq bo‘lsa-da shlyapa kiygan kishi go‘sht ilingan changakka yaqinlashadi. Xalatining ustidan qora las chopon kiygan, qo‘sh belqars bog‘lagan qassob uni ko‘rib qayroq-pichog‘ini chetga itqitadi. Qo‘llarini ikki biqiniga artadi, so‘ng ko‘ksiga qo‘yadi.– Kelsinlar, katta… Kelsinlar!– Ha, davomi…
Samarqand shahridan yo‘lga chiqqan “Afrosiyob” poyezdi lochinday uchib, Toshkent temiryo‘l bekatiga kirib kelgan payt edi. Poyezddan tushayotgan mahalimizda qo‘l telefonim jiringlab qoldi. Telefon qilayotgan yigit “O‘zbekiston” radiokanalida ishlaydigan shoir Berdi Rahmat ekan.– Aka, Barot Boyqobilov haqida bir eshittirish qilayotuvdim. Siz davomi…
Vaqtning barakasi qolmaganini ilmiy jihatdan qanday izohlash mumkin. Rejalashtirilgan ishlarga hech ulgurib bo‘lmayotgani esa ayni haqiqat.Tushdan keyin ishxonadagi ayollar bemor hamkasblarini ko‘rgani borishlarini e’lon qilganlarida u ham bormoqchi edi, lekin darsdan so‘ng repetitor mashg‘uloti borligi, bugun oylik to‘lov pullar yig‘iladigan davomi…
– Nima? – ayanch ovozda qichqirdi u. – Sen o‘ylaysanki, men rozimanmi? Yo‘q! Ko‘zlaridan shashqator sizayotgan yosh titroq iyaklaridan tomchilardi.– Men ham farzandlarim azasidaman!.. Ho‘ngrab yig‘laganicha tizzalandi. – Suvonqulning!.. Qosimning!.. Jaynoqning!.. Har bir aytilgan ism ortidan yanada qattiqroq ho‘ngroq tutar, davomi…
Shahar g‘ala-g‘ovuridan o‘zini chetga olgan bu do‘koncha ko‘hnagina maktab biqinida, ko‘p qavatli egizak binolar o‘rovida joylashgan edi.To‘rt faslga moslangan poyafzallar bilan to‘ldirilgan do‘konning doimiy yordamchilari – soniyalar, soatlar, kunlar – bozorga borishga erinadigan, zarurat tug‘ilgandagina oyoq kiyim esiga tushib qoladigan davomi…
Qatnashuvchilar:Jayron bobo – cho‘pon. 80 yoshda. Gulsum momo – Jayron boboning kampiri.Esonqul bobo – cho‘ponning oshnasi. 80 yoshda.Butunvoy – cho‘ponning tutingan o‘g‘li. 35 yoshda.Sora – Butunvoyning sevgilisi. 35 yoshda.Qulmirza – “Katta”ning yugurdagi. 40 yoshda.Tilovoldi – cho‘ponning o‘g‘li. 20 yoshda.Zemfira – davomi…
1 Hayot qiziq. Har savolning javobi, olmoqning bermog‘i, sevmoqning sevilmog‘i, bormoqning kelmog‘i bor. Hammasidan yaxshisi, uyga qaytish… 2 Avji bahor, aprelning so‘nggi kunlari. Erta tong. Qir-adirlar, butun borliq yam-yashil. Loysuvoq tomlar ustida lolaqizg‘aldoqlar gulxani yonadi. Atrofga tunda yoqqan yomg‘irning tuproq davomi…
Naqorat:Qanday ko‘z-la boqsa, odam olamga,Shunday javob aylar olam odamga, degan ekan donishlar… I(birinchi avlod) Na’matak ikkala dalahovlining qoq o‘rtasidagi ajriqzorga aylangan qattiq yerdan o‘sib chiqqandi. Butani hech kim atayin ekkan emas, u o‘z-o‘zidan, yo‘g‘-e, juda-a bunday desak bo‘lmas-ov, xuddi sirli taqdir davomi…
IshtirokchilarRAUF – ota, 30-35 yoshlarda.Rahima – ona, 30 yoshlarda.Umida – qizi, 7-8 yoshlarda.Rustam – mehmon, oilaning do‘sti, 30-35 yoshlarda. BIRINChI PARDA (Oddiygina jihozlangan, mo‘jaz xona. Rahima uy ishlari bilan band. Umida qo‘g‘irchog‘ini hafsala bilan yo‘rgaklamoqda. Eshik qo‘ng‘irog‘i ketma-ket jiringlaydi. Umida davomi…