Qunduz Aliyorova xotirasiga Sensiz o‘tgan yillar hayotimning eng qora kunlaridir. Butun vujudim qayg‘u bilan sug‘orilgandek harakatlarim sust. Karaxt. Tush ko‘rayotgandek ba’zan yurak larzaga keladi.Dunyoga loqayd boqib: “Endi menga hammasi baribir” degandek ko‘p narsalardan ko‘ngil qolar ekan. Osmon uzilib yerga tushsayam davomi…
Bu dunyo shafqatsizlik yomg‘iri bilan sug‘orilgan. Agar shunday bo‘lmaganida loysuvoq tomlaru, pastqam og‘illardan iborat, hech narsa bitmaydigan biydek adirliklar qo‘ynida tug‘ilgan bo‘larmidim? Ulkan tog‘ etagidagi yetimcha qishloqda yetti yoshimda otasiz qolgan bo‘larmidim? Agar shunday bo‘lmaganida hozir amakimning uyida uning molxonasini davomi…
Qishloqqa, singlimnikiga borishim kerak. Mashina izlab bekatga chiqdim. Eski “Jiguli” turibdi. Haydovchini tanidim. Narzilla degan yigit. Ozg‘in yuz, kalta mo‘ylov qo‘ygan. Yoshi,chamasi, qirq beshlarda. Yuziga taram-taram chiziqlar tushgan. Tajang fe’lidanmi… Uch-to‘rt bor mashinasiga o‘tirganman. Bir qarasang, rulni siqimlaganicha, mum tishlaganday davomi…
Dadaxon Nuriy. Osmon ustuni. Roman. Odil Yoqubov tahriri ostida. Toshkent, «Yosh gvardiya», 1979. Dadaxon Nuriy «Oqshom qo‘shiqlari», «Bog‘larda bahor», «Begona» kabi qissalar kitobi hamda qator hikoyalar muallifi. U hayotning murakkabliklarini odamlarning o‘zaro munosabatlari, turmush mojarolari orqali ochishga intiladi. Yosh yozuvchi davomi…
Chetan devor bilan o‘ralgan uzumzor bog‘ yonida o‘n yoshlar chamasidagi uch bolakay o‘zaro mojaro qilishardi.– To‘ra buvaning bog‘idan Sortepagacha sening navbating-ku! Nimaga g‘irromlik qilasan? – deb Salim qo‘lidagi qora papkani qarshisida xo‘mrayib turgan Eshqulga uzatdi. – Ma, ushla!– Endi men davomi…
Qishning so‘nggi kunlaridan biri bo‘lishiga qaramay, atrof oppoq qor, etni junjiktiruvchi ayoz sovug‘i izillaydi. Shunday kezda ko‘klam kelib, kunlar isib ketishini yanayam ko‘proq qo‘msaydi odam. Balki inson qoni qaynoqligidan, mehri issiqligidan sovuqqa chidamsizdir. Qorni g‘arch-g‘urch bosib borayotgan Azamat ham azbaroyi davomi…
Agar sizda ham yozish dardi bo‘lsa-yu, boz ustiga ilk kitobingiz chop etilsa qanday holga tushardingiz?! Mening ham birinchi kitobim nashr qilindiyu, o‘zimni samolarda uchayotgandek his qila boshladim. Hamma narsa ko‘zimga go‘zal bo‘lib ko‘rinardi, yomon ko‘rgan odamlarimni ham yoqtirib qoldim.Quvonchim cheksiz davomi…
Bu la’nati to‘zon boshlanishidan ikki kunmi, yo uch kunmi oldin Olloberdi chol omonatini topshirdi. Xudoning qarg‘ishiga qolgan shaharchani o‘rab turgan qumtepalar tomondan g‘alati hovur ko‘tarilar, shamol bu yurtni butkul unutib yuborgan bo‘lsa kerakki, onda-sonda uchraydigan butalarning shoxlari ham zobitning oldida davomi…
O‘tov gulladi… Shu o‘tovga To‘lg‘onoy kelin bo‘lib tushdi. Osmonda oy qo‘tonladi…Oy o‘ziga o‘tov tikib atrofi aylana oq gardish – nur bilan o‘raldi: aylana o‘tovda kelin, aylana gardishda oy qoldi. Oyning-ku belgisi elga ayon, shu oy yog‘in yog‘maydi. Ammo To‘lg‘onoy biram davomi…
O‘tirsa otning beli mayishadigan odamni uchratsam kerak, deb o‘ylagan edim. Tursunboy otaning andak o‘ktamligini, tetik va chayirligini hisobga olmaganda odatdagi xushmuomala mo‘ysafidlardan hech farq qilmasdi. U meni qir bag‘rida joylashgan hovlisiga boshladi. Hovlidagi kattakon sada tagidagi supaga joy qilindi, dasturxon davomi…