Usmon Azim. Tong otgan taraflarda (nasriy dramatik doston)

Onam Menglixol Xoliyor qiziga bag‘ishlayman. QATNAShUVChILAR: MANGUQUT – oltmish besh-etmish yoshlarda.TONGYoRUG‘ – birinchi qismda yigirma-yigirma besh,  ikkinchi qismda qirq-qirq besh yoshlarda.KUNYoRUG‘ – birinchi qismda yigirma-yigirma besh, ikkinchi qismda qirq-qirq besh yoshlarda.YoLG‘IZ MERGAN – Tongyorug‘ning o‘g‘li. O‘n sakkiz yoshda.MANGUHAYoT – Kunyorug‘ning qizi. davomi…

Anvar Obidjon. Ajinasi bor yo‘llar (qissa)

(Turmush kechinmalari) BOShLOV Xo ishoning, xo ishonmang, yozayotg‘onimda tirik edim.Gulmat ShOShIY Og‘zingga kelganini gapiraverma, esingga kelganini yozaver.Kulkul afandi Yozsammi, yozmasammi?Yozmasam, o‘zimni o‘zimdan haydab yashayotgandekman. Shuni his qila boshlashim bilanoq yuragim siqiladi. Yozsam, o‘zim uchun ham, ba’zi-birovlar uchun ham qanchalar og‘riqli davomi…

Solih Yoqubov. G‘aroyib sinov (hajviya)

Zokir Qodirovich aqlli, obro‘li odam. Lekin u xotini Gulbahorning doim kuyunib aytadigan «Hozir odamlar oyog‘i bilan emas, tili bilan yuradi», degan gapini bir o‘zimda sinab ko‘ray deb g‘aroyib «eksperiment»ga qo‘l urdi. Yakshanba kuni do‘sti Olimbeknikidagi ziyofatda bo‘lib qaytarkan, uyiga yuz davomi…

Solih Yoqubov. “Eng zo‘r” latifa (hajviya)

Boshliq qo‘ng‘iroq qilganda jiringlaydigan, xodimlar unga «soqov» deb nom qo‘ygan telefon «sayraganda» xonadagilar bir-biriga xavotirlanib qarashdi. Rangi quv o‘chgan Nusratbek telefon go‘shagini asta ko‘tardi. Qabulxona kotibasining ovozi eshitildi:— Sizni Toir Tursunovich so‘rayaptilar. Zudlik bilan huzurlariga kirar ekansiz.Qo‘rquvdan qo‘llari qaltiragan Nusratbek davomi…

Said Anvar. Dorixonachi (hajviya)

Abduhamid aka dorixona ochdi. Qishloqqa kerak-da. Turgan-bitgani — savob… Qolaversa, xotindan bir-ikki so‘mni yashirib qo‘ysa ham bo‘ladi…Lekin ko‘p o‘tmay, aka dorixonasini butkul berkitdi. Hatto darchasini g‘isht bilan urib, suvab ham tashladi. Sababini so‘rasam, sirka hidlaganday ijirg‘anib gapirib berdi: — Dorixona davomi…

Said Anvar. “Poyezd-poyezd” (hajviya)

Muxtorjon degan ota boshqa, ena bo‘lak inim maktabga direktorlikka tayinlanadigan, viloyatga borib suhbatdan o‘tadigan bo‘ldi. “Birga borib kelsak”, deb qoldi. Direktor o‘zimizdan chiqadigan, shu maktabda ishlayman, yana mehnatdan olti soatlik fakultativ dars bo‘sh turibdi, degan gaplar ham bor, mashinamga o‘t davomi…

Xoliyor Safarov. Sir (hikoya)

Qish kunlarining birida sportchi talabalar mashg‘ulotlarini tugatib, zaldan chiqib ketishayotganida Abdujalil bosh kiyimini kiya turib, bexosdan yonidagi Sheroz ismli yigitni turtib yubordi. So‘ng darrov kechirim so‘radi. — Ko‘zingga qarab yursang bo‘lmaydimi, qishloqi! — dedi Sheroz unga o‘qrayib.— Nima? – Abdujalilning davomi…