Қулман Очилов. “Бонжур, мадам!” (ҳикоя)

Автобусда юрган киши ҳар  хил одамни кўради, тешик қулоқ – ҳар хил гапларни эшитади. Менинг оқ “ГАЗел”да ўз жойим бор: энг охирги қатордаги, энг чекка дераза олдидаги, қора чийбахмал сирилган ўриндиқ. Йўлнинг бошида ўтираману охиридан икки бекат берида  тушаман. Маза. давоми…

Маҳмуд Бўрон. «Эр» топилди (ҳажвия)

Еттинчи синфда ўқийман. Ўзимча, Бахтиёр Ихтиёров, Юрий Никулинман. Мактаб саҳнасида телевизорда кўрганларимни қайта-қайта ўйнайман. Ҳаммани кулдираман.Кунлардан бир куни, биринчи соат дарси кетяпти. Тасаввур қилинг. Вжантималага ўхшаб кетадиган, кетворганидан нафақат ўқитувчиларни, балки ўқувчиларни ҳам ўзига мафтун қилиб қўйган геометрия муаллимамиз дарс давоми…

Маҳмуд Бўрон. Садоқат (ҳажвия)

Қишлоқнинг кун чиқар томонидаги ҳовлининг лойсувоқ, пастқам иморатлари уни ўраб олган ўриклар орасидан кўзга ташланиб туради. Бу ер ҳамиша сокин. Қишлоқнинг асосий тўпари бу ердан бир чақиримча нарида, сон-саноқсиз дов-дарахт ичра кўркам бўлиб кўзга ташланади. Зоир амаки узоқдан қараганда кимсасиздек, давоми…

Маҳмуд Бўрон. Ғиждувонча усул (ҳажвия)

устоз шарофати билан Навбатдаги ишхонамда ярим йилча ишлаб, бир жойда мана олти ойдирки муқим ишлаётганимдан мақтанишни бошлаб юборган кезларимда бир йигитни ишга олишди. Албатта, кимни ишга олиш ёки паттасини қўлига тутқазишни биров мендан сўрармиди. Дастлаб бу йигит менга ёқмади. Сап-сариқ, давоми…

Қулман Очилов. Пуфак (ҳикоя)

Ўлжа бува ҳовлига лопиллаб кириб келаётган Болта полвонга кўзи тушдию чўчиб кетгандай ирғиб ўрнидан турди. – Келинг, полвон?Меҳмон чолнинг қўлини икки кафти орасига олиб, иссиқ кўришди. – Димоғингиз чоқми, бува? Кайфиятингиз дурустми?Қўра тарафдан ҳўкиз мўъради. – Шу ҳаром ўлгур сигирнинг давоми…

Қулман Очилов. Олтин (ҳикоя)

Телевизорда «Сўнгги хабарлар» бошланди.«Улуғ айёмлар арафасида кексалар, бемор ва ногиронларнинг ҳолидан хабар олиш, уларга моддий ва маънавий ёрдам кўрсатиш – халқимизнинг азалий эзгу фазилатларидан…» — деб бийрон сўз бошлади диктор. — Бошқа каналга олайми? — деди аёл. — Йўқ,- деди эр. — давоми…

Қулман Очилов. Тўёна (ҳикоя)

Тўёна – фоизсиз берилган қарз. Одатда, кўпчилик кимга қанча тўёна берганини ва кимдан қанча олганини “темир дафтари”га ёзиб қўяди. Таклифнома келса, ўша дафтар очилади: “Қани кўрайлик-чи, бу жаноб қанча тўёна берган экан? Берганмикан ўзи?”Саттор Қодиров ҳам шундай қилади. Чунки, “ҳисобли давоми…

Қулман Очилов. Шуъла (ҳикоя)

Эртага уйланганимга ўн йил тўлади. Хотинимга нима совға қилсам экан?Магазин томон юрдим.Бундай кезларда Раъно ёдимга тушади. Йўқса, орадан шунча баҳор, шунча қиш ўтди. Ҳозир қаерда, қандай яшаяпти экан? Бахтлимикан?.. Бугун сен қайдасан? Қайларда қолдинг?!* Бугун бош устингда кимнинг паноҳи?! Раъно. давоми…

Ойбек. Гулнор опа (ҳикоя)

Кўчаларни чангитиб тўп ўйнардик. Мен янги сотиб олган қора тўпимни ташлаганда, Вали усталик билан бир урган эди, тўп ғиз этиб юқориланди-да, қайтиб кўчага тушмади. Ўйновчилар турган жойларида қотиб қолишди: – Аҳ, қандай яхши тўп эди, Шокир аканинг боғчасига тушди-я. Эссизгина… давоми…

Қулман Очилов. Савил (ҳикоя)

Шомурод Алимов бўлим мудири бўлиб ишлайдиган газета таҳририятидаги компьютери бузилиб қолганидан сўнг ноутбукини қўлидан қўймайдиган бўлди. Нима қилсин, қачон янги компьютер олиб беришларини кути-иб, қўл қовуштириб ўтирсинми. Рақобот майдонида аранг жон сақлаб турган ҳафталик газетанинг даромади ҳамин қадар бўлса. Уйда давоми…