Санжар Турсунов. “Қоши ёсинму дейин…” (ҳикоя)

Тушда еткандек эрурман сарви ҳуризодима, Кўр, ёмон толеъки, ул ҳам яхши келмас ёдима. Соғинурманким, топилмас бир кўнгул оламда шод, Шодлиғ ҳаргиз чу етмас хотири ношодима. Қошлари ёйдек, кўзлари қоп-қора бир қиз мароқ билан ўқиди. Залда гулдурос қарсак янгради. Қиз бироз давоми…

Абдулла Қодирий. Қуёш билан ҳам курашаман (ҳикоя)

13 июлнинг тонг салқини бу кунги қуёшнинг туғуши олдида узоққа чидаб бора олмади. Ёқимли салқин ва ингичка эсатурғон тонг ели оқ тутун ичида барқ уруб чиққон қуёш ҳарорати билан нафас олиш учун ёқимсиз илиғ буғға айланди. Эрта билан бирор соат давоми…

Қўчқор Норқобил. Ёғдуйўл (ҳикоя)

Отаси тенги одамни сенсиради. Ярамас, барзанги! Юзингда кўзинг борми, демади-я! — Кутубхона-мутубхонангни билмайман. Китоб-питобларингни йўқот! Бир кунда суриб ташлайман… Индамаса, ўзингдан кетасан!.. Эшик ортидаги бу дўғу сиёсатни эшитиб турган боланинг оёқ-қўли бўшашиб кетди. Бечора Ҳасан муаллимга ич-ичидан ачинди, хўрлиги келди, давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Бўри ғингшимайди (ҳикоя)

Темир йўл вокзали чумоли уясини эслатади… Одам кўплигидан елкада юк билан юриш арава тортишдан-да мушкул. Бунда ҳар хил одамни учратиш мумкин. Кимдир узоқ сафарга отланган, кимдир ана шу одамнинг юкларини кўтариб пул ишлаш учун тўда оралаган. Яна кимлардир шафқатсизлик чўккан давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Асабни асранг (ҳажвия)

Асаб хасталигига дучор бўлганларни кўрсам энсам қотади.  Чунки, куйиб-пишиб етиб келган жойи касалхона-да. Сизга айтсам одам бегимотдай бепарво бўлиши керак. Ана шунда ҳеч қачон ютқазмайсиз. Касаллик нима билмайсиз, оғирлигингиз ҳам жойида, энг муҳими соғу-саломатсиз. Куйди-пишди одамнинг аҳволи-чи, шўрликнинг ярим умри давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Эрадан аввалги 45 йил… (ҳажвия)

Аттестация комиссияси раиси аллақандай фамилиялар ёзилган қоғозга кўз ташлаб олгач, негадир пешонаси тиришиб имтиҳон топширувчини саволга тутди. – Айтинг-чи, Хомкаллаев, эрамиздан аввалги 45 йилда келин-куёвлар ЗАГСга бориш учун қандай транспортдан фойдаланган? Туғилганидан буён бунақа саволни эшитмаган Хомкаллаев ўзига ишониб-ишонмай жавоб давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Заифа ким? (ҳажвия)

Сиз аёлни заифа дедингизми? Сўзингизни қайтиб олинг. Бу борада бироз ўйлаб гапиришга тўғри келади. Йўқ, мен уларни ҳимоя қилмоқчи эмасман. Чунки улар менинг ҳимоямга зор эмас. Аммо шунга қарамай, гапингизни қайтиб олишингизга тўғри келади. Нега дейсизми? Унда эшитинг! Итдан жуда давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Танбалбек нима дейди?.. (ҳажвия)

Отамгаям ҳайронман, энди етмиш бешга кирдию нафақага чиқаман, деб хархаша қилгани-қилган. “Ҳой бобой, сиз нафақага чиқсангиз бизларни ким боқади, бу ёқда невараларингизнинг кантракт пулини тўлаш керак”, дейдиган одам йўқ. Ана, Жобир ўртоғимнинг отаси тўқсонга кирди, нафақа ҳақида ғиринг деб оғиз давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Ноўрин ваъда ёки тинчиган «Виски» (ҳажвия)

Миш-миш тарқалди. Ҳасанбой баъзи ҳамкасблари билан гаплашмай қўйганмиш. Энг қизиғи, ўша “баъзи”лар унинг улфатларимиш. Унданам қизиғи, Ҳасанбой улар билан уришмаган, сўкишмаган, бор-йўғи чойхонада бирга ўтирган-у… Бу гаплар, одатдагидек, тўппа-тўғри Олдибек Бердибековнингнинг қулоғига етиб келди. У жамоа иноқлиги учун қаттиқ жон давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Ноёб хотин (ҳажвия)

Мабодо, ҳайкалтарошлардан танишингиз йўқми? Нима қиласиз дейсизми? Хотиним­нинг ҳайкалини ясатаман! Ие, нега куласиз? Нима, бизнинг маликаи Дилором бунга арзимайдими? Топган гапингизни қаранг. Тириклигида ҳайкал қўйиш лозим бўлса, бизнинг хўжайинга, йўғ-е хотинга қўйиш керак. Нега ҳайрон бўласиз? Хотинимнинг жонимга қанчалар оро давоми…