У ёруғ дунёга зулмат қаъридан чиқиб келганди. Бу дунёда бир-икки йил олатасир яшади. Қанча яшаганини ўзи билмайди. Қандайдир ҳиссий бошқарув таъсирида узоқроқ яшашга, хавф-хатардан омон ўтишга интилди, холос. Омон қолиб нима кўрди, нима қилди – буни ҳам идрок этолмади. Миясида давоми…
МУАЛЛИФДАН “Ўтирган – бўйра, юрган – дарё” дейди халқимиз. Отам Иккинчи жаҳон урушига кетаркан, йўл устида онамга “болаларни ўқит, кўп бадиий китоблар олиб бер, киноларга, театрларга олиб бор” деб тайинлаган экан. Орадан етти ой ўтиб, отам жангда ҳалок бўлганда унинг давоми…
Буюк шахсларнинг ҳаёти, ижоди ва қилган ишларини ўрганиш қимматли маълумотлар бериши билан бирга, ўзига яраша илмдир. Аҳмад Закий Валидий Тўғон исмини мамлакатимиз мустақиллиги йўлида курашиб, жон фидо этган Беҳбудий, Мунаввар қори, Авлоний, Фитрат, Усмон Носир, Чўлпон сингари маърифатпарварлар қатори ўқиб, давоми…
1 Ёқут момони эл-элат оддийгина қилиб Ёқит момо, дейди. Лекин бирор марта у нега мени жавоҳир – Ёқут эмас, оддийгина Ёқит деб аташади, дея хаёлланмаган. Ўзиям исми жисмига мос, оппоқ юзларига ярашган кўкиш кўзлари ҳозирда хиёл нурсизланган эса-да, ҳалиям қувонч давоми…
ЙЎҚЧИЛИК ҚУРСИН Тўрақул шундай ҳикоя қилганди: Онам вафотидан кейин дадам чўкиб қолди. Ҳар икки гапининг бирида ойимни эслатиб туради. Ўкинчлари ўртанган кўнглимни ўпириб кетгандек бўлади. Кейинги пайтда эса хаёли паришон одат чиқарди. Сукут сақлаб узоқ вақт ўйга толиб қолади. Анча давоми…
ХОТИРЛАШ Шом кирди. Бутун кун дарвозада ўтирган ҳассакашлар жойларини тарк этдилар. Дарвозага туташ илиққина ҳужрага кирдилар. Мотамдор хотинларнинг йиғи-айтимлари ҳам тинди. Ҳовлига осойишталик чўкди. – Бугун чакана совуқ бўлмади-я! – Чилла, қишнинг чилласи-да! Ҳассакашлар ҳозир бугунги мотамни унутгандай бўлдилар, об-ҳаводан давоми…
– Кампир ўлса унинг ўғил-қизлари, қариндош-уруғлари билан алоқани батамом узаман, – деди тўнғич келин. – Эримнинг топганлари ўзимники бўлади, бошқаларни шерик қилмайман. Болаларим билан бамайлихотир еб ўтирамиз… Колхоз раисининг эрка ва тантиқ аёли бўлган тўнғич келин бу гапни ўзига сирдош давоми…
Эргашнинг қўрққани рўй берди: Амина Баротовнинг имтиҳонидан йиқилди. Мижжалари ёшга тўлган қиз Эргашга арзи-ҳол ҳам қилмай, ётоқхона томонга югуриб кетди. Эргаш хуноб бўлганча қолаверди. Аттанг! Агар Амина имтиҳондан ўтганида шу бугун қишлоққа кетмоқчи эди у! – Баротов билан сен, ўзинг давоми…
Йўл бўлинди, қисматлар айрилди. Эр исёнга келди: “Уч талоқсан! Кет”, деди. Бу бор-йўғи уч сўз эди. Лекин атига шу уч сўз дунёни остин-устун қилишга кифоя бўлди. Бу уч сўздан улуғ Арши аъло ларзага келди. Бори дунё чайқалди. Эшитганлар ларзага тушдилар. давоми…
– Ҳувв Гулбаҳор! Қаерларда юрибсан, болам? Гулбаҳор чопқиллаб келади ва момонинг узун гулчин этакларидан ушлаб, эркаланади ва бўйнидаги шудринг доналаридек оппоқ шода-шода мунчоқларини лабларига босиб, момонинг қулоқларига шипшийди: – Момо, қаранг, деворга нима чиздим! Момо деворга ҳозиргина чизилган оппоқ ажи-бужи давоми…