Qayumboy biybovaning chog‘roqqina tomorqasidan bahor qirga qo‘y-qo‘zilarni yetaklab chiqadi. Bepoyonlikni buzib turguvchi adirlarni qadamba-qadam zabt etgan bova quyoshning tig‘iga yelkasini tutar paytda suruvi surovlanadi, bir joyda to‘planadi. Qizg‘ish ufqqa soya solar kelbati bilan otini yo‘rg‘alatadi. Qishloqqa qaytadi. Qariyb oltmish yildirki, davomi…
Birinchi SMS to‘yning ikkinchi kuni ertalab, Zebo kelinlik libosida o‘zini biroz o‘ng‘aysiz sezib, hovli sahniga olachalpoq qilib suv sepayotganida keldi. “Tabriklayman. Bir-biringizga juda monandsizlar. Havasim keldi. Baxtli bo‘linglar. Qani endi, menga ham sizdek bir go‘zal qiz uchrasa”.Zebo kim tabriklayotganini bilmasa-da, davomi…
Kimningdir yozganiga ofarin, kimningdir yozmagani uchun rahmat.Asqad MUXTOR. Hech kutilmaganda, go‘yo bulutsiz osmonda chaqmoq chaqqandek, tahririyatga yigirmatacha hikoya qo‘lyozmasini ko‘tarib keldi.– Kimniki? – dedim hayron bo‘lib.– Meniki, – pinagini buzmadi u. – Hammasi senga. Boshqa hikoyalarimni “Pinak”, “Sog‘indik”, “Haftama-hafta” gazetalariga, davomi…
Bu o‘ttiz yillar avvalgi voqea. O‘shanda qishloq do‘koniga bir dona sariq velosiped keldi. Gard qo‘nmagan qop-qora zanjiri, klyonka qoplangan o‘rindig‘i, novvotrang moyqog‘oz yopishtirilgan rulning nikel quvuri, g‘ildirakning yo‘l ko‘rmagan tukli pokrishkasi. Onasi Bobosherni bir quti tuzga yuborgan edi, do‘kon ostonasidayoq davomi…
Mamadi bovaning kampiri yiqildi-yu yetmish yildan beri birinchi marta o‘z kuchi bilan oyoqqa turmadi. Tug‘ilmagan odamlar biz bilan yonma-yon yasholmaganidek o‘lganlar ham safimizdan ketishi ko‘z ustidagi qoshday peshonaga bitilgan edi. Cholning bo‘g‘ziga nimadir tiqildi. Kampir o‘lsa holi ne kechadi? Yolg‘iz davomi…
…Yorug‘likdan iborat poyoni yo‘q makon. O‘zga hech narsa… faqat… Yorug‘lik…Oq yaktak, oq ishtonchada o‘g‘li ko‘rinish berdi. Butun vujudidan ilohiy bir nur, ajib mayin shuur taralib turardi. Vujudidan taralayotgan yorug‘lik va shuurdan oppoq egni-boshi ohista tebranib turibdi, shu onda behad muattar davomi…
Bugun ham odatdagiday boshlandi…Avvaliga qushlarning chag‘ir-chug‘uri butun kasalxonani boshga ko‘targan bo‘lsa, hayal o‘tmay, ulkan xum ichiga tushib qolganingday jimlik hukmron bo‘ladi. Tepada lak-lak qushlarning tinmay charx urib aylanayotgani-yu ulardan pastroqda yetishib olish ilinjida boshqalarining balandlayotganini ko‘rib, beixtiyor hayajonga tushasan. Albatta, davomi…
Ko‘cha bo‘ylab jajji oyoqchalar u yon-bu yon yugurishyapti. To‘rt yoshlar chamasidagi qizchani undan ikki yosh katta bo‘lgan akasi go‘yoki kuchi boricha quvlar, singlisi ham jon-jahdi bilan qochardi. Ular ota-onalari chaqirib qolgunga qadar shu zaylda o‘ynashardi. Daraxtlar va gullar esa ularning davomi…
“Qadimda bo‘lgan edi…” Yarim kechada qo‘ng‘iroq jiringladi. Sobir qattiq uxlab qolgan ekan shekilli, uyg‘onib, yuragi o‘ynab ketdi. Ichki kiyimda birpas o‘rnidan turgancha qotib qoldi. Telefonmi yoki eshik? U to o‘ylaguncha yana jiringlagan ovoz eshitildi. Ha, eshik. Kim bo‘ldi ekan yarim davomi…
Bular qoyalarmi? Ha, shunday! Bag‘rida laxta-laxta qorlar yaltirab yotibdi. Ustida qo‘ng‘ir bulutlar o‘rlayapti. Tosh uycha pastroqda, o‘tloqmi yo yaylov – o‘sha joyda. Tegrasida archazor ko‘zga tashlanadi. Yusuf yetib keldim degandi. E, xom xayol ekan! Yuqoriga inqillab yurgani sayin o‘rkach-o‘rkach tog‘lar davomi…