“…He-he, – deya to‘ng‘illadi chol, – yoqadimi emish! Yoqadiyam, yoqmaydiyam. Ayoling xo‘p xushbichim-u, ammo jonsiz. Siz, musavvirlar, odam a’zolarini anatomiya qonunlariga muvofiq qo‘yib chizsak bas, deb hisoblaysiz. So‘ng bu shakl-shamoyilni palitrada tap-tayyor turgan tana rangidagi bo‘yoq bilan bo‘yashga tutinarkansiz, bir davomi…
Guljahon erta tongda sut-qatig‘ini bozorga olib borish uchun eshikni ochsa, yo tavba, uyining naq tagida ikki tup o‘rik daraxti paydo bo‘libdi. Ajabki, ular yana kurtak ochib, gullay deb turibdi. Qiziq, osmondan tushganmi yoki yerdan chiqqan, Guljahon bilolmay yoqa ushlab qoldi. davomi…
Rang-barang mayda munchoqlardan o‘tovning qo‘r va tizmalariga o‘xshash gul va naqshlar solib to‘qilgan kashtali taqinchoq XAPAMAT deb atalardi. Qasaba, setira, latiba, baldoq kabi o‘zbek ayollarining qadimiy bezaklaridan biri. Janubiy viloyatlarda yashovchi qo‘ng‘irot momolari uni hali-hamon selpillatib ko‘kraklariga taqib yurishadi. Lekin davomi…
1 Kuzning ilk yomg‘iri yog‘ayapti, ko‘chalarda harakat tezlashgan: mashinalar oyna artgichlarini zo‘r berib ishlatgancha, ora-sira chiroqlarini yoqib-o‘chirib, manzillariga shoshilishadi, piyoda yo‘lovchilardan birovi pana joy qidirgan, kimdir avtobusga qo‘l ko‘taradi. Qo‘llarida soyabon tutib, yomg‘irpo‘shlariga o‘ralgan odamlarga har qadamida urilib-turtinganicha borayotgan yigit davomi…
Kechki taomdan keyin Ma’suma qaynonasining gapirish uchun og‘iz juftlaganini sezib, sergaklandi. O‘g‘li Farrux televizordan ko‘z uzmas edi.– Bolam, shu dang‘ir-dung‘uringni birpas o‘chirib turgin, maslahatlashiladigan gap bor, – dedi kampir nevarasiga qarab.Farrux istar-istamas turib televizorni o‘chirdi. So‘ng «Nima deysiz?» degandek kampirga davomi…
Nomigagina kulish, faqat kimgadir yoqish uchun xushomad qilish daxshatning o‘zginasi. Ammo o‘ylab ko‘rsam bu hol hozir odat tusiga kirganday. Shirin muomala tabassumdan boshlanadimi?!… Nahotki?… Senga qarab yolg‘on kulib turishsa, buni “shirin muomala”ning boshlanishi deyish mumkinmi?! Men ahmoq ham, lapashang ham davomi…
Derazamning xira oynasidan mo‘ralayotgan quyosh, xonam havosida suzayotgan chang zarralari, ayniqsa shiftdagi chiroqning atrofiga in qurgan o‘rgimchak to‘ri naqadar yoqimsiz – hammasini ko‘zdan yo‘qotish kerak. …Xuddi o‘zimni o‘zim tinglayotgandayman. Tinglayapman-u hechkim gapirmaydi. Lekin aniq-tiniq eshityapman. Shubham yo‘q, bir nimalar deb davomi…
Ongimdagi poyonsiz zulumot, dahshatli hayqiriqlar va oniy lahzalardagi harakatlarni ham sezayotgan – men! Ildamlashga ikkilanaman… Miyamga bir zumda in qurgan o‘yga e’tibor qilmay o‘zim uchun maqbul yo‘l izlayman. Agar bu chek-chegarasiz zulmat o‘z domiga tortib meni mahf qilsa-chi? Qo‘rquvga taslim davomi…
Hammasini soch-coqolini oldirgani kelgan qadrdoni Abdurahim montyor qo‘zg‘ab ketdi.– Usta, qo‘lingiz gul-da, bir zumda odamni onadan qayta tug‘ilgandek qilib qo‘yasiz-a, – dedi avvaliga maqtab. So‘ng deraza tarafni ko‘rsatib gapini uladi. – Mana, bahor yaqin, hamma yoqqa yashil tus urib qoldi, davomi…
Osmonning tagi teshildi: yomg‘ir yog‘di, shovva yog‘di. Chelaklab quydi, deganlari ham buncha bo‘lmas-ov. Juzumko‘z momo ayvonga chiqib, ustunga suyangancha kunbotarga ko‘z tikdi. Oq ro‘moli sirg‘alib boshidan tushdi, ko‘k ro‘molining chetidan oppoq sochlari ko‘rinib qoldi. Ko‘zlari mo‘lt-mo‘lt etdi, ikki tomchi yosh davomi…