Мен айни дамдаги аҳвол-руҳиям, хаёлимни банд этиб олган ўй-фикрлар, юрагимни жунбишга солаётган туйғуларни ошкор этсам, эҳтимол, кимгадир ўта бачкана ва эриш туюлиши, ҳатто кимдир қариб мияси суюлиб қолиб, оғзига келганини валдираяпти, дея устимдан масхаралаб кулиши ҳам мумкин. Тўғрида, ёши бир жойга давоми…
Қаттиқ шамол чанг-тўзон кўтариб, дарахт шохларини букди, очиқ турган дарвоза қанотини тарақлатиб, ойналарни синдирди. Омонат бўлиб қолган уйларнинг шиферлари қатори, маҳалла масжидининг тош тегиб синган иккита эски шифери ҳам ерга тушиб, парча-парча бўлди. Томнинг усти очилиб, ёмғир ёғса чакка ўтиб давоми…
1 Декабрнинг асов шамоли тун бағрида ўзини ҳар ёнга уриб, бўридай увиллайди. Уйлар ҳам совуқдан жунжиккандай бағридаги чироқларини ўчириб, шамолга жўр бўлиб, қоранғи тун важоҳатини янада орттиради. Бироқ шу иморатлар биқинидаги тароватидан ғалати таассурот уйғотадиган икки қаватли бинонинг пастки қаватидаги давоми…
Шаҳар чеккасида қурилаётган намунали уйларда устачилик қилиб, том ёпиб юрган ака-ука ойлик маошларини олгач, қишлоғига бориб келмоқчи бўлиб йўлга отланишди. То ишбошидан рухсат олиб, кийим-кечагини тахлаб йўлга чиққунларича қоронғи тушди. – Кеч бўлиб қолди. Энди қишлоққа такси бўлиши қийин, – давоми…
Карл жуда истеъдодли ижодкор эди. У моҳир ҳайкалтарош бўлиб, асосан, аёл табиати, руҳияти ва унинг нозик вужудида қўним топган бетакрор жозибани тасвирлашга бутун умрини сарфлаган, десак муболаға бўлмасди. Карл ўрта бўйли, оқ юзли, қора қош-кўзли, хуллас, атрофидаги гирдикапалак аёллар таъбири давоми…
ёхуд тортмаларда қолган номалар Бу дунёда кимгадир икки энлик мактуб ёзмаган ёки кимдандир нома олмаган кишини топиш қийин бўлса керак. Ёзув инсоният ўйлаб топган энг буюк ихтиро экан, ундан умри давомида ҳамма ҳам, албатта, фойдаланади. Ўн тўққизинчи асрда Европада мактуб давоми…
I Бу тиллабурамашох алқор қўчқорини Нур тоғларида тоққа алоқадор кимсалар биларди. Хусусан, биринчи галда тоғ бегилари, кейин овчилар, чўпону чўлиқлар, йилқичилар, баъзи ўтинчилар у ҳақда турли афсоналару эртаксимон гапларни тўқиб юришарди. Тиллабурамашох бу макондаги энг катта сурувнинг етакчиси эди. У давоми…
Бу воқеага анча бўлган. У пайтлар бир овулдан иккинчисигача узоқ йўл босишга тўғри келарди. Ўшанда қиш эди, тизза бўйи қор кечиб борардим. «Ғарч-ғурч» этган товушлар ўзгача ҳузур бағишлар, баъзан ортимга ўгирилиб, қор устида қолаётган палапартиш изларимга қараб-қараб қўярдим. Етти яшар, давоми…
ёхуд тенгдошларга тасалли Қайси асрда яшаётганимизни унутмаган ҳолда, бугун олдимизда худди сўйлоқ тишларини ғичирлатиб қайраб, сўлагини оқизиб ўлжасини кутаётган бўри мисоли пистирмада турган муқаррар бир фожиа ҳақида сўз очишга аҳд қилдим. Адабиётда ҳам фожиа бўладими, дерсиз. Бўлар экан, қадрдон, бўлар давоми…
Оғир сукунатни мутлоқ ўзига сингдирган қабристоннинг қўрқинчли манзараси ҳорғин нафас олганча гуноҳларга тўлиб-тошган фоний дунёни жимгина кузатиб мудрайди. Дўпсайган қабрларнинг у ер-бу ерида бўй чўзган янтоқ буталари бу совуқ сукунатга бардош беролмай, енгилгина эсган шаббодага аста-аста бош чайқашиб, бир-бирларининг баданларига давоми…