Жўра Фозил. Соғинч (ҳикоя)

Каромат буви саксондан ошганига қарамай, ҳамон чаққон эди. Қишлоқ  тўй-маъракаларини батартиб, ортиқча дабдабасиз ўтказар, меҳмонлар ҳам, мезбонлар ҳам ундан рози бўлишарди. Момо асфальт йўлнинг икки томони ёқалаган қишлоқнинг барча ёш-яланг, қари-қартанг, хотин-халажига “олий бош қўмондон”, сўзига итоатда эди. Кайвони ўзининг катта оиласи, невара-эвараларидан ортиб, улар учун вақт давоми…

Қулман Очилов. Шаштингиз сўнмасин (эссе)

 Танбеҳ Таҳририят йўлагида бехосдан тапира-тупур бошланди: “Устоз! Устоз келдила-ар!” Очиқ турган эшикдан кўзим тушди: бош муҳарриримиз кабинетидан шитоб билан чиқиб кетди. Газетанинг навбатдаги сонига “тушиши” зарур бўлган материални ўқиётгандим. Хаёлимни бўлгим келмади. Анчадан кейин раҳбаримиз изига қайтди ва тўғри келиб давоми…

Маматқул Ҳазратқулов. Ҳаловат (ҳикоя)

Туман ҳокими Комил Қаюмов уйқудан бироз ланжроқ уйғонди. Соатга қаради: тўрт бўпти. У ҳали-ҳамон кеча оқшом вилоят ҳокими ўтказган селектор йиғилиши таъсирида эди. Ҳоким жуда куйиниб гапирди. Ҳеч кимни, ёшидан, тажрибаси ва лавозимидан қатъий назар, аямади. Талаб барчага бир хил давоми…

Қулман Очилов. Цензура (ҳикоя)

Бир куни… Келинг, яхшиси, рўй-ростини айтиб қўяқолай. Негаки, ўн беш ёшимдан бери ёзиб, тўлдириб, авайлаб-асраб келаётган кундалигимда аниқ битилган ўша сана: “198… йил 17 июнь, сешанба куни, пешиндан кейин бош муҳарриримиз хонамга кириб келди…” Анча сийраклашиб қолган тепа сочлари чўпга давоми…

Қулман Очилов. Қизил кўрпача (ҳикоя)

Шаҳар чеккасидаги бу тўрт қаватли шафтолиранг уй узун, шу даражада узунки, чавгон дастасининг учидек бурилиб кетган. Охири кўринмайди. Йўлак-подъездлари кўчадан ичкарига – торгина майдончага қараган. Олди мудом гавжум. Бетони ўйилавериб аллақачон тақдирга тан берган йўлкаларда автомобилларга йўл бўшатиб чарчайсиз. Истиқомат давоми…

Рахшона Аҳмедова. Орзу ва денгиз (ҳикоя)

1 Тастубеклик Амангелди отани билмайдиган одам йўқ. Ёши етмишдан ошган бу қарияни бутун овул танийди. Ўзи қотмадан келган, чуваккина чол, лекин тиним билмайди. Чўққайган соқоли, яккам дуккам мўйлови бор, бутун юзини тириш қоплаган бу чол саҳийлиги билан ҳам ном қозонган. давоми…

Темур Пўлатов. Ўлимни қолдир доғда (қисса)

Қрим-татар халқининг етакчи ойдинларидан бири – Нўъмон Чалабижаҳоннинг сўнгги кунлари ҳақида қисса Аллоҳнинг йўлида қатл бўлганларни “ўликлар” деманг. Балки улар тирикдирлар, лекин сиз сезмассиз. Қуръони Карим, Бақара сураси, 154-оят. I Нўъмон Чалабижаҳон охирги ҳафтани Буюк Сўноқдаги ота ҳовлисида, яқин ақраболари давоми…

Рахшона Аҳмедова. Тушунарсиз севги изҳори (ҳикоя)

Гул дўконига ишга кирганимга икки ҳафта бўлди. «Ўғил бола бўлсанг, гул дўконида нима бор», демоқчимисиз? Гул дўконининг эгаси ҳам худди шундай фикрда. Суҳбатга келган куним, у «Ўғил бола деган гуллар орасида аралашиб юрмай, билагини ишга соладиган меҳнат қилгани яхши эмасми?», давоми…

Ашурали Жўраев. Юрак алдамайди (ҳикоя)

Ҳали олис ўша қутлуғ кун, Парвозингни баланд ол, юрак! Курашларда енгмоғим учун Узоқ умр кўрмоғим керак. Машраб БОБОЕВ Касалхонада даволаниш учун ётганимда юрагимни кардиограмма қилишди. Уни кўздан кечирган докторлардан бири: “Сиз тик оёқда инфаркт ўтказиб юборгансиз. Мана бу чандиқлар инфарктнинг давоми…

Қулман Очилов. Қўндоқ (ҳикоя)

– Жума-аеф, – дейди хонасининг эшигини қулфлаётган Орзиқул ака. – Лаббай, – дейман мен ҳам калитимни чўнтагимга солар эканман. -Умрнинг яна бир куни ўтди. -Ўтганига шукр. -Ёмон одамлар камайиб кетди, – дейди энди ҳамроҳим лифтдан тушаётганимизда. – Йўқ, таг-туги билан давоми…