Oqish osmon ostidagi oqshom sekin qorayib borardi. Shafaqning qizil ranglari ham quyuqlashar, umuman, oq, qizil va qora rang qorisha boshlagan edi osmonda.Sumbula tinmay gapirar, men esa ketish lozimligini aytishga botinolmasdim. Ha, unga qizig‘i yo‘q – kechaning ham, kunning ham. Qolaversa, davomi…
Men xotinimni sevmayman! Otam shunchaki nomardlik qildi: so‘nggi nafasida «Sharifaga uylanmasang rozi emasman», dedi. To‘g‘ri, boyaqish yomon qiz emas, uyni chinnidek orasta tutadi, bir kunda o‘n martalab soch tarashga ham erinmaydi. Ammo menga bu qoramag‘iz qizning ko‘zlari yoqmas edi. Uning davomi…
Ishga kelishim bilan muharrir xonasiga chaqirtirdi. – P. qishlog‘iga jo‘naysiz, – dedi salom-alikdan so‘ng. – Itlar quturayotgan emish. Tegishli tashkilotdan odamlar borib, tozalash, emlash tadbirlarini o‘tkazishadi. Siz esa hammasini aniqlab, odamlarni hushyorlikka chaqiradigan maqola tayyorlaysiz.Bu qishloq shahardan o‘n ikki chaqirim davomi…
Alisherni kecha uchinchi operatsiyaga kiritishdi. Uning majruh bo‘lib qolishi haqidagi taxmindan keyin Gulruxsor o‘zini tamomila yo‘qotib qo‘ydi. Bir tomondan, kasalmand erining har qanaqa kutilmagan dardga chalinishi mumkinligini biladi. Lekin ba’zan haftada bir qozon qaynamaydigan uyda nogiron er bilan yashashni ko‘z davomi…
Umidning kechagi ishidan terimga sig‘may ketdim. Men o‘shanda eng yaqin do‘stim o‘z obro‘sini bir pul qilayotgani haqida emas, balki Surayyoning qalbida unga nisbatan tug‘ilajak nafrat va o‘zimning farishta bo‘lib ko‘rinishim xususida o‘ylardim. Nazarimda, hammasi ko‘ngildagidek kechdi: keragicha otib olgan Umid davomi…
“Uning qalbi sevishga qodir, o‘zi esa sevilishga munosib edi. Malika uchun hayot hamma yo‘llarini bekitib qo‘ygan, u boshi berk ko‘chada o‘zi sezmagan holda quvnoq va beparvo yashardi. Lekin uning ko‘ksidagi yurak loqaydlikni bilmaydi, duch kelgandan mehr kutaveradi. Bu yurakka yovuzlik davomi…
Ilgari bilimi bor ilm qilgan bo‘lsa, hozir sharoiti bor ilmiy ish qilyapti, deb hisoblaydi ko‘pchilik. Haqiqatan, hamyoningiz qappaygan bo‘lsa, har qanaqa asarni bir zumda yozib beradiganlar serob.Lekin men bitta odamni uchratganman – uni haqiqiy kitob titib, tirishib o‘qib asar yozgan davomi…
Somon yo‘li Uchinchi hikoya Odamlar bir necha kundan buyon intiq, muhim bir yangilik yuz berishini kutib taraddudda edi. Vaqt o‘tgani sayin hayajon taranglashib borardi. Turli uydirmayu mish-mishlarga qulog‘i ding, biror kun chanqovbosti xabar topilmasa, qirg‘oqqa chiqib qolgan baliqdek nafasi qistaydigan davomi…
Somon yo‘li Ikkinchi hikoya Botir do‘xtir ishdan qaytaturib Shahobning do‘koniga kirdi. Qishloqda “tijorat”nomini olgan, yo‘l bo‘yida chust do‘ppidek qo‘qqayib turgan do‘kon kezi kelganda mayxona vazifasini o‘tardi. Shu kunga qadar birov bu deparada choyxona yuritib, biri ikki bo‘lmagan. Buning sababini hech davomi…
Somon yo‘li Birinchi hikoya Ko‘kdan tillarang somon yog‘ilardi. Yoqa-engingdan kirib borsa, jiqqa terlagan badanga yopishib, achitib-qichitadigan mayda somon zarralari, qiltiriqlari, qiltanoqlari… Ahyonda bir o‘ynoqilagan epkin chang va g‘ubor orasidan somon talqonini ko‘kka ko‘tarib chiqadi-da, botayotgan quyosh nurlariga tutadi. Quyosh nuri davomi…