“Uning qalbi sevishga qodir, o‘zi esa sevilishga munosib edi. Malika uchun hayot hamma yo‘llarini bekitib qo‘ygan, u boshi berk ko‘chada o‘zi sezmagan holda quvnoq va beparvo yashardi. Lekin uning ko‘ksidagi yurak loqaydlikni bilmaydi, duch kelgandan mehr kutaveradi. Bu yurakka yovuzlik davomi…
Ilgari bilimi bor ilm qilgan bo‘lsa, hozir sharoiti bor ilmiy ish qilyapti, deb hisoblaydi ko‘pchilik. Haqiqatan, hamyoningiz qappaygan bo‘lsa, har qanaqa asarni bir zumda yozib beradiganlar serob.Lekin men bitta odamni uchratganman – uni haqiqiy kitob titib, tirishib o‘qib asar yozgan davomi…
Somon yo‘li Uchinchi hikoya Odamlar bir necha kundan buyon intiq, muhim bir yangilik yuz berishini kutib taraddudda edi. Vaqt o‘tgani sayin hayajon taranglashib borardi. Turli uydirmayu mish-mishlarga qulog‘i ding, biror kun chanqovbosti xabar topilmasa, qirg‘oqqa chiqib qolgan baliqdek nafasi qistaydigan davomi…
Somon yo‘li Ikkinchi hikoya Botir do‘xtir ishdan qaytaturib Shahobning do‘koniga kirdi. Qishloqda “tijorat”nomini olgan, yo‘l bo‘yida chust do‘ppidek qo‘qqayib turgan do‘kon kezi kelganda mayxona vazifasini o‘tardi. Shu kunga qadar birov bu deparada choyxona yuritib, biri ikki bo‘lmagan. Buning sababini hech davomi…
Somon yo‘li Birinchi hikoya Ko‘kdan tillarang somon yog‘ilardi. Yoqa-engingdan kirib borsa, jiqqa terlagan badanga yopishib, achitib-qichitadigan mayda somon zarralari, qiltiriqlari, qiltanoqlari… Ahyonda bir o‘ynoqilagan epkin chang va g‘ubor orasidan somon talqonini ko‘kka ko‘tarib chiqadi-da, botayotgan quyosh nurlariga tutadi. Quyosh nuri davomi…
«…tortanak alfoz yashayveribmiz» Baxtiyorga Bahaybat bo‘shliqdan — istakning quturgan bo‘ronlarida oqqanicha bino bo‘lgandi bahaybat bo‘shliq… Shaklga solingan, Qahr, Mehr, Dard, Quvonch shaklli shamollar esardi unda… Ular usta edilar. Hushtak yasashardi shamollar, men o‘sha hushtaklarning bittasi — nomsiz shaklligi edim.U siyohrang davomi…
Shokalonning shohona qurilgan hovlisi. Ayvonda Shokalon bilan xotini Shahriniso atlas to‘shaklarga, par yostiqlarga yaslanishib suhbatlashyapti. Nariroqdagi baland tushgan ravonda o‘g‘li Shoumar uch-to‘rt tengqurlari bilan qarta o‘ynayapti. Xizmatkor ayol er-xotin oldiga so‘yilgan qovun olib kiradi.Ayol – Men endi ketaveraymi?Shahriniso – Yigitlarga davomi…
Qishloq odamlarining samimiyligi, soddaligidan ko‘ngling yayraydi. Turli-tuman hangomalarni o‘zlaridan eshitsangiz, «ichagingiz uzilishi» tayin. Tildan-tilga ko‘chib yuradigan bu latifnamo gaplardan sizlarni ham bahramand qilgim keldi. Ukasi bilan qattiq janjallashib qolgan Rashid buvaning achchig‘i chiqdi. — Ha, senimi, melisaga berib rosa yugurtirmasam, davomi…
Chol qishloq chekkasidagi chog‘roqqina hovlida yolg‘iz kampiri bilan yashardi. Buvimning aytishicha, ular qishlog‘imizga “musofir” ekan. Lekin qachon va qayerdan kelib qolishgani hanuzgacha menga qorong‘u. Har holda, esimni taniganimdan buyon ular shu yerda edi. Tundligidanmi yoki to‘y-hashamlarga kam aralashganidanmi, chol odamlar davomi…
Mehmonlarni korxona tsexlari bilan tanishtirayotgan Sotti Suvonovichning qavatida pildirab yurgan o‘rinbosari Halimjon hovliqqancha xo‘jalik ishlari mudiri Turdiqulni bir chekkaga tortdi.— Turdiqul, tezda bir parcha latta top! — dedi tipirchilab.— Latta?! Qanaqa latta? — dedi Turdiqul peshanasi tirishib.— Oyoq, e, botinka davomi…