“Унинг қалби севишга қодир, ўзи эса севилишга муносиб эди. Малика учун ҳаёт ҳамма йўлларини бекитиб қўйган, у боши берк кўчада ўзи сезмаган ҳолда қувноқ ва бепарво яшарди. Лекин унинг кўксидаги юрак лоқайдликни билмайди, дуч келгандан меҳр кутаверади. Бу юракка ёвузлик давоми…
Илгари билими бор илм қилган бўлса, ҳозир шароити бор илмий иш қиляпти, деб ҳисоблайди кўпчилик. Ҳақиқатан, ҳамёнингиз қаппайган бўлса, ҳар қанақа асарни бир зумда ёзиб берадиганлар сероб.Лекин мен битта одамни учратганман – уни ҳақиқий китоб титиб, тиришиб ўқиб асар ёзган давоми…
Сомон йўли Учинчи ҳикоя Одамлар бир неча кундан буён интиқ, муҳим бир янгилик юз беришини кутиб тараддудда эди. Вақт ўтгани сайин ҳаяжон таранглашиб борарди. Турли уйдирмаю миш-мишларга қулоғи динг, бирор кун чанқовбости хабар топилмаса, қирғоққа чиқиб қолган балиқдек нафаси қистайдиган давоми…
Сомон йўли Иккинчи ҳикоя Ботир дўхтир ишдан қайтатуриб Шаҳобнинг дўконига кирди. Қишлоқда “тижорат”номини олган, йўл бўйида чуст дўппидек қўққайиб турган дўкон кези келганда майхона вазифасини ўтарди. Шу кунга қадар биров бу депарада чойхона юритиб, бири икки бўлмаган. Бунинг сабабини ҳеч давоми…
Сомон йўли Биринчи ҳикоя Кўкдан тилларанг сомон ёғиларди. Ёқа-енгингдан кириб борса, жиққа терлаган баданга ёпишиб, ачитиб-қичитадиган майда сомон зарралари, қилтириқлари, қилтаноқлари… Аҳёнда бир ўйноқилаган эпкин чанг ва ғубор орасидан сомон талқонини кўкка кўтариб чиқади-да, ботаётган қуёш нурларига тутади. Қуёш нури давоми…
«…тортанак алфоз яшайверибмиз» Бахтиёрга Баҳайбат бўшлиқдан — истакнинг қутурган бўронларида оққанича бино бўлганди баҳайбат бўшлиқ… Шаклга солинган, Қаҳр, Меҳр, Дард, Қувонч шаклли шамоллар эсарди унда… Улар уста эдилар. Ҳуштак ясашарди шамоллар, мен ўша ҳуштакларнинг биттаси — номсиз шакллиги эдим.У сиёҳранг давоми…
Шокалоннинг шоҳона қурилган ҳовлиси. Айвонда Шокалон билан хотини Шаҳринисо атлас тўшакларга, пар ёстиқларга ясланишиб суҳбатлашяпти. Нарироқдаги баланд тушган равонда ўғли Шоумар уч-тўрт тенгқурлари билан қарта ўйнаяпти. Хизматкор аёл эр-хотин олдига сўйилган қовун олиб киради.Аёл – Мен энди кетаверайми?Шаҳринисо – Йигитларга давоми…
Қишлоқ одамларининг самимийлиги, соддалигидан кўнглинг яйрайди. Турли-туман ҳангомаларни ўзларидан эшитсангиз, «ичагингиз узилиши» тайин. Тилдан-тилга кўчиб юрадиган бу латифнамо гаплардан сизларни ҳам баҳраманд қилгим келди. Укаси билан қаттиқ жанжаллашиб қолган Рашид буванинг аччиғи чиқди. — Ҳа, сеними, мелисага бериб роса югуртирмасам, давоми…
Чол қишлоқ чеккасидаги чоғроққина ҳовлида ёлғиз кампири билан яшарди. Бувимнинг айтишича, улар қишлоғимизга “мусофир” экан. Лекин қачон ва қаердан келиб қолишгани ҳанузгача менга қоронғу. Ҳар ҳолда, эсимни таниганимдан буён улар шу ерда эди. Тундлигиданми ёки тўй-ҳашамларга кам аралашганиданми, чол одамлар давоми…
Меҳмонларни корхона цехлари билан таништираётган Сотти Сувоновичнинг қаватида пилдираб юрган ўринбосари Ҳалимжон ҳовлиққанча хўжалик ишлари мудири Турдиқулни бир чеккага тортди.— Турдиқул, тезда бир парча латта топ! — деди типирчилаб.— Латта?! Қанақа латта? — деди Турдиқул пешанаси тиришиб.— Оёқ, э, ботинка давоми…