Buvisi nevarasiga aytayotgan navbatdagi matalini tugatayapti:— … Shunday qilib, elning og‘zida gap qopti: kuchuk, egamning bolalari ko‘p bo‘lsin, har biri bir burdadan non bersayam, qornim to‘yadi, der ekan. Mushuk bo‘lsa, qaniydi, egamning bolalari yo‘q bo‘lsa, borlariyam tezroq o‘lib qolsaydi, ular davomi…
Og‘ilning tomi har safar loysuvoq qilinganida, gartak xarxasha qilib bo‘lsa-da, tepaga chiqib olardim. Bungacha deyarli yetib bormas edi asli. Kenja bo‘lganim sababli bunday istaklarim so‘zsiz amalga oshardi.Og‘il ustida kichkina qishlog‘imizni — pastqam uylaru og‘il-bostirmalar, tuproq-chang ko‘chalaru sim to‘siqli hoya-hovlilarni bir davomi…
Muhiddin qiziq bozor qilib chiqsa, Akram qiziq zir yugurib turganmish-da.— Ha, og‘ayni, tinchlikmi? — so‘rabdi Muhiddin aka.— E, o‘rtoq, kechagina o‘ttiz ming so‘mga yangi velosiped olgandim, shunday bozorga kirib chiqqunimcha o‘g‘irlab ketishibdi, — Akram aka kuyunib oshnasiga tushuntiribdi.— E, o‘zi davomi…
Sarlavha didingizga uncha o‘tirishmadi-a? Ammo menga bu ikki so‘z negadir egizakday ko‘rinadi. Bu, hoynahoy, velosipedini o‘g‘irlatmagan qiziqchi bo‘lmaganini surishtirib bilganim va bul haqda qiziqchi bo‘lish uchun velosiped o‘g‘irlatish kerak yo velosiped o‘g‘irlatgan odam qiziqchi bo‘ladi, deya olamshumul xulosa chiqarganim sabab davomi…
— To‘g‘risini ayt, uka, o‘lib qolsang, ortingdan nechta odam keladi?Bunaqa sovuqdan sovuq gaplar faqat Mamasiddiq akadan chiqadi. Aslida aka juda zo‘r odam. Chekmaydi — birovdan so‘rab olishning iloji bo‘lmaganda. Ichmaydi — uxlaganlarida. Bir zamonlar katta-katta amaldorlarga haydovchilik qilgan. Hozir, endi davomi…
Maslahat yaxshi-da. Nega deysizmi? Obbo, o‘jar odamga o‘xshaysiz-ku! Axir, maslahat xom ishni pishitadi. Kami-ko‘stni to‘ldiradi. Gapning o‘g‘il bolasini aytaymi? Hech kim lo‘nda qilib maslahat berishda To‘zg‘anboyning oldiga tusholmaydi. U shundog‘am foydali maslahatlar beradiki, bitmagan ishingiz bitganday, taqa-taq to‘xtagan yumushingiz yurishganday, davomi…
Ilk kelgan mahalim, bu yer ko‘zimga xuddi operatsiya xonasiga o‘xshab ko‘rinardi, dardim bir oz aridi shekilli, keyinchalik ko‘zim o‘rganib ketdi. Ammo palatadagi hamxonam sal g‘alatiroq chiqib qoldi: rangpar, ozg‘in, jonsarak, bir qarashda, odamda qarama-qarshi tuyg‘ular uyg‘otadi, jirkanishmi, rahmdillikmi?.. Aslida, bu davomi…
Ahmad polvon o‘tirsa tura olmas, tursa o‘tira olmasdi. Eh-he, uni ko‘rsangiz hayron qolasiz, ko‘chada kelyapti-yu, xuddi tog‘ yurayotganday vahimali. O‘zi ham yuz ellikdan ortiq. Aslida mahalladagi eng semiz odam shu. Gavdasiga yarasha biror joyda kurash tushsa ham mayli edi, qayda davomi…
Valijon velosipeddan tushib, endi bozor tomonga burilgan edi, kimdir yelkasiga qo‘lini qo‘ydi. Ortiga o‘girilgandi, qop-qora mo‘ylovchasi o‘ziga yarashgan, bashang kiyingan yigit kulimsirab, ikki qo‘lini cho‘zdi:— E, akaxon, bormisiz? Salom bersak, alik olmaysiz?— Uzr. Eshitmabman, — dedi Valijon yigitga hayron boqib. davomi…
Yozuvchi Maqsud Qoriyevning akasi haqida yozgan esdaliklarini o‘qib chiqdim. Hayotiy va o‘qishli qissa bo‘libdi. Eng muhimi, bu yerda ortiqcha, yolg‘ondakami to‘qima gaplar yo‘q. O‘sha og‘ir, fojiali urush yillaridagi odamlar qismati soddagina qilib chizib berilgan. Siz esdaliklarni o‘qiy boshlaysizu, voqealar ketidan davomi…