“Xayriyat, akang bor, bolam…” Onaning vidolashuv so‘ngso‘zidan. U o‘z joyida, choqqina xonasining derazasi oldida tashqariga boqqancha o‘tiribdi. Miq etmaydi. Miq etish qayoqda, tishsizlikdan qapishgan lablarini qimirlatishga majoli yo‘q. Tishlar ketgach, cho‘zinchoq jag‘i burniga yaqinlashib qolgan. Bujmaygan yuzini na to‘rtburchak, na davomi…
Emaklaydi bo‘ri jim-jit, O‘ljaga intiq…Usmon AZIM Yakkaqoyalik Sulaymon ovchi haqida eshitgandi-mu, o‘zini ko‘rmagandim. Yaqinda tasodifan uchratib qoldim.Laboratoriyamiz mudiri, professor Qurbonovning safardan qaytganini eshitib, uyiga o‘tgan kunim edi. Mashinamni yo‘l chekkasiga qo‘yib, yo‘lakka kirdimu, shu tarafga kelayotgan ikki kishini ko‘rib to‘xtadim. davomi…
Ilk bahor pallasi. Quyosh hali tik ko‘tarilmagan. Choshgoh mahalida ham qish sovug‘ining zahri sinmaydi. Beozor yelayotgan shabada badanni junjiktiradi. Keng yalanglikda yolg‘iz o‘zi serrayib turgan keksa otaxon sovuqqa deyarli e’tibor bermaydi. Uning qilt etmay turishida bir tashvishni anglagani seziladi. Otaxonning davomi…
— To‘g‘risini aytsam, — dedi Adham ikkinchi shisha bo‘shaganidan keyin qulfi dili biroz ochilib. — Asli o‘zi do‘xtirman, Tibbiyot institutini tugatganman. Tez yordam sohasida oz-moz ishlaganman ham. Uning bu gapidan G‘ijduvonning barkashidek katta va silliq basharasiga, ayiqdek serjun va bahaybat davomi…
Shahardagi ko‘p qavatli uylardan biri. Rohatilla hafsala bilan uyni supurib-sidirdi. Keyin sochiqlarni chayib qo‘ygani vannaxonaga kirdi. Shu payt eshik qo‘ng‘irog‘i jiringladi.— Eshik ochiq, — dedi Rohatilla, — kiraversinlar.Rohatillaning sobiq kursdoshi Sodiqjon bilan uning xotini kirishdi. Sodiqjon dahlizdan ovoz berdi:— Qaydasiz davomi…
Buvisi nevarasiga aytayotgan navbatdagi matalini tugatayapti:— … Shunday qilib, elning og‘zida gap qopti: kuchuk, egamning bolalari ko‘p bo‘lsin, har biri bir burdadan non bersayam, qornim to‘yadi, der ekan. Mushuk bo‘lsa, qaniydi, egamning bolalari yo‘q bo‘lsa, borlariyam tezroq o‘lib qolsaydi, ular davomi…
Og‘ilning tomi har safar loysuvoq qilinganida, gartak xarxasha qilib bo‘lsa-da, tepaga chiqib olardim. Bungacha deyarli yetib bormas edi asli. Kenja bo‘lganim sababli bunday istaklarim so‘zsiz amalga oshardi.Og‘il ustida kichkina qishlog‘imizni — pastqam uylaru og‘il-bostirmalar, tuproq-chang ko‘chalaru sim to‘siqli hoya-hovlilarni bir davomi…
Muhiddin qiziq bozor qilib chiqsa, Akram qiziq zir yugurib turganmish-da.— Ha, og‘ayni, tinchlikmi? — so‘rabdi Muhiddin aka.— E, o‘rtoq, kechagina o‘ttiz ming so‘mga yangi velosiped olgandim, shunday bozorga kirib chiqqunimcha o‘g‘irlab ketishibdi, — Akram aka kuyunib oshnasiga tushuntiribdi.— E, o‘zi davomi…
Sarlavha didingizga uncha o‘tirishmadi-a? Ammo menga bu ikki so‘z negadir egizakday ko‘rinadi. Bu, hoynahoy, velosipedini o‘g‘irlatmagan qiziqchi bo‘lmaganini surishtirib bilganim va bul haqda qiziqchi bo‘lish uchun velosiped o‘g‘irlatish kerak yo velosiped o‘g‘irlatgan odam qiziqchi bo‘ladi, deya olamshumul xulosa chiqarganim sabab davomi…
— To‘g‘risini ayt, uka, o‘lib qolsang, ortingdan nechta odam keladi?Bunaqa sovuqdan sovuq gaplar faqat Mamasiddiq akadan chiqadi. Aslida aka juda zo‘r odam. Chekmaydi — birovdan so‘rab olishning iloji bo‘lmaganda. Ichmaydi — uxlaganlarida. Bir zamonlar katta-katta amaldorlarga haydovchilik qilgan. Hozir, endi davomi…