Sharvonbining darvozaxonasi naq internetning o‘zi. Nafaqat shahar va viloyat, balki butun mamlakat, hatto jahon miqyosidagi yangiliklar ham shu markazdan tarqaladi. Sharvonbi xontaxtani darvoza ostonasiga qo‘yib, savdoni boshlashi bilan bekorchi qo‘shni xotinlar ham go‘sht hidini sezgan aridek birin-ketin inlaridan chiqib, shu davomi…
— Qizi bor uyning darvozasini shoh ham, gado ham taqillatarkan, o‘rgilay ovsin, yaxshi niyat bilan qulchilikka keldik.— Xush kelibsizlar, qadamlaringizga hasanot, qani, ichkariga marhamat…Semiz badanlarini yanada bo‘rttirib turgan tor atlas ko‘ylakli ayollar cho‘g‘day gilamlar to‘shalib, yangi ko‘rpachalar solingan, ularning kelishi davomi…
Taniqli adibga viloyatdan xat keldi. Unda bir odam ijodga qattiq berilgani, ko‘pdan qog‘oz qoralab kelayotgan bo‘lsa-da, yozganlari matbuot yuzini ko‘rmayotganidan nolibdi. “Siz asarni qanday yozasiz, shuni xat orqali bildirsangiz. Yo bo‘lmasa, bevosita maslahat olish uchun huzuringizga borsammikin”, debdi. Yozgan narsalaridan davomi…
Qorako‘z bilan tanishgan odam uning ko‘ziga qaraydi. Buni Qorako‘z biladi va xiyol kulimsirab, «Ko‘zingiz qora bo‘lmasayam, ismingiz Qorako‘zligi ajab ekan, deya o‘ylayapsiz-a», deganday qiymirib qaraydi. U ko‘zining qoramtir ko‘kishligi sababini yaxshi biladi. Maktabni bitirib, Toshkentga o‘qishga kelgan kunlari ba’zi kursdosh davomi…
Jabbor akani Xudo urdi: bugun olgan maoshini ichib qo‘ydi. Aslida u yakkayu yagona qizi — Zahroning tug‘ilgan kuniga marjon shodasini sotib olib sovg‘a qilmoqchi edi. Afsuski, hammasi chappasiga ketdi.Jabbor aka yo‘lak chekkasidagi yog‘och o‘rindiqqa behol cho‘kib chuqur nafas oldi. Tevaragiga davomi…
O‘ziyam odam bo‘lmaydigan anqoviga uchragan ekanman-da…Men unga aytdim: manavi egnimdagi kostyum sal urinibroq qoldi, yangilash kerak, deb. “Albatta yangilash kerak”, deydi. Oradan uch-to‘rt kun o‘tgach, yana shama qilib ko‘rdim. Katta-kichikning oldida ustimga obro‘liroq narsa ilib yurmasam bo‘lmas, dedim. Har qalay, davomi…
Rostini aytay: hajviyaga “nomtalash” deb sarlavha qo‘yaymi yo “xomtalash”, deymi… ancha o‘ylandim. “Nega?” deysizmi? Keling, bir boshdan so‘zlay…Toponim komissiya raisi qon bosimi oshib shifoxonaga tushib qolgach, mana shu tashvishlar mening boshimga tushib turibdi-da. Endi anglayapman, bechoraning qon bosimi bekorga oshmagan davomi…
Xolxo‘ja axiyri qo‘ymadi.Bu safar baliq oviga chiqadigan bo‘ldik. Men-ku, tabiatan sayohatu sarguzashtlarga suyagi yo‘qroq odam emasmanmi, “Nasib qilsa ko‘ramiz”, deb qo‘yaqoldim. Bu “yo‘q”dan ko‘ra, “ha”ga yaqinroq javob ekanligini sezgan Xolxo‘ja suyunib ketdi. Lekin, Jo‘ravoy akani ko‘ndirish azobul-azobga aylandi. Xolxo‘ja uning davomi…
Onamiz rahmatlik biron xonanda radioda me’yoriga yetkazib yaxshi bir qo‘shiq aytsa yoki biron raqqosa sahnada qoyilmaqom qilib raks tushsa, undan ta’sirlanib, bizga:— Dunyoga kelib, shularning ham dilida biron armoni bormikan-a! — deb qo‘yar edilar.U kishining nazarida bunday odamlar Xudo bergan, davomi…
Odiljon qiz uzatadigan bo‘ldi. Kuyov keng yelkali, qoraqosh yigit ekan. U kuyovni uyiga taklif qildi, tanishdi. Mehmonxonaning to‘riga chiroyli stol yasatilib, bo‘lajak qaynota va kuyov suhbat qurishdi.Odiljon yigitning uyidagilari, institutda sirtdan o‘qishi, tuzukkina joyda ishlashidan xabar topdi. Og‘ir-vazmin, biroz tortinchoq davomi…