Ot juda aqlli jonivor. Azaldan yigitning hamrohi, yo‘ldoshi. Bu ikkisi go‘yo egizakday gap. Bir zamonlar ana shunday bo‘lgan. Ammo hozir udumlar ancha o‘zgarib ketdi-da. Yigitlarning otga mehri ancha pasaydimi, deyman. Har holda bu gaplarni aytishimda jon bor… Shuncha yashab otning davomi…
«Bahriniso xola sanatoriyga borib dam olib qaytibdi. Yana qayerga deng, naq Toshkentning o‘ziga emish. Nomiyam, til qurg‘ur kelmaydi, Semichkami, Semashkami, ishqilib shunga o‘xshash bir narsa. Ilgari paytlarda u yerda faqat diriktirlar, rayko‘mlar dam olar ekan. Zamonaning zayli bilan dorulomon zamonlar davomi…
Sumbulaning sokin saharida Xo‘jakent qishlog‘ining tub-kindigidagi quyoshga yuz tutgan mo‘jazgina kulbadan chiqib kelgan qariya avvaliga dala hovlisini bir aylanib keldi. So‘ng hovli yonidan oqib o‘tadigan zilol jilg‘ada yuz-qo‘lini yuvdi. O‘choqboshiga borib, odatdagidek qumg‘onda choy qaynatishga tutindi. Uning oltmish besh davomi…
Bomdoddan keyin uyquni “to‘ldirish” ilinjida to‘lg‘anib yotardim. Mana, uch haftadirki, dala hovlidaman, lekin izga tusholmayapman: hamon milk azobi; yurak tez urishi, uyqusizlik tinkamni qurityapti. Muolajalar nafini sezmayapman. Tog‘bag‘ri, buloq suvlari, musaffo havo ham jonimga oro kirmoqchi emasday. Lekin bundan-da zo‘rroq davomi…
1. IShXONADAGI KO‘RGAZMA Asror Valiyevich ishning odami. Bugungi yumushni ertaga qo‘ymay, jon–jahdi bilan tirishib ishlaydiganlar toifasidan. U idorasiga kelib taqaladigan yuzlab muammolarning kalavalarini qo‘lida mahkam ushlab turadi. Bu kalava chuvalib–chuvalib, ado bo‘lgunga qadar zinhor–bazinhor ko‘zdan qochirmaydi. Dasturlangan allaqanday mashinaday bir davomi…
Men bir ojiz tomchiman, ammo yuragimda ummon sog‘inchi yashaydi. Mavlono Rumiy TUShDAN OLDINGI VOQEA Ovoz keldi! Ovo-o-oz!.. Eshityapsizmi, g‘oyibdan bir ovoz keldi! Dunyolarni to‘ldirib emas, yo‘q, balki yo‘l kabi uzun, yo‘l kabi sirli-sehrli ovoz keldi. Baqirgan emas, shivirlagan ovoz! Lekin davomi…
Qish bo‘lishiga qaramay biron marta yolchitib qor yog‘madi. Bir-biriga ikki tomchi suvdek o‘xshash qishloq uylari. Mo‘risidan uziq-yuluq tutun chiqayotgan uy derazasidan bir necha kun oldin ota-onasini ko‘rgali shahardan kelgan yigirma besh yoshlardagi yigit hovlini kuzatyapti. Ancha yillardan beri shovqinli, shoshqin davomi…
“Momobuloq” turkumidan Dasht. Har yer-har yerda pastqamgina loysuvoq uylar. Uzoqlarda faqat qo‘y-qo‘zilaru uyur-uyur otlar ko‘zga tashlanadi. Goh-gohida oqbosh va yantoqni erinibgina chaynayotgan tuyalarning o‘kirigi eshitiladi. – Tezroq yur, – deydi onam u yoq-bu yoqqa olazarak bo‘layotganimni ko‘rib. – Bu turishda davomi…
“Bir bor ekan, bir yo‘q ekan…” Uf-f… buncha qiyin ish ekan bu!.. Ertak to‘qish va uni qog‘ozga tushirish bu qadar og‘ir, bu qadar mushkul yumush ekanligini xayoliga keltirmagan Oydin qizaloq, mana, necha kundirki, “bir bor ekan, bir yo‘q ekan”dan nariga davomi…
Katta Chaqil tog‘i orasidagi barloslarning Sarkenti ovulida dunyo bino bo‘lgan kuni tug‘ilgan durkungina o‘g‘il bolaga Jumaqul deb ism qo‘ydilar. Xuddi o‘sha yili Sarkentidan judayam uzoqda olti oy sovuq izg‘irin bo‘ladigan mintaqada jamiki yo‘qsillar birlashib katta to‘ntarish qilishgan ekan. O‘sha to‘ntarishning davomi…