O‘tirikni eplay bilmadi Otamga o‘zini yaqin olganlardan biri, garchi yoshi kattaroq bo‘lsa ham, Faqir bobo degan cho‘rtkesar, ayni vaqtda, yolg‘on-chin gapini ajratib bo‘lmaydigan sariq, yalpoqyuz, bitko‘z bir odam edi. Oddiy hangoma yo‘lida ham zarur bo‘lsa-bo‘lmasa o‘tirik qo‘shaverganidan bo‘lsa kerak, odamlar davomi…
Bolakayning xayoli terak uchiga ilinib qolgan varrakda edi. Varrakni bobosi qo‘llari qaltirab zo‘rg‘a yasab bergandi. Uzoq-uzoqlarga uchirib o‘rtoqlariga maqtanish xayoli bilan onasining chaqirganini ham eshitmay qolibdi. – Hoy, haromi, qulog‘ing tom bitganmi, hozir tag-tugi bilan uzib olaymi? Bola qo‘lida tolxivich davomi…
Dadaxon Nuriy. Vijdon hayqiriqlari. Triptix-roman: Agar sen o‘zbegim bo‘lsang… Bizga yadro bombasi kerakmi? Tribunal. — Toshkent, 2018 Abdulla Qahhor millatimizni jismonan hamda ma’naviy majruh qilishga qaratilgan ikki ashaddiy yov – IChKILIK, shuningdek ona tilimizning KAMSITILIShI, “BUZILIShI”ga qarshi kurash olib borgan davomi…
Oxiri, qoya ustiga tirmashib chiqib oldik. Oyoq-qo‘limizda majol qurigandi. Siyrak o‘t-o‘lanlar ustiga harsillab cho‘zildik. Bir necha kundan beri jag‘i-jag‘iga tegmay, hayvonot dunyosi haqidagi o‘zining ilmiy nazariyalari bilan garang qilgan hamrohim – poytaxtlik professorning ham allaqachon sasi o‘chgandi. U kirchil, keng davomi…
Bu voqeaga besh-olti yil bo‘ldi. Aslida, aytishga arzigulik ham emas. Ba’zilar kulimsirab qo‘yishini ham sezayotgandayman. Lekin, xayolimdan ketaqolmaydi-da. Ko‘l bo‘yi, baqaqurilloq. Tungi samodagi tillarang oy. Suv yoqasida timirskilanib yurgan qora sharpa. Shu xolos. Shu xolos deyman-u… U manzaralar ortida bahaybat, davomi…
Enasining yettisi o‘tkazilgan kunning ertasi yumushga chiqqan Tog‘ay oqshom oldi ovuli tomon o‘sha-o‘sha g‘amnok bir kayfiyatda qaytarkan, kunchiqishdagi adirlik qo‘yniga sho‘ng‘igan ko‘yi, g‘uborli olis ufq qa’riga singib, izsiz yo‘qolgan keng asfalt yo‘lning o‘ng tarafidagi tog‘oldi kengligi uzra misli bodroqdek sochilgan davomi…
Qasos tug‘lari qachon ko‘tarildi, alam kalxatlari qachon ustimizda ucha boshladi, kin josuslari qachon ichimizga kirdi, adovat qilichi qachon qayrala boshladi? Biz qachon bir-birimizga toqat qilolmaydigan xunxor dushmanlarga aylandik? Kudurat qachon ko‘nglimiz mehrobiga o‘tirib oldi, nafrat hidi bizni qachon mast qila davomi…
To‘qsonbosdi mahali edi. Tilovning baytal chopib bo‘lsa-da, poyga olaman, deb karillab yurgan paytlari. Bo‘sag‘adagi ola po‘stakning ustida “xur-xur” uxlab yotgan mushuk yoniga tushgan choponning shovuriga uyg‘ondi; ko‘zini erinibgina ochdi, cho‘zilib kerishdi, old oyog‘i bilan yuzini yuvdi. – Pisht-ey! – dedi davomi…
Iqbol Mirzoga Bu voqeaga ancha bo‘lgan-da. U sovuqlar o‘tib, yomg‘irlar yerga singib, u qorlar erib, o‘rnida yam-yashil o‘tloqlar ko‘karib chiqqan. O‘sha kuni vodiylaru vohalarni quyuq tuman bosgan edi. Sira tarqamas, bulut kabi har yoqni birday enlab olgan, goh quyuqlashib, goh davomi…
Birinchi kun …Qishloqqa kirib borarkan yo‘l yoqasidagi tanish daraxtlardan birortayam qolmaganligiga ko‘zi yetgach dami ichiga tushib ketdi… Bir vaqtlar shoxlari shamolda gurillagan, epikinda sollanishgan, shoxlashishgan shoxlarning soyalari bir birini quvalagan, shoxdan-shoxga uchgan-qo‘ngan qushlar g‘ujuridan, ostida bir maydon o‘tirgan odamning bahri davomi…