Tashqarida sharros yomg‘ir yog‘ardi. Deraza ortidan doimgidek Xontoqning so‘niq, ammo judayam fusunkor manzarasi ko‘zga tashlanib turibdi. Ahyon-ahyon daryo bo‘yidagi terakzorning shamolda chayqalib, shovullashi quloqqa chalinadi. Ayvon shipidan shoshqaloqlik bilan chakkillab tushayotgan tomchilarning tovushi goh-goh odamning xayollarini buzib, chalkashtirib tashlaydi. Unga davomi…
«Rabbim!» de, Mariya! Valentin Rasputin Birinchi bo‘lib Islomboy keldi. U chirog‘i charaqlab turgan oynaband, sirkor ayvonda ust-boshidagi qorni qoqish bahonasida to‘xtab, o‘rtadagi uyga derazadan razm soldi: onasi g‘isht pechka oldida taxmonga tikilib o‘tiribdi. O‘rinboy ustarada yaltiratib qirilgan boshini siypagancha yonboshlab davomi…
1 O‘tkan asrning 30-yillarida enamlar Toshkentning Bektemir deparasiga ko‘chirma qilingan. O‘sha deparada hozir ham Qo‘qonovul degan qishloq bor; unda qozoqlar bilan o‘zbeklar aralash yashaydi. Qozoqlar ko‘proq. Ko‘chirma kampaniyasi davrida “yot unsurlar” sidirib olinib O‘zbekiston ichkarisiga yoki tashqariga badarg‘a qilingan. Ichkaridagi davomi…
Tevarakdan allaqanday dori-darmonlarning achimsiq isi anqiydi. Yelkasiga yelvagay tashlangan oppoq xalat tugmasini asabiy o‘ynagan ko‘yi shifoxona yo‘lagida betoqat yurinib turgan Qayum Ochilovich Idrisov qarshisidagi oynaband eshikka tez-tez umidvor ko‘z tashlab qo‘yardi. U yon-bu yon sassiz, sharpasiz o‘tib qaytayotgan hamshiralar, xizmatchilar davomi…
– O‘z oyog‘i bilan jildirabgina kelmagan suv suvlik qiladimi?! Ketaman bu Cahroyi kabirdan… ketama-an-n! Dilshod shunday deya o‘rnidan sapchib turdi-yu, derazadan tashqariga termildi. U avval hovlisidagi qovjirab qolgan daraxtlarga, so‘ng tik tepalik yonbag‘ridagi yolg‘izoyoq yo‘lda chelakning og‘irligidan zo‘rg‘a odimlayotgan qo‘shni davomi…
O‘tirikni eplay bilmadi Otamga o‘zini yaqin olganlardan biri, garchi yoshi kattaroq bo‘lsa ham, Faqir bobo degan cho‘rtkesar, ayni vaqtda, yolg‘on-chin gapini ajratib bo‘lmaydigan sariq, yalpoqyuz, bitko‘z bir odam edi. Oddiy hangoma yo‘lida ham zarur bo‘lsa-bo‘lmasa o‘tirik qo‘shaverganidan bo‘lsa kerak, odamlar davomi…
Bolakayning xayoli terak uchiga ilinib qolgan varrakda edi. Varrakni bobosi qo‘llari qaltirab zo‘rg‘a yasab bergandi. Uzoq-uzoqlarga uchirib o‘rtoqlariga maqtanish xayoli bilan onasining chaqirganini ham eshitmay qolibdi. – Hoy, haromi, qulog‘ing tom bitganmi, hozir tag-tugi bilan uzib olaymi? Bola qo‘lida tolxivich davomi…
Dadaxon Nuriy. Vijdon hayqiriqlari. Triptix-roman: Agar sen o‘zbegim bo‘lsang… Bizga yadro bombasi kerakmi? Tribunal. — Toshkent, 2018 Abdulla Qahhor millatimizni jismonan hamda ma’naviy majruh qilishga qaratilgan ikki ashaddiy yov – IChKILIK, shuningdek ona tilimizning KAMSITILIShI, “BUZILIShI”ga qarshi kurash olib borgan davomi…
Oxiri, qoya ustiga tirmashib chiqib oldik. Oyoq-qo‘limizda majol qurigandi. Siyrak o‘t-o‘lanlar ustiga harsillab cho‘zildik. Bir necha kundan beri jag‘i-jag‘iga tegmay, hayvonot dunyosi haqidagi o‘zining ilmiy nazariyalari bilan garang qilgan hamrohim – poytaxtlik professorning ham allaqachon sasi o‘chgandi. U kirchil, keng davomi…
Bu voqeaga besh-olti yil bo‘ldi. Aslida, aytishga arzigulik ham emas. Ba’zilar kulimsirab qo‘yishini ham sezayotgandayman. Lekin, xayolimdan ketaqolmaydi-da. Ko‘l bo‘yi, baqaqurilloq. Tungi samodagi tillarang oy. Suv yoqasida timirskilanib yurgan qora sharpa. Shu xolos. Shu xolos deyman-u… U manzaralar ortida bahaybat, davomi…